HAPPY EN-WHAT!?

Κεφάλαιο 15ο

Πήγα να φύγω και ένιωσα κάτι ή κάποιον να με τραβάει από το χέρι και ναι καλά καταλάβατε... Ένας τέρμα μεθυσμένος Άλεξ με ακολουθούσε!

ΑΛ:Έλα δω ρε καιρό έχω να σε δω κρίμα να με αποφεύγεις έτσι...

Κ: Άντε μου στον διάολο Άλεξ, γύρνα στο πλαστικό σου μη το περάσει και κανένας για σκουπίδι και το πάει στον κάδο

ΑΛ: Τουλάχιστον το πλαστικό με ευχαριστεί όπως θέλω ενώ εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα

Εκείνη τη στιγμή έπιασα ένα ποτήρι από το μπαρ και ό,τι αλκοόλ και να υπήρχε μέσα προσγειώθηκε στο πρόσωπο του Άλεξ!

Ναι ναι καλά διαβάσατε! Έριξα ποτό στο πρόσωπό του! Του Άλεξ το πρόσωπο!

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να Αρχίζετε να προετοιμάζεται την κηδεία μου!

Όπα όπα κάτσε... Μπορεί να ζήσω τελικά....;

Είχε απλά ένα στραβό χαμόγελο στο πρόσωπό του και ας είχαν σκουρίνει τα μάτια του και από γαλάζια να είχαν γίνει σκούρα μπλε.

Σε κάποια φάση άρχισε να με πλησιάζει και με τράβηξε με δύναμη από το χέρι και με οδήγησε έξω από το μπαρ

Τι είπα πριν? Ότι θα ζήσω? Άκυρο! Πεθαίνω! Θα με σκοτώσει! Το 100 και το 166!

Κ: Άσε με ηλίθιε τι κάνεις!;

ΑΛ: Σκάσε και προχώρα!

Με πήγε στο πίσω μέρος του μαγαζιού και με κόλλησε σε έναν τοίχο, έσκυψε σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπό μου.

ΑΛ:Κοντούλα μου, αυτό ήταν το χειρότερο λάθος της ζωής σου το ξέρεις έτσι; Θα μου το πληρώσεις ακριβά...

Κ: Το θέμα είναι ποιος θα πληρώσει ΤΙ....Άλεξ...

ΑΛ: Μικρή, όχι μαγκιές σε εμένα κατάλαβες; μου είπε ενώ έσφιγγε περισσότερο τους καρπούς μου που τους είχε κολλήσει δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου.

Κ: Αλλιώς τι;

ΑΛ:Αλλιώς... Θα γίνουν πράγματα που δεν θα σου αρέσουν...ΚΑΘΟΛΟΥ, μα καθόλου όμως. Μου έλεγε σιγά σιγά και η φωνή του ηχούσε στα αφτιά μου τόσο όμορφα ενώ οι χτύποι μου είχαν αυξηθεί κατά πολύ.

Ο Άλεξ έσκυψε και ακούμπησε τα χείλη του στα δικά μου, δεν με φιλούσε, απλά χάιδευε τα χείλη μας μεταξύ τους. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα με φίλησε και με έντονη κίνηση εισχώρησε την γλώσσα του στο στόμα μου. Μου είχε λείψει αυτό, αυτή η αίσθηση... Είχα να τον φιλήσω 4 μήνες...

Σήκωσε το κεφάλι του και μου είπε:

ΑΛ: Αλλιώς μικρή θα γίνουν πράγματα πολύ χειρότερα από αυτό, ελπίζω να κατάλαβες.

Είπε κλείνοντας μ το μάτι και έφυγε..

Τώρα θα μ πείτε: Πού είναι η Άννα μωρή ηλίθια? Πού την έχασες?!

Οκ οκ μη βαράτε... Κανένα γκομενάκι θα βρήκε και θα την έκανε 😂

Next day💫:

Ξύπνησα 7 το πρωί για να πάω σχολείο, πονούσε το κεφάλι μ και ακόμη θυμώμουν το φιλί του Άλεξ, δεν ξέρει πως θα επιστρέψω στο σχολείο σήμερα... Πφφφ έχω περιέργεια τι θα κάνει!

Έκανα έναν καφέ. Έπειτα έβαλα μία ροζ oversize μπλούζα και ένα τζιν με δύο αλυσίδες δεμένες στην δεξιά τσέπη. Έβαλα 3 αλυσίδες η μία πιο μακριά από την άλλη στον λαιμό, διακριτικά σκουλαρίκια και το βραχιολάκι της μαμάς μου που μου φέρνει τύχη. Έκανα μια αλογοουρά στα μαλλιά και άφησα δυο τούφες να πέφτουν από μπροστά.

Πήρα την μαύρη τσάντα μου από το πάτωμα, έβαλα τα ροζ αθλητικά μου παπούτσια και πήγα στο σχολείο.

Όλοι με κοιτούσαν περίεργα σε φάσ Η κάργια επέστρεψε...

Και ναι bitches...Επέστρεψα και έχω να πω πολλά με πολλούς και πρώτος στην λίστα εκδίκησης;

Ο ΑΛΕΞ!

Μόλις μπήκα στην τάξη είδα τον Άλεξ που καθόταν στην θέση μου...την παλιά μ θέση βασικά. Από πάνω-δίπλα του (όπου στο καλό ήταν τέλος πάντων) τον φάσωνε η Ζώη... Ναι η Ζώη! Την θυμάστε την Ζώη; Αν όχι κάντε ένα flashback στα προηγούμενα κεφάλαια. Ακούμπησα τα χέρια μ επάνω στο θρανίο και με ένα βλέμμα ειρωνίας του είπα:

Κ:Αγοράκι... Αλέ, I'm back και αυτή η θέση είναι δική μ οπότε την πλαστικούρα σ και αλλού!

ΑΛ: Κ-κ-αατερινα...Τ-τι κανεις εσύ ε-εδω?

Κ: Μαγειρεύω...Τι βλέπεις να κάνω άνθρωπέ μου! Μεταγραφή έκανα, γύρισα λέμε hellooo

Ζ: Βρε βρε βρε η παλιά καλή μου--

Κ:Δεν με ενδιαφέρει τι ήμουν, με ενδιαφέρει τι θα είμαι από δω και πέρα... Και ξες τι θα είμαι; Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΣΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗΣ!

-----------------------------------------------------------
Γεια σας💫
Ελπίζω να σας άρεσε και αυτό το κεφάλαιο ❤
Για όποια παρατήρηση ή διόρθωση μπορείτε να μου στείλετε στον Instagram : @xamenh_ksana ❤
Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο 🌹