fiesta, erizou⋆

Bailar

⋆
Erika Takatou

"Doğum günü kızı sonunda yolu buldu demek!" Diye bir ses yükseldi odadan. Sese doğru döndüğümde içeriye giren kişi elbette en yakın arkadaşım, Reikaydı.
Gülümseyerek ayağa kalktım.

Işıltılı, mor renk bir elbise giymişti. Mor kaküllü saçlarını salık bırakmış, mor ve pembe ağırlıklı bir makyaj yapmıştı. Gözünün hemen altına doğru ise parlak bir yıldız yapıştırmıştı. Tatlı gözüküyordu. Aynı zamanda çekici. İkisini aynı anda nasıl yapabiliyordu, anlamıyordum. Eğer bu bir kabiliyetse, Reika bu işte en yetenekli isimlerden biriydi.

Reika, yanıma gelip bana sarıldı. "Çok güzel olmuşsun, prenses." Dedim tebessüm ederek. Reika'da gülümsedi. "O senin güzelliğin, hayatım." Dediğinde bende gülümsedim. Odada yalnızca dört kişiydik. Ben, Rina, Vera ve Reika. Rina, sarı saçlarını omzunun gerisine savurdu. Ardından yanımıza geldi. "Bugün kendime bir yakışıklı bulacağımdan eminim!" Dedi siyah, kısa elbisesini göstererek.

Bir kaç dakika daha günün kritiğini yaptıktan sonra dayanamayıp, "Ne zaman aşağıya iniyoruz?" Diye bir soru yönelttim. Reika, başını salladı. "Hadi inelim, millet."

Burası, Saionji malikanesiydi. Reika'nın doğum günü partisi için bir günlüğüne okula ayrılmıştı. Evet, partiye tüm okul davetliydi. Reika, okulda sevilen bir öğrenciydi. Güzeldi, iyi kalpliydi ve oldukça zengindi.

Bahçe merdivenlerden aşağıya indiğimizde herkes bize bakmaya başladı. Gerilmeye başlamıştım. Reika ile küçüklükten beri en yakın arkadaştık. Reika kadar zengin olmasamda, durumum iyi sayılırdı. Ancak okulda pek sevilmezdim. Dobra ve huysuz olduğum söylenirdi.

"Nereye oturacağız?" Diye sordu Vera. Reika biraz etrafa bakındı. Boş masayı eliyle işaret etti. "Şuraya geçelim." Dediğinde müzikten dolayı sesini zorda olsa duyabilmiştik. Masaya geçtiğimizde Reika, garsonlardan bir kaç içecek istedi. Ardından bize döndü. "Bugün, Kota ile dans etmeliyim. Neden beni fark etmiyor bilmiyorum ancak bugün farkedilme zamanı." Diye söylendi Reika kararlı bir sesle. Kızlarda başını sallayarak onu onayladı.

"Eğer seni istemezse üstelemek yok!" Diye uyardım işaret parmağımı tehditkâr bir şekilde sallayarak. Reika dudak büzdü. "Vazgeçmek istemiyorum." Dedi oflayarak. "Eminim oda seni istiyordur." Dedim özgüven verici bir sesle.

"Bu evrende kim Reika gibi bir tanrıçayı reddedebilir ki?" Dedi Vera kollarını iki yana açarak. Ardından Reika'nın yanağına bir öpücük kondurdu. Vera'yı onaylayarak başımı salladım.

Gözümü biraz etrafta gezdirdiğimde; dans eden insanlar, öpüşenler, içki içenler ve sohbet edenler... Bir sürü insan vardı. Ve herkes farklı bir kafadan çalıyordu. İnsanları seyretmeye başladığımda gözüm birine çarptı. Furuya Ouzou. Üçüzlerin sonuncusu, annesinin en büyük kazası.

Kolunu mavi saçlı bir kızın omzuna atmış, bir kaç kız ve kardeşlerinin oturduğu masada sohbet ediyordu. Ardından kolunu kızın omzundan çekti. Ayağa kalktı ve barmenin yanına ilerledi. Barmenle koyu bir sohbete girdiğinde hırsla ayağa kalktım ve kızlara döndüm. "Kızlar ben birazdan geleceğim," dedim aceleyle. Ve ekledim. "lavaboya gitmem gerek." Kimse sorgulamadı. Herkes beni onayladıktan sonra barmenle hararetli bir sohbete dalmış olan, kırmızı motorcu ceketi giymiş oğlanın yanına ilerledim.

Rüzgardan eteğim uçuşmaya başlamıştı. Hemen yanına gitmek için elimle eteğimi tuttum ve koşar adımlarla oğlanın yanına ilerledim. Yanlarına geldiğimde barmen beni süzdü. "Ne arzu edersiniz?" Nefesimi düzene sokmaya çalışırken, elimi iki yana salladım ve bir şey istemediğimi belirttim. Dağınık, kahve tonlarında saçlara sahip oğlan bana baktı. Kırmızı gözleri, gözlerimle buluştu. "Bir kaç saniyeliğine, kırmızıyı arzu edeceğim." Dediğimde Ouzou sırıttı. "Yalnızca bir kaç saniyeliğine mi?" Dedi alayla. Yapmacık bir şekilde güldüm. "Bir dahaki sefere, kırmızı."