Broke her Again

uno

Cornea POV

"you think you are the best, well breaking news your not" tulak sakin ni ate Cornelia oo ate ko siya pero daig ko pa ang pulubi kung pag sabihan nila
at itrato

" ano ba ginawa ko ate at ganto ang trato mo sakin" sigaw ko sakanya ngunit isang palad ang dumapo sa pisingi ko kasabay ng pagtulo ng mga luha ko

"you don't have the rights to shout on me cornea cause your just nothing but a piece of trash, you don't belong here you belong on the trash bin cause you are a trash, pinulot ka lang naman ng mga magulang ko sa basurahan kaya nga dapat sayi ibalik sa pinanggalingan mo-" pinutol ko ang sasabihin niya sa amamagitan ng sampal

" oo alam kong ampon lang ako na sampid lang pero sana wag mo ng ipamukha sakin kasi ate ang sakit sakit" sabi ko habang tumutulo ang mga luha sa mata ko kailan ba titigil tong pisteng luha na to napapagod na rin kasi ako

"what going here, Oh my god baby why are you crying" nagheherestikal na wika ni mommy ngunit hindi para sakin yun kundi kay ate para naman nakaharap si ate sa camera at biglang humagolgol na kala mo ay siya tong aping api

" mommy , si cornea kasi sinampal ako tinanong ko lang naman kung ayos lang siya " aniya sabay yakap kay mommy nakatanggap naman ako ng matatalim natignin sa kanila

" ikaw alam mo wala ka na ginawang mabuti, kinupkop ka namin bihisan pinakain at pinag aral tas ito lang igaganti mo ang saktan ang anak ko sinabi ko nga ba kay daniel na dapat di ka na lang namin inampon kasi pabigat ka lang at  walang silbi paano kung atakihin tong si cornelia ano gagawin mo ah leche ka talaga" sabi niya habang sinambunutan sinasampal niya sa araw araw na ginawa ng diyos ganto lang lagi ang ganap sa bahay na to kung buhay lang sana si daddy baka di ganto aabutin ko

" mas mabuti pa sigurong lumayas ka na lang dito" sabi ni mommy na galit na galit napatingin naman ako sa gawi ni ate nakita ko siyang nakangisi na parang tuwang tuwa ganoon na ba talaga ang tingin nila sakin mabuti nga siguro kung aalis na lang ako  hitak ako ni mommy palabas ng bahay namin at hinagis naman ni ate ang mga gamit ko

"you know what, bagay ka dyan tutal dyan ka naman galit what a pathethic little bitch" sabi na tuwang tuwa habang ako ay parang tanga kinukuha ang mga gamit kinukuha ang gamit ko ganto nga siguro buhay
-
pasensya na kung na una ang drama bago ako mag pakilala im cornea bianca legaspi 24/yrs old im graduated on Break institute of science and technology isa ako doctor kung papalarin nagtataka siguro kayo kung bakit ang bata ko well maaga akong nag aral at accelerated ako almost perfect na nga daw ako kung hindi lang dahil sa pamilya ko kung pamilya ko nga talaga.

In my 24 years of existing on this world well i don't feel I belong on my family but I love them so even if its hurt I will endure it.