Rebirth: Serena's Revenge

Chapter 6

Mabilis na kinalma ni Serena ang kanyang sarili at ibinaon sa pinakamalalim na parte ng kanyang puso ang galit at muhi na nararamdaman niya para sa mga taong sumira sa kanyang buhay.

Gustung-gusto niyang ilabas ang galit na nararamdaman niya ngunit alam niyang hindi ito ang tamang oras para gawin iyon.

Instead of tearing off their mask herself, Serena made a decision to play with them slowly until they can't take it anymore. She would make sure to anger them to death until they tear off their mask themselves.

With that thought in mind, Serena immediately calmed herself down and smiled towards Wendy.

"Rina! Bakit hindi mo ako pinasundo kay Pietro sa labas ng gate!? Alam mo bang ang tagal kong naghintay doon!?" iritadong sumbat ni Wendy pagpasok na pagpasok niya sa loob ng kwarto ni Serena.

Napataas naman ng kilay si Serena sa kanyang narinig.

"At hindi mo man lang ako sinalubong sa baba!" sumbat pa nito.

Muntik nang mapahalakhak ng malakas si Serena nang marinig ang sinabi ni Wendy.

Sino ka para salubungin ko pa? You are merely an uninvited guest, what right do you have to demand me, the owner of the house, to go out and wait on you on the door? What a joke.

"Pwede ka ng umalis, kailangan naming mag-usap ni Rina." utos ni Wendy kay Selma, ang tagapamahala ng buong chateau, na para bang siya ang nagmamay-ari ng bahay.

Pero sa halip na umalis, nagpanggap ito na tila ba wala itong narinig at sa halip ay tumingin lamang kay Serena, tila ba naghihintay sa bilin at utos nito.

Lihim na napangiti si Serena sa inasal ni Selma. Calum made it a point to all the people in the chateau to only listen to his and Serena's orders, no one else.

Serena smiled and nodded in the direction of Selma to dismiss her. "Iwan mo na po kami."

Mabilis namang sumunod si Selma, sinara niya ang pinto ng kwarto at naglakad na paalis upang ituloy ang kanyang mga gawain.

Hindi naman maiwasan maikuyom ni Wendy ang kanyang mga kamay sa inasta ng tagapamahala ng chateau.

Maghintay ka lang. When I become the lady of this house, see how I will settle this debt with you. You will definitely pay for this.

Nang makita ni Serena ang galit sa mga mata ni Wendy habang nakatingin sa kaninang kinatatayuan ni Selma, napangisi siya.

"That housemaid is so rude to me, Rina! She's obviously ignoring my orders! Immediately fire her!" she demanded.

Sa halip na amuhin siya at pumayag sa sinabi niya, umasta si Serena na parang wala siyang narinig.

"Bakit ka naparito, Wendy? May kailangan ka ba?" pag-iiba nalang niya sa usapan.

As if struck by lightning, Wendy remembered the purpose of her visit. In a snap, her demeanor became so gentle and innocent and she walked towards Serena very worriedly.

"Of course I'm here for you, Rina! Alam mo ba kung gaano ako kinabahan nang malaman kong nahuli ka at nakulong ka dito sa chateau?! I was so worried for you!"

Serena internally scoff. Hindi niya maiwasang isipin na napakagaling na artista ng 'kaibigan' niya kuno. Mukhang akala nito ay nahuli siya ng mga tao ni Calum sa tangka niyang pagtakas.

"Are you okay, Rina? You're not hurt are you?" tanong pa nito sa nag-aalalang tinig.

"I'm okay." she answered nonchalantly at ibinalik ang tingin sa tanawin sa labas ng bintana.

Para namang nakahinga ng maluwag si Wendy sa kanyang naging sagot. "Mabuti naman, Rina. Tomorrow is your twentieth birthday, you can't be sick on your birthday." patuloy pa nito.

"Hmm." nasambit nalang ni Serena, uninterested in Wendy's play.

On the other hand, Wendy clenched her teeth because of irritation. She was doing her best to act but Serena is being so uncooperative. Pero pinilit niyang kalmahin ang kanyang sarili at pilit na inaalala ang rason kung bakit niya dinalaw si Serena.

"Anyway Rina, aren't you going to meet with your maternal grandparents lawyer tomorrow for your inheritance? What are your plans?"

Napangisi naman si Serena nang marinig iyon. The same as before.