Kųmą {Aşk Kirletilemez}

11.bolum

Merhaba canlarım. İyisinizdir inşallah. Ben biraz yorgunum. Ama geçer.

Canlarım eğer bu bölümün sınırı geçilirse bir sonraki bölüm Perşembe günü  gelecek. Her bölüm sonraki bölümün ne zaman yayımlanacağımı söyleyeceğim.

Media~Mem Ararat-Zana û Andok~

Sınır 30 VOTE

Keyifli okumalar...

Zührenin anlatımından...

"Zühre" diye halamın deminden beri seslenmelerini umursamıyordum. Uyanmak istemiyordum. Bu gün nikahın olacaktı. Yarın Sabah farklı bir evde uyanmak istemiyordum. Ben mutlu bir ailenin arasına giren kuma kadın olmak istemiyordum. Ben Baran ağayı istemiyordum. Bana dokunmasını istemiyordum. Belki gelecekte anne olmak, çocuklarımın koşmasını,gülmesini izlemek çok isterdim ama Baran ağayla değil. Hangi kadın isterdi kocasının göz göre göre başka bir kadını koynuna almasını, ona baktığı gibi bakmasını, ona dokunduğu gibi dokunmasını? Hiç bir kadın istemezdi. Belki gelecekte ayrılıp kendime yeni bir hayat kura bilirdim. Ben bu sayfayı açarken temiz açmak istiyorum. Bekaretimi vermek istemiyorum. Baran ağayla konuşup onu razı salmalıydım.

"Kız Zühre diyorum" diyerek halam odaya daldı. Gözlerimi açıp ifadesiz bir şekilde ona baktım. Benim bu halimi gördükten sonra yanıma geldi ve oturdu. Bende kalkarak sırtımı yatağımın başlığına yasladım.

"Hala ben gitmek istemiyorum. Mutlu bir aileyi mahfetmek istemiyorum. O kadının mutsuzluğuna sebep olamam ben." Dedim ağlayarak.

"Yaralı kuzum benim. Biliyorum çok zor ama bunu yapmalısın. Sen gitmesen bile başka biri gidip o kızı daha fazla üze bilir. Sen çok iyi kalplisin kızım. Elvin senin büyüğün. Ona saygıda asla kusur etme. O seni üzmez ama eğer üzerse onu yine de sen üzme kızım. Kocana iyi bir eş ol, ona da saygıda kusur etme. Tamam mı kızım?"

"Hala ben 17 yaşındayım. Kuma gitmek istemiyorum. Beni en zalim ağaya bile vere bilirsiniz ama yine de kuma vermeyin. Ben bir ailenin mutsuzluğuna sebebiyyet olmak istemiyorum. Hala sen bizi anlamıyorsun. Öyle anlatıyorsun ki sanki kuma gitmek güzelmiş gibi. Hala o kızın üzerine kuma gideceğim ya ben. Onun her gün benim yüzümden solduğunu göreceğim. Kim ister kocasını paylaşmak? Sen çocuğunu gidip başkasına verip 5 sende 5 gün bende diye bilir misin? Hayır. Ya da kocanı başkasıyla paylaşa bilir misin?!"

"Kızım haklısın ama çare yok. Hadi hazırlan sen ben mutfaktayım." Diyerek odadan çıkmıştı halam.

Allah kahretsin ya! Ne yapıp edip Baran Ağa'nın bana dokunmamasını sağlamalıydım. Ben onların arasına girmek istemiyorum. Sadece bir süreliğine karı koca oyununu oynaya biliriz ama ne o benim tam anlamıyla kocam ola bilir, ne de ben onun tam anlamıyla karısı ola bilirim. Bu mümkün değil!

Göz yaşlarımı sildim ve ayağa kalktım. Önce odadan çıkıp banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Sonra odaya gelerek üzerimi değiştirdim. Odadan çıkıp mutfağa doğru gittim. Herkes oturmuş kahfaltı yapıyordular. Ben de geçip yerime oturdum.

"Bu gün gidiyorsun ha" dedi amcam pis bir sırıtışla. Onu umursamamaya çalıştım.

"Azıcık mutlu ol be kız! Yağlı kapıya gelin gidiyorsun. Dua et bana." Dediğinde yine susmustum. Görmezden geliyordum.