"Aşkım ben geliyorum seni almaya, hazır mısın?"
"Atlas! Daha sabahın 6'sı!"
"Olabilir. Aşk beklemeye gelmez kızım."
"Atlas biz zaten sevgiliyiz. Ben size yemeğe geleceğim ve annenle tanışacağım."
"Ha birde, anneme anne diyeceksin."
"Abartma istersen canım."
"Canım diyen ağzını öperim, tamam. Ama akşam 8'de alırım."
"Ah! Tamam."
Telefonu kapattım ve tekrar, kafamı yastığa gömdüm. Deli çocuk. Sabahın 6'sın da seni almaya geliyorum diye arıyor. Gözlerimi kapattım ve derin bir uyku çekmeye hazırlandım.
Ama pencereme atılan taş sesi, bana büyük bir engel olmuştu bile. Ayağa kalktım ve pencerenin yanına gidip, açtım. Aşağı baktığımda, bir de ne göreyim.
Atlas Bey...
"Yaa senin ne işin var burada sabah sabah?"
"Kızım ne yapayım? Seninle konuşurken yaklaşmıştım eve. Şimdi sevgilimi bile görmeden, o kadar yolu geri mi döneyim?"
"Dönseydin, Atlas!"
"Ama ben sana dönmek istiyorum."
Bu laf mı sokmuştu yoksa iltifat etmiş gibi bir şey mi olmuştu?
"Tamam hadi git şimdi, bir gören olacak."
"Yaa ben aşkımdan ölüyorum, biri görse ne olacak?"
"Sarhoş olmadığından emin misin?"
"Ben, sana sarhoşum Vera'm."
Elimi alnıma vurdum.
"Atlas! Hemen git buradan, yoksa senden ayrılırım."
Tabi ki de onu göndermek için söylemiştim. O ne yaparsa yapsın, ne hata işlerse işlesin ayrılmam. Onu yeni bulmuşken, şimdi bırakamam.
"Ne! Tamam tamam, gidiyorum. Ama akşam 8'de tekrar gelicem."
"Tamam, gelirsin. Hadi git."
Arabasına bindi ve bir öpücük attı. Bende ona attım. Sonra gidince, bende içeri girdim. Hemen soğumuştu oda zaten. Üzerime hırkamı geçirdim ve tekrar yatağa girdim. Bu sefer hiç uyanmamak üzere.
Saat 19.00 da;
Gözlerim yavaş yavaş aralanmaya başlamıştı. Gözlerimi ovuşturdum ve telefonumu elime alarak saate baktım.
19.00
nE! Ben, akşam 7'ye uyumuş olamazdım değil mi?
"Anneee!"
"Efendim kızım?"
"Beni niye uyandırmadın, biliyorsun. Atlas'lara yemeğe gideceğim bugün."
"Ayı, kış uykusundan uyandırılır mı kızım?"
"Annee, böyle genç ergen lafları sana hiç yakışmıyor. Bil istedim."
"Bana bak kız, annenle düzgün konuş. Terlik yeme benden," diyerek terliğini aldı eline.
"Tamam. Anne tamam."
Annem terliğini indirdi. Ohh! Tehlike bitmişti.
"Peki ben akşam ne giyeceğim? Kıyafet almaya gidecektim bugün?"

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zeytinli Açma ~ Tamamlandı ~
Ficção AdolescenteAtlas: Kimsin sen? Anonim: Nikah masanda yanında oturup, aile cüzdanını herkese sallayacak olan kadının. Atlas: Töbesteyşınn! O men Cenab-ı Allah! Atlas: Adın ne onu söyle bari? Anonim: Ebru. Atlas: Ebru? Adının gerçekten Ebru olduğuna emin miyiz E...