The Psychopath's love

Pahina 7

After ilamg days hindi na nagpakita si Sabrina pa, mas mabuti na yun kaysa sa mang gugulo pa siya. Masyado niya akong sinaktan eh. Dinala ko dito sa opisina si Zel, nakaupo siya sa couch pero nilibot niys ng tingin ang buong kwarto. Napatingim na rin siya sa glass window. Hinawakan pa nga niya ito to make sure if hindi ba nababasag.

“Ang ganda naman dito Ethan, ito pala yung opisina.” tumango lang ako sa kanya.

“Saka pag uwi natin ayoko na sumakay doon sa ano el-vator?”

“It's elevator” naalala ko bigla kanina na nung sumakay siya sa elevator talagang dumapa siya at nakahawak pa sa railings pinagtitinginan pa siya ng mga empleyado ko.

Nakakahiya pero ang cute. Well wala silang magagawa dahil sinama ko siya dito kailangan niya ring maaliw paminsan minsan at gumala.

“Oo nga pala. Mamayang gabi aalis tayo” tumingin naman ito sakin.

“Pwede bang wag tayo magpagabi lalo? Mabilis kasi akong dinadalaw ng antok eh” pansin ko nga na hindi siya nagpapakita sa gabi lalo na pag hatinggabi. Siguro nga mabilis lang siyanh nakakatulog.

“Sure.”

It's already 3 pm nagdecide ako na maaga kaming umalis. Naglalakad lang kami ni Zel at nakahawak lang ito sa braso ko na parang bata.

“Ayos ka lang?” tumango lang ito sakin.

“Wag kang mag alala, yung pupuntahan natin sigurado akong matutuwa ka”

“Kakain rin ba tayo?” I ruffles her hair then chuckles.

“Of course” mahigit 30 minutes ang lakaran bago kami nakarating sa park. Maraming mga bata ang naglalaro at marami na ring mga stalls ng mga pagkain.

“Ano yun?” sabay turo niya sa malaking fountain.

“Fountain, tara lapit tayo” nauna naman siyang lumapit sa fountain at hinawakan ang tubig nito.

“Ang galing. Lamig ng tubig, pwede ba ito inumin?”

“No, hindi pwede madumi yam. Nauuhaw ka ba?” umiiling naman siya.

“Pasyal ka na muna, dito lang ako” tiningnan ko lang siya na kinakausap yunh mga bata. Maya maya pa ay nakipaglaro siya dito.

Para ngang bata yung dinala ko. Nakakatuwa rin syempre, I don't have a sister or a brother but having Zelda it's like I have a little sister.

Hinayaan ko lang muna siyang makipaglaro habang ako ay nakaupo lang sa bench.

“Ano napagod ka ba?”

“Medyo” sagot niya. Tumingin naman ako sa may nagbebenta ng isaw kaya tumingin ako sa kanya.

“Kain tayo ng isaw?”

“Ano yun?” hinila ko diya sa braso niya at lumapit kami sa nagbebenta ng isaw. Pumili naman ako ng kakainin namin saka ko ito binigay sa nagtitinda.

Umupo rin kami sa vacant seat “Ah Ethan, pwede ba di masyadong luto sa akin?” tumango lang ako at sinabihan na half cook lang yung iba.

Matapos maluto ng barbeque ay nilapag ito sa mesa “Now this is what you called barbeque at ito naman ay isaw. Oh kain na” tahimik naman kaming kumakain hanggang sa may lumapit sa amin na bata.

“Ate, kuya palimos po” kukuha sana ako ng barya sa bulsa ko pero napansin kong kinuha ni Zel ang ibang pagkain.

“Ah nasaan ba mga kasama mo? Bibigyan ko kayo nito” sambit niya. Wow that's new.

“Andun po.”

“Ethan may gagawin muna ako saglit ah?” tumango lang ako sa kanya.

“Sure wag kang magtagal malapit na mag 7 pm”

Zelda's Pov

Sumunod ako sa batang babae hanggang sa dumaan kami sa eskinita, hinila ko naman yung bata saka kami nagtago.

“Ate andun po yung mga kasama ko”

“Pikit ka muna may ibibigay ako” pumikit naman siya, nagbihis naman ako ng isang maduming damit tapos ay may kinuha ako sa may likod ko.

“Idilat mo na” pagkadilat ng mga mata niya ay agad kong ibinaon ang patalim sa tiyan nito at tumagos ito sa likod niya. Hindi na ito nakasigaw at natumba ang katawan nito.

“Patawarin mo ako” ramdam ko ang pag iiba ng awra ko at ramda ko ring namumula na ang mga mata ko.

Agad kong sinaksak ng paulit ulit yung bata habang tumatalsik ang dugo nito sa mukha ko. Ibinaon ko rin ang kamay ko sa dibdib niya at kinuha ang puso nito na gumagalaw pa. Hiniwa ko ito at agad kong hinigop ang dugo nito bago ko kinain ng buo ang puso niya.

Sa pagkakaalam ko ay mali itong ginagawa ko. Gusto kong pigilan pero kahit anong pilit ko ay kumikilos lang ng mag isa ang mga kamay ko. Parang hindi ko na alam paano kontrolin pa ang ang bawat galaw ko. Sarap na sarap ako at tuwang tuwa ako sa pinagagawa ko kahit na labag ito sa kalooban ko, wala rin akong magagawa ito ang isinumpa sakin ng hindi ko kayang kontrolin.

Matapos kong itinago ang katawan ng bata ay agad konh hinubad ang damit at nagpunas sa mukha, may dala rin naman akong pabango kinuha ko ito galing sa bag ni Sabrina kaya ito ang ginamit ko. Agad rin akong umalis at nakita ko si Ethan nakatayo sa may isawan.

“Napatagal ka ah?”

“Medyo malayo kasi sila eh. Saka hinanap ko yung batang babae kanina bigla siyang nawala eh, baka nakaalis matapos kong binigyan ng pagkain” tumango tango lang siya, tinitigan naman niya ako sa mata.

Natatakot ako na baka mapansin niyang namumula ang mata ko, bigla nalang akong napapikit at ramdam ko siyang may pinulot sa mata ko.

“May dumi, tara uwi na tayo” sumunod lang ako sa kanya saka kami sumakay ng tinatawag nilang taxi.

Pagkauwi namin ay agad akong pumasok sa kwarto at nagbanyo, nakaupo ako sa sahig habang umiiyak. Nakikita ko pa na may konting dugo pa sa katawan ko. Napaiyak lang ako habang inaalala lahat ng mga napatay at nakain ko.

“Ayoko na, ayoko na ng ganitong buhay.” niyakap ko nalang ang sarili ko habang umaagos ang tubig sa katawan ko.

Gusto ko nang matapos ito, konti nalang parang gusto ko ng patayin ang sarili ko. Dahil parang kaunti nalang mas marami pa akong mabibiktima. Gusto ko na ring umuwi, pero masaya ako dito. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito kasaya sa buong buhay ko.

Kailan kaya ako makawala sa sumpang ito? Gusto ko na itong mawala. Ayoko na.