Şimdi yazacağım hayali kurgu çok farklı. İkisi de birbirlerini tanımıyorlar ve normal dünyada mesleklerini yapan iki gençler Dazai ve Chuuya. Hoşunuza gider umarım biraz farklı...
"Dazai - san lütfen size bahsettiğimiz pozu yapabilirmisiniz."
"Ahh~bu mu?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir insan gündelik bir ifadeyle bile nasıl bu kadar iyi görünebilir anlamıyorum. Korkutucu."
Bir anda omzunda hissettiği dokunuşla ürkerek düşüncelerinden uyandı. Arkasını döndüğünde gördüğü Akutagawa ile bakışları yunuşadı, derin bir nefes verip gülümsedi ve genç adama daha çok yakınlaştı.
" Sizi buraya getiren sebep de nedir Akutagawa? "
Genç adam bakışlarını kaçırmıştı. Dibine kadar giren Atsushi ve onun sıcak nefesi yüzünden kendini kaybetmişti. Onu omuzlarından tutup biraz daha geriye ittirip arada nefeslenebileceği bir mesafe açtı. Atsushi gülerek izledi onu.
" Sana bir arkadaşımı getirdim. Böyle görüşmeden nasıl olur bilemedim o yüzden ben de ona sorun olmaz diyip getirdim."
"Yoksa şu senin dediğin en yakın arkadaşın ve benim anladığım sevdiceğinmi?"
Akutagawa gülümsemişti. Kıskandığı her halinden belli olan Atsushi dudaklarını dişlemiş ve bakışlarını Akutagawa'dan başka her yerde dolandırmıştı. Birden çenesine değen parmaklarların onu tekrardan sevdiği yüze çevirmesine engel olamadı. Kendisine büyük bir zevkle bakan Akutagawa'yı görünce utandı. Bir anda yüzüne yakınlaşmasıyla gözlerini istemsizce yumdu. Ancak sıcak nefesini ve dudaklarının dokunuşunu kulağında hissedince gözlerini hafifçe araladı.
"Bu yanlış anlaşılmayı tatlıya bağladığımızı da hatırlıyorum. Chuuya'ya teşekkür borçluyum, ancak kıskandığını çözdükten sonra bana karşı duyguların olduğunu anlayabilmiştim."
"Haksız sayılmazsın."
Kulaklarında hissettiği dudakların baskısıyla aklına gelen o malum geceyi hatırladı. Bibirlerine hem kızmışlardı hem de aynı anda birbirlerini sevdiklerini söyledikten sonra yatağa düşmüşlerdi. Sabahında ise nasıl buraya vardıklarına itiraz etmeden sadece gülmüş ve tekrardan sevişmişlerdi. Akutagawa dudaklarını sevdiği adamın yüzünü tekrardan görebilmek için ayırdığında Atsushi'nin gülümseyen yüzünden memnun olmuştu.
"Kendisi şuan alt katta bizi bekliyor."
"Sence bu konuda iyimi?"
"Oldukça, hemde. Bana güven. Kendi sergisini açmak istiyor. Ancak halen eksik bulduğu yerleri kapatması için uzun süredir incelediği bir modelden bahsetti."
