Επόμενη μερα:
Στο τηλ.
«Έλα Ροζα καλημεραα.»
«Καλημερα Πέτρο τι κανεις;»
«Καλά μωρε εσυ;»
«Καλά κι εγώ»
«Για πες μου για τα χθεσινά»
«Σε γενικές γραμμές ήταν πολύ ωραία με τον Γιώργο στην αρχή υπήρχε αυτή η αμηχανία αλλά μετά με έκανε να νιώσω άνετα μαζί του.»
«Άυτο μόνο; Θέλω λεπτομέρειες.»
«Υπήρχε βέβαια μια επιπλοκή.»
«Τι έγινε;»
«Στην αρχή ήμασταν οι δυο μας αλλά μετά συναντήσαμε τυχαία δυο φιλους του και ο ένας μου την έπεσε κανονικά.»
«Όντως; Τι φάση;»
«Δεν ξέρω έτσι στα καλα καθούμενα να φανταστείς ούτε που τον ήξερα καν.»
«Δεν πάει καλά ο κόσμος.»
«Να φανταστώ δεν το είπες στον Γιώργο ε;»
«Όχι ρε δεν του ειπα κάτι.»
«Και θα ξανά βγείτε τώρα;»
«Λογικά ναι αν και δεν ξέρω γιατί από χτες που βγηκαμε σήμερα μου φαίνεται κάπως απόμακρος ο Γιώργος.»
«Γιατί δεν τον ρωτάς τι έχει;»
«Νομίζεις δεν το εκανα; Μου είπε απλά ότι είναι όλα οκ.»
«Τι πάει να πει είναι όλα οκ;»
«Δεν ξέρω ρε Πέτρο ίσως τελικά δεν του άρεσα.»
«Γιατί να μην του αρεσες ρε;»
«Ε δεν ξέρω πως αλλιώς να το εξηγήσω τότε.»
«Περίμενε μερικές μέρες να δεις πως θα πάει και μετά βλέπεις.»
«Καλά θα δω. Κλείνω τώρα τα λεμε.»
Ο Πέτρος είναι από τα καλύτερα παιδιά και από τους καλύτερους κολλητούς φιλους που είχα ποτε. Ήταν και είναι πάντα εκεί όταν έχω ένα πρόβλημα και με βοηθάει να το λύσω. Είμαστε πιο κοντά από τα αλλά άτομα της παρέας μου γιατί είμαστε και οι δυο τρελοί και δέσαμε.😜
Οι μέρες περνούσαν και έγινε αυτο που φοβόμουν. Άρχιζα να δένωμαι όλο και πιο πολύ με τον Γιώργο παρόλο που εκείνος με έχει εδώ και περίπου ένα μήνα που μιλάμε μια ζέστη μια κρύο. Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλει από μένα. Τον Σταύρο επιτέλους νιώθω ότι τον ξεπέρασα και σε αυτό βοήθησε ο Γιώργος γιατί με έκανε να ξεχαστω και να απολαύσω την ζωή όταν είμαι μαζί του. Μετά από το πρώτο μας ραντεβού ξανά βγήκαμε οι δυο μας άλλες 5-6 φορές περίπου όχι και παρα πολλές. Αν και μιλάμε εδώ και ένα μήνα δεν μου ζήτησε ποτε να είμαστε κάτι παραπάνω. Αυτό με ανησυχούσε συχνά. Και δεν εκδηλωνόταν και ιδιαίτερα πολύ για να καταλάβω πως νιώθει για μένα.
Σήμερα ξύπνησα με διάθεση. Η ώρα είναι 9:00. Έχει πολύ καλη μερα. Έχει ησυχία στο σπίτι. Ο Χρήστος έχει πάει από νωρίς στο σπίτι του Δημήτρη να αραξουν με την υπόλοιπη αντροπαρέα, η μαμά και ο πατριός μου ο Στέλιος έχουν πάει στο μάρκετ και η Ελενη... δεν ξέρω που είναι αλλά λογικά μπορεί να πήγε στην Μαρία ή στην Ειρήνη. Πάω κάτω να φάω πρωινό και ετοιμάζομαι γρήγορα για να πάω στην Μαρία. Σήμερα είναι η μεγάλη μερα λοιπόν. Αποφάσισα να μιλήσω στον Γιώργο για τα συναισθήματα μου και πραγματικά όπου βγει. Κουράστηκα άλλο να τα κρατάω μέσα μου γιατί εκείνος δεν ξέρω πως νιώθει. Δεν μπορώ να καταπιεζομαι συνέχεια. Θα πάρω και την γνώμη της Μαρίας και βλέπουμε.
