HAPPY EN-WHAT!?

Κεφάλαιο 27ο

Το επόμενο πρωί μας ξύπνησε ο ήχος του κουδουνιού που χτυπούσε επίμονα!

Ο Άλεξ κατέβηκε και άνοιξε την πόρτα.

Κάνεις δεν περίμενε να δει τον Στάθη!

Ο Άλεξ μόλις τον είδε άρχισε να σφίγγει επικίνδυνα τις γροθιές του.

Εγώ πήγα από πίσω του και του κράτησα το χέρι με την ελπίδα να μην χτυπηθούν.

Οι γωνίες του προσώπου του είχαν γίνει πολύ έντονες.

Ο Στάθης τον κοιτούσε με ένα σατανικό χαμόγελο.

Αλ: Τι κάνεις εσύ εδώ;

Στ: Ήρθα να πάρω την Κατερίνα... Να πάμε μια βόλτα, πήγα στο σπίτι της και ο Νίκος μου είπε πως είναι εδώ.

Αλ: Φύγε τώρα από το σπίτι μου πριν γίνεις ένα με το χώμα!

Κα: Άλεξ ηρέμησε, τι θες Στάθη;

Στ: Σου είπα και πριν. Θα έρθεις;

Κα: Όχι Στάθη συγγνώμη. Όχι σήμερα τουλάχιστον.

Μετά από αυτό περιττό να σας πω πως ο Άλεξ με κοιτούσε με ένα τέρμα δολοφονικό βλέμμα!

Ο Στάθης έφυγε και ο Άλεξ χωρίς καν να μου μιλήσει πήγε επάνω να ντυθεί για να πάμε σχολείο.

Κα:Ρε συ Άλεξ! Δεν θα μου μιλάς τώρα;

Αλ: Κατερίνα πάνε μίλα με τον Στάθη! Έτσι και αλλιώς από ότι είπες θα βγείτε κάποια στιγμή!

Κα: Φιλικά ρε Άλεξ!

Αλ: Φιλικά ε; Φιλικά με τον μεγαλύτερο μαλάκα του σχολείου; Φιλικά με τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή μου; Φιλικά με αυτόν που στάνταρ σε γουστάρει;

Κα: Άλεξ αν θυμάμαι καλά, όταν βγήκα μαζί σου πρώτη φορά και εσύ στους μεγαλύτερους μαλάκες του σχολείου άνηκες!

Αλ: Εντάξει Κατερίνα ό,τι πεις!

Κα: Πού πας;

Αλ: Στο σχολείο αν μου επιτρέπεις!

Τα νεύρα μου είχαν βαρέσει κόκκινο.

Ο Άλεξ έκλεισε με δύναμη την πόρτα και έφυγε.

Ντύθηκα και έπειτα πήγα και εγώ στο σχολείο.

Πλησίασα στο παγκάκι που καθόντουσαν όλοι.

Και ο Άλεξ δυστυχώς....!

Κα: Καλημέραα

Όλοι: Καλημέρα