Please, Remember Me [Diabolik Lovers]

Bölüm 12 : Bu Sen Olamazsın, Değil Mi?

Medya Reiji Sakamaki.

Bu kadın ne diyor?!

- Sanırım biri ile karıştırılıyorum.

-Akira-sama anlıyorum ama anneniz Akane-sama sizin için çok endişelendi.

Ne? Akane mi? Bu şu benim hafızamda olan ve mutlu olduğunu düşündüğüm kadın? Burada neler oluyor? Benim annem Ayame değil miydi?

Madem bu kadın benim annemdi. Neden benim yanımda değil ya da ben onun yanında değildim? Hastanede bir kere bile ziyarete gelmedi. Madem bu kadar endişelenmiş gelmesi lazımdı! Büyük ihtimalle onun yanına geldiğimde bana boş laflar edecek çünkü hafızamı çok kötü bir şekilde unuttuğumu bir daha geri gelmeyeceğini düşünüyor. Bende inanmış gibi yaparsam bence oldu bu iş! Bahçede olan bir çardağa gelmiştik. Bir kadın vardı. Doğru ama yanında ki kadın kimdi?

Annem olan o kadını gördüğüm anda irkildim. Nedense iç sesim anında onu tanımıştı...

Akira'nın Anısı: 

Odamda yavaşça yatağıma uzanmış annemi bekliyordum. 7 yaşındaydım ama bu gün 8 olacaktım. O kadar heyecanlıydım ki! Bu gün benim doğum günümdü, annem ve babam eve gelecek hep beraber doğum günümü kutlayacaktık. Mumları üfleyecektim ve sonsuza kadar beraber olmamızı dileyecektim.

Çocukluk işte her istediğiniz her zaman olmaz...

Ne ben o doğum günü pastasını üfleyebildim ne de her hangi bir dilek dileyebildim. Babam eve geldi evet ama annemle gelmedi. Onun yerine kucağında 2 veya 3 yaşlarında bir kızı olan bir kadınla eve geldi. Ben yaşadığım şokla en ufak bir şey söyleyemeden olayları anlamaya çalışırken o kadın bana yaklaştı. Kucağındaki kızla beraber bana o kadar tehlikeli gelmişti ki ama bir anda o gülümsemesi ile her şey bütün endişelerim gitmişti.

- Benim adım Ayame umarım iyi anlaşırız Akira~ Bundan sonra ben senin annen olacağım.

- Ne?

Ardından babam söze girmişti.

- Kızım annen Akane olması gereken yere geri döndü ve biz artık 4 kişilik bir aile olarak yolumuza devam edeceğiz.

Eliyle hizmetçiye işaret verdikten sonra salondaki masanın hazırlandığını fark ettim. O bir pastaydı! Annem olmadan bu pastanın bir anlamı yoktu. Bana yeni bir oyuncak ayı alacağına söz vermişti annem. Ama ben şimdi o oyuncağı alamayacak mıyım? Çocuk aklımla sadece bu gelmişti aklıma ama bir daha annemi göremeyeceğini anlamamıştım. O gün o mum benim tarafımdan Akira Cross tarafından değil yeniden doğan Akira Yagami tarafından üflendi. Evet bir dilekte dilendi ama bu Akira Cross 'un dileği değildi. Bu dilek Akira Yagami'nin dileğiydi.

Babam Ayame ile evlendiğinde Cross soyadını hem benden hemde kendinden silmiş onun yerine Yagami soyadını -Ayame'nin ailesinin soyadı- alıp şirketin başına oturmuştu. Bense üvey annem Ayame tarafından beyin yıkamasına girmiş ve annemden nefret etmeye başlamıştım. Onun adını duyduğumda bile onu öldürmek isteyecek kadar nefret etmiştim. Ayame'ye ise Ayame-san demek yerine anne diye seslenmeye başlamıştım. 9. Yaş günümde ona ilk anne dediğimde çok mutlu olmuş ve bana oyuncak bir ayı almıştı.

8. Ve 9. Yaş günümde de aynı dileği dilemiştim. "Umarım yeni annem Ayame benim gerçek annem olur" Dileğim gerçekleşmişti ve bende 9 yaşımda eski annem Akane Cross'u arkamda bırakmıştım. Bir nevi gerçek annem Ayame olmuştu benim için...

Akira Şimdiki Zamana Geri Döndüğünde:

Emin adımlarla oraya gelip iki kadına da gülümsedim. Annem olan Akane kahverengi saçlı ve kahverengi gözlüydü. Ama buna rağmen iyi bir vücudu ve güzel bir yüzü vardı. Yanında olan kadın ise ona bin basardı. Mosmor saçları ve derin yeşil gözleri vardı. Fiziğinden bahsetmiyorum bile... Onlarda bana gülümsemişlerdi. Mor saçlı olan kadın konuşmaya başladı.

- Tanıştığıma memnun oldum. Ben Cordelia Sakamaki~

- Bende öyle. Benim adım Akira Yagami. Size nasıl seslenmeliyim?

- Bana Cordelia-san demen yeterli ama ben şahsi olarak bana Delia-san demeni tercih ederim. Sen nasıl tercih edersen~

-Anlıyorum o zaman size Delia-san diyeceğim~

İşte şimdi aptal rolünü oynama zamanı.

- Sizin adınızı öğrenebilir miyim?

Karşımda duran yıllarca halimi hatırımı sormayan annem titremeye başlamıştı. Fufufu~ çok eğleniyorum!

- Akane Sakamaki.

- Akira Yagami, tanıştığımıza memnun oldum peki size nasıl seslenmeliyim?

- İstediğin gibi seslenebilirsin!

Benimle konuşurken bu kadar heyecanlı olacağını bilmiyordum~ O zaman seni patlatmam da sıkıntı yok değil mi?

- O zaman ben Akane-sama 'yı tercih ederim.

Delia-san bu duruma çok gülmüştü ve onun yanına oturmam konusunda çok ısrar etmişti. Bende oturdum. Biraz çay içip kalkacağım sırada bahçede yürürken Reiji ile karşılaştım. Beni görünce ne kadar şaşırsa da bir o kadar sıcak bakıyordu bana... Arkamdan gelen sesle irkildim.

- Ondan uzak dur Reiji!

Bu sen olamazsın değil mi?