Chapter 2

59 2 0
                                    

A/N: Hello!

Chapter 2: You checking him out.

Yohan POV.

"Yohan, we need to go back in the Philippines." Ralph repeatedly like a hundred times.

"Schifoso..." I said and ready to watch a movie from my phone.

He throw the pillow on my head and I just look at him intently. He swallow like he's scared of what can I do to him.

"F*ck! Hindi ako italyano kaya 'wag mo akong ini-alien words d'yan. Again, we need to go back in the Philippines. Our transactions there are really getting down." Ralph said and sounds really dissapointed.

I just ignored him and go back to what am I suppose to do then he keeps talking, again.

"Please, Yohan. It's not like, we gotta see him and you can just freak out. Rochelle graduated but we weren't there for her to celebrate. 'Yung mga transactions natin sa Pilipinas hindi na natin naaasikaso dahil nandito tayo. 'Yung mafia..." I can say that he's frustrated.

"Okay." I simply said and he was shocked.

"F*ck! Is this true?!" He screamed.

And I just rolled my eyes because his acting like a crazy man.

Yeah, I think its been two years when I left the Philippines and I don't think I'm ready to face it.

Three days past. Rochelle was the one who enrolled us in Harris University.

Si Ralph, Kent, at Luke ay katulad ko na hindi nakapagtapos at hindi nakagraduate. Bukod kasi sa kailangan nina Luke at Kent na hawakan ang mafia ay sinamahan ako ni Ralph umuwi sa bansang kinalakihan ko.

Itinigil nila ang pag-aaral kaya heto, sabay-sabay kaming in-enroll ni Rochelle sa Harris University.

I remember what Dad said to me.

"There are times that we're gonna be facing difficulties, but I hope you won't lose your passion."

And to be exact, studying is one of my passion.

Tama si Dad, kailangan kong mag-aral at tuparin ang pangarap ko. Nand'yan lang ang mafia at may mga kaibigan ako na handang tumulong sa akin sa pagpapatakbo nito.

"Ang babagal niyo kumilos! Para kayong mga pagong!" Inis na sigaw ni Rochelle sa tatlo.

Pa'no? Si Luke kagigising lang. Si Kent naman ay halos isang oras maligo at si Ralph na magbagal kumilos.

"Bilisan niyo. Nagagalit na 'yung nanay natin." Natatawa kong pagsasalita.

Tinaasan ako ng kilay ni Rochelle kaya napatikom ang bibig ko.

Siya ang nag-iisang babae sa grupo at ang pinakamahalagang bagay sa kanya ay ang baril niya. Kung kakapkapan mo man siya ay paniguradong may makikita kang baril na nakasabit o nakatago sa katawan o damit niya.

"'Wag ka ngang maingay Rochelle." Sabi naman ni Luke habang humihikab hikab.

Si Luke naman ang pinakamainitin ang ulo sa grupo pero pagdating sa mga sasakyan ay d'yan siya maaasahan. Lahat nga 'ata ng latest na bigbike at kotse ay mayroon siya.

Inirapan din ni Rochelle si Luke kaya naman kumilos siya nang mabilis. Kahit naman kasi naiinis siya ay hindi niya magagawang magalit kay Rochelle o sa amin na kagrupo niya.

Ininom ko ang kape ko na kakatimpla ko lang. Pinagmasdan sila na mabilis na gumagalaw dahil sa pagmamando ni Rochelle.

"Kent ano? Hindi ka pa ba tapos d'yan?" Sigaw ni Rochelle sa kwarto ni Kent.

Hard HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon