Gözlerimi açtığımda odamda uyuyordum. Derin bir oh çektim ve yatağımdan kalktım. Kumsal... Kumsal hâla odasında mıydı? Koşar adımlarla Kumsal'ın odasına doğru ilerledim.
Kumsal?
Kumsal!
Gözümden yaşlar gelmeye başlamıştı. Hıçkıra hıçkıra ağlayarak '' özür dilerim kardeşim." Diye bağırdım.
Kısa bir süre sonra ensemde bir acı hissettim.
''Abi aptal falan mısın? Burada ne yapıyorsun?''
''Ben, ben senin de gitmiş ölmüş olabileceğinden korktum. Buradasın!'' Diyerek boynuna sarılıverdim.
"KUMSAL'IN AĞIZINDAN''
Gözlerimi açtığımda bambaşka bir yerdeydim. Abim. Abim nereye kayboldu? Her şeyi boşverip yerimden kalktım. Her yer simsiyahtı. Burası tamda denizin evinin içiydi. Duvarlar örümcek ağlarıyla kaplıydı. Her yerden bir ses geliyordu. Korktuğumu düşünmelerine izin vermek istemiyordum. Çünkü ben cesur bir kızım! Yani öyleymişim gibi hissettirmek istiyordum kendimi. Çünkü yeterince acı çektim. Açıkçası burada olmayı istemiyordum. Deniz benim umurumda değildi. Sadece abimi iyi hissettirmek için buradaydım.
''OLAYLARDAN ÖNCE BİR HAFTASONU''
"Abi!"
"Abi!"
"Bu çocuk beni öldürecek" diyerek kendi kendime triplere girdim.
"Ben de seni beklemeden giderim Kayra Bey!"
Hızla evden çıkıp. Okula doğru yöneldim. Okul otobüsünün geleceği sırada, yolun ilerisinde ağlayan bir çocuk gördüm. Kaybolmuş olabileceğini düşünüp ona yardım etmek istedim.
"Hey çocuk!"
Israrla seslensemde hiçbir karşılık vermiyordu.
"Kaybolduysan sana yardım edebilirim."
"Yeter ama!" Diyerek çocuğun yüzünü yüzüme çevirdim.
"Böööö"
Korkudan kalbim yerinden çıkacak gibi olmuştu. Çocuğun gözleri simsiyah ve dişlerinin yarısı kanla kaplıydı.
"Huh!"
Tabi ya. Cadılar bayramı yaklaşıyordu. Yurt dışına taşınırken bunları da göz önüne almamız gerekiyordu.
Yalandan gülerek çocuğa "hey başarılı olmuşsun" imajı vererek orayı terkettim.
"Hay başlayacağım bu işe!"
Arkamı döndüğümde okul otobüsünün gittiğini gördüm. Harika Kumsal Hanım işin yoksa yürü şimdi...
Okul buraya yürüme mesafesiyle 15 20 dakikaydı. Ama mecbur gitmem gerekti. Devamsızlık hakkım neredeyse yoktu ve dibini sıyaracak kadar bile kullanmıştım haklarımı.
Okulun oraya giderken kuytu yerlerden ve ormanın içinden geçmem gerekiyordu.
Abimi aradım.
"Haydi ama Kayra!" Diye sinirden deliye döndüm.
Görünüşe göre bu işte teksin Kumsal. Kulaklığımı taktım ve 10 dakika boyunca bir aksilik olmadan okula yaklaştım.
***OKULDAN CAROLINE***
(3 mesaj)
"Nerede kaldın?"
"Ders başlamak üzere"
"Acele etmelisin birazdan yoklama alacak!"
İşte şimdi sıçtım. Acilen benim okula gitmem gerekiyordu. Fakat daha 10 dakikalık bir mesafe vardı. Ormanın içinden geçip okulun önündeki mezarlığa çıkabilirdim. Bu bana 5 dakika kazandırırdı. Fazla düşünmeyip ormanın içine daldım.