Έφτασα στο σπίτι της Μαρίας και χτυπάω το κουδούνι.
«Καλημεραα» ειπα και την αγκάλιασα.
«Καλημερα Ροζα.» Αποκρίθηκε και πέρασα μέσα.
«Ήρθα να αράξουμε λίγο γιατί βαριόμουν σπίτι μόνη μου.» Ειπα και κάθισα στον καναπέ.
«Η Ελένη;» Αποκρίθηκε και ήπιε μια γουλιά από τον χυμό της.
«Δεν είναι εδώ; Νόμιζα ότι θα ήταν μαζί σου γιατί δεν την είδα σπίτι.» Απάντησα και την κοίταξα.
«Όχι δεν ήρθε εδώ.» Μου είπε και κάθισε δίπλα μου.»
«Τότε μπορεί να πήγε στην Ειρήνη.» Αποκρίθηκα.
«Και για πες μου εσυ τα δικά σου.» Είπε η Μαρία και με κοίταξε.
«Όπως τα ξέρεις με τον Γιώργο μια κρύο μια ζέστη με έχει δεν ξέρω αν νιώθει κάτι για μένα ή απλά με βλέπει φιλικά αλλά πήρα μια απόφαση.» Ειπα αποφασιστικά.
«Τι απόφαση;» Είπε κοιτάζοντας με.
«Θα του πω πως νιώθω.» Ειπα άνετα.
«Είναι λίγο ριψοκίνδυνο όμως το ξέρεις.» Αποκρίθηκε και σήκωσε το βλέμμα της.
«Ναι αλλά δεν γίνετε συνέχεια να τα κρατάω όλα μέσα μου.» Ειπα και την κοίταξα.
«Και αν αυτός δεν νιώθει το ίδιο;» Απάντησε η Μαρία σκεπτική.
«Δεν ξέρω. Απλά θα μου έχει φύγει τουλάχιστον ένα βάρος. Θα προσπαθήσω αυτή την φορά να το πάρω πιο ήρεμα. Όχι όπως με τον Σταύρο.» Αποκρίθηκα
«Όντως αλλά δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι μόνο αρηνητικα. Μπορεί τελικά να νιώθει και αυτός το ίδιο.» Είπε και χαμογέλασε.
«Το ελπίζω.» Ειπα αγανακτισμένα.
Έφυγα από το σπίτι της Μαρίας γιατί είχε πάει μεσημέρι και έπρεπε να γυρίσω.
Καθώς περπατούσα είδα την Ελένη να κάθεται σε ένα παγκάκι με ένα αγόρι. Το αγορι το εβλεπα μόνο απο την πλάτη του χωρις να βλέπω το πρόσωπο του. Θα πλησιάσω λίγο ακόμα για να δω ποιος είναι γιατί μου φαίνεται γνωστή φυσιογνωμία. Για στάσου... ο Γιώργος είναι αυτός; Τι θέλει με την αδερφή μου; Από ποτε κάνουν παρέα και δεν το ξέρω; Για μισό... τι κανει μολις τώρα; Φιλήθηκαν; Γιατί φιλήθηκαν; Όχι... όχι δεν μπορεί. Θα έχει γίνει κάποιο λάθος. Δεν μπορώ να το πιστεψω. Έχω σοκαριστεί. Είναι μαζί; Από ποτε βγαίνουν; Μα γιατί τόσο ψέμα; Γιατί τόσο κοροϊδία; Πολλά πράγματα δεν μου κολλάνε σε αυτή την ιστορία. Όλες αυτές οι ερωτησεις γυρίζουν στο μυαλό μου χωρίς απαντήσεις. Μου έρχεται να πάω τώρα αμεσως και να τους τα ψάλλω και στους δυο αλλά δεν θα βγει κάτι. Εξάλλου δεν είναι έξυπνη κίνηση αυτή. Θα φύγω. Δεν πρέπει να με δουν.
Χευυυυ👋
Η ιστορία αρχίζει και γίνεται πιο τζουσι🔝
Σας ευχαριστωω για τους 86 readers❤️
YOU ARE READING
«ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ»
RomanceΜερικές φορές η ζωή δεν τα φέρνει όπως επιθυμούμε και πολλές φορές καταλήγουμε να γίνουμε η δεύτερη επιλογή για κάποιον. Τι είναι όμως χειρότερο; Η προδοσία ή η εκμετάλλευση;
