DAMİYA

BÖLÜM 12

  2 ay sonra Ekim 10 Cumartesi saat öğleden sonra 2 suları;

Ölüm haberinin ardından 2 ay geçmişti ve Ateş kendini daha yeni yeni toparlamaya başlamıştı. Günlerce odasından çıkmamış doğru dürüst bir şey yememişti, günden güne iyice içine kapanır olmuş ve kimseyle de konuşmayan biri haline gelmişti. Bende en sonunda gidişinin hiç iyi olmayışından dolayı korkmaya başlamıştım. Birkaç hafta önce uzun uzun konuşmuş ondan sonra biraz daha kendini toparlamasını sağlamıştım. Şu birkaç gündür de gayet iyi durumdaydı hayatı artık normalleşme yolunda baya bir yol kat etmişti. Ateş de artık biraz daha kendini toparladığına göre Türkiye'ye dönmemiz gerekiyordu. Şimdi de Ateş babasının bilgisayarından aldığı bütün bilgileri gözden geçirirken bende Murat SOYHAN'ın gerçek adıyla Mert KAN'ın odasında kayda değer bir şeyler arıyordum özellikle o günlükte belirttiği belgeleri bulmaya çalışıyordum ne bir belge bulabildim ne de kayda değer bir şey, hiçbir şey yoktu yani bu adam nereye koymuş olmalıydı.

''Kayra, buldun mu bir şeyler?''

''Maalesef, hiçbir şey yok''

''Belki gizli bir bölmesi vardır''

''Onu da düşündüm ama bulamadım ya gerçekten bu odada bir şey yok yada senin baban çok iyi gizlemiş bilemiyorum''

''Bir fikrim yok''

''Belki de yakmıştır saklamak yerine olamaz mı kesin çözüm sonuçta kimsenin bulmasını istemiyordu''

''Her şey olabilir zaten can sıkıcı olan şey de bu ya belki de şuan hiç olmayan bir belgeyi arıyoruz''

''Doğru. Neyse sen bulabildin mi bir şey?''

''Öyle kayda değer büyük şeyler bulamadım ama birkaç bir şey buldum sayılır''

''...''

'' Babamın günlüğünde bahsettiği adam vardı ya çocuğu varmış senden bir yaş büyükmüş vs''

''Evet''

''Heh o adamla ilgili bir sürü bilgi buldum. Adamla ilgili aklına gelebilecek bütün bilgiler var''

''Eee bu süper neresi kayda değer değil?''

''Şöyle ki babam not bırakış bize'' Not mu? Çok şaşırmıştım tahmin etmiş demek ki bizim bu işi bırakmayacağımızı.

''Ne notu?''

''Tek başına değil bu işte''

''Bu mu yani niye eksik bilgi vermiş resmen bulmacalar içinde yüzüyoruz Ateş ya bin parçalı yapboz parçasında beş parça bile elimizde yok''

''Acele etmeyelim illaki bulucaz baksana adam hakkında bir sürü bilgi bırakmış bize her yapboz parçası bir sonraki yapboz parçasını getirecek eminim ben''

''Bilmiyorum, Ateş baban bize yüzlerce film CD' si bırakmış başka bir şey değil şuraya bak her yerden bir sürü CD buldum başka bir şey değil''

''Film mi? Çok saçma benim babam film izlemez ki'' ikimizin de şuan başında ampul yanıyordu kesinlikle o CD'lerde bir şeyler olmalıydı.

''Topla Ateş topla hepsini benim odamda bakalım'' direk elimize geçen poşetleri alarak hepsini doldurduk ve benim odama geçtik ben direk masanın başına geçip bilgisayarı açarken Ateş kendi laptopunu kucağına koyarak açmaya başladı. İlk CD'yi elime alıp bilgisayara taktım. Büyük hüsrandı boştu bu.

''Seninki de mi boş Kayra''

''Evet, burada rahat 300 tane CD var nasıl bakcaz hepsine''

''Karamsar olma belki hepsine bakmaya gerek kalmadan buluruz''