Κεφάλαιο 24ο

117 9 2
                                    

Κατεβήκαμε κάτω και ο Άλεξ άνοιξε την πόρτα. Μείναμε και οι δύο άφωνοι αφού είδαμε τον πατέρα του!

Αν με θυμηθεί την έβαψα!

Αλ:Μπαμπά;Τι κάνεις εσύ εδώ;

Μπ: Δεν χάρηκες;

Αλ: Όχι χάρηκα απλά δεν το περίμενα. Πού είναι η μαμά;

Μπ: Η μαμά σου δεν μπόρεσε να έρθει.

Αγκαλιάστηκαν και έπειτα ήρθαν προς τα εμένα.

Ωχ ωχ ωχ...Σε παρακαλώ ας μην με θυμάσαι σε παρακαλώ!

Αλ:Μπαμπά να σου γνωρίσω την κοπέλα μου την Κατερίνα.

Κ: Χάρηκα!

Μπ: Και εγώ αν και...Νομίζω πως κάπου σε ξέρω μου φαίνεσαι γνωστή...

Να τα μας... Οχι όχι σε παρακαλώ!

Κ:Αλήθεια; από πού;

Μπ: Μπαα λάθος θα κάνω.

Αλ: Ε ναι ρε μπαμπά από πού να ξες την Κατερίνα. Πόσο θα μείνεις;

Μπ: Όχι πολύ... Τρεις τέσσερις μέρες.

Αλ: Μάλιστα...

Καθίσαμε στον καναπέ και συζητούσαμε για διάφορα όπως το σχολείο ή την δουλειά του πατέρα του Άλεξ.

Κάποια στιγμή χτύπησε το κινητό μου και ήταν η Άννα.

Της είπα τα πάντα και της ζήτησα το απόγευμα να συναντηθούμε στο πάρκο.

Το μεσημέρι ο μπαμπάς του πήγε να ξεκουραστεί από το ταξίδι και εγώ με τον Άλεξ μείναμε μόνοι μας στο δωμάτιό του. Εγώ βέβαια ήμουν στον κόσμο μου.

Αλ:Κατερίνα;

Κ: Τι;

Αλ: Τι έχεις αγάπη μου καλά είσαι;

Κ: Εγώ; Ναι καλά είμαι.

Αλ: Σίγουρα; Από την ώρα που ήρθε ο μπαμπάς μου είσαι κάπως.

Κ: Όχι βρε μια χαρά είμαι. Απλά μωρό μου πάω να ετοιμαστώ γιατί θα βγω με την Άννα σε λίγο.

Αλ: Εντάξει.

Έτσι όπως το πάω θα με καταλάβει ο Άλεξ που είναι το μόνο άτομο που δεν θέλω να μάθει τίποτα.

Η ώρα πήγε 17:30 και πάω στο πάρκο να περιμένω την Άννα.

Αν:Τι έγινε ρε;

Κ: Χαμός, μία στραβή να γίνει και χάθηκα!

Αν:Γιατί ρε συ;

HAPPY EN-WHAT!? Kde žijí příběhy. Začni objevovat