Με ποιον ή μάλλον με ποια κανόνισε σήμερα το απόγευμα στις 8 να βγουν στο λιμάνι; Αυτό θα πρέπει να το δω οπωσδήποτε. Θα είμαι έτοιμη και θα πάω εγώ πιο μπροστά για να δω ποιον θα συναντήσει. Τι να πω... ίσως έτσι πειστει και η μητέρα μας και ανοίξει τα ματια της. Δεν μου έφταναν τα προβλήματα μου με τον Γιώργο και την Ελένη τώρα έχω και αυτό!
Έφτασε η ώρα 7:30 και πρέπει να ετοιμαστώ γρήγορα γιατί σε μισή ώρα είναι το ραντεβουδάκι του κυρίου Στέλιου😒 Άντε να δούμε...
Ετοιμάστηκα... κατεβαίνω κάτω και κοιτάω αν είναι κανεις στο σαλόνι. Ευτυχώς δεν είναι κανεις και προχωράω. Πάω να ανοίξω την εξώπορτα για να φύγω αλλά η φωνή της μαμας μου με σταματάει.
«Για που το έβαλες εσυ τέτοια ώρα.»
«Θα πάω στην Ειρήνη να καθίσουμε λίγο μωρε.» Αποκρίθηκα κάπως αγχωμένη.
«Εσυ συνήθως δεν βγαινεις τέτοια ώρα. Χωρις την Ελένη θα πας;»
«Ναι γιατί εκείνη είχε μια δουλειά στο δωμάτιο της και δεν μπορούσε.» Ειπα και άνοιξα την πόρτα να βγω.
«Καλά άντε να προσεχεις και κανόνισε να γυρίσεις νωρίς.»
«Εντάξει μαμά» αποκρίθηκα και βγήκα έξω.
Εχασα το λεωφορείο και για να μην αργήσω θα πάω με τα πόδια έτσι κι αλλιώς δεν είναι και πολύ μακριά.
Επιτελους έφτασα και προσπαθω να εντοπίσω τον Στέλιο... που είναι ρε γαμωτο;
Ααα να τος... ποια είναι αυτή; Το ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτόν. Την αγκαλιάζει και την φιλάει. Θα τον βγάλω φωτογραφια από το κινητό μου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν χωρίζει από την μαμά μου να τελειώσουν όλα εφόσον έχει άλλη; Πραγματικά σήμερα τίποτα δεν βγάζει νόημα. Νιώθω πως εγώ και η μαμα είμαστε σε παρόμοια κατάσταση αυτή την στιγμή. Και τώρα που βρέθηκα στην θέση της καταλαβαίνω πως όταν έχει εμπιστοσύνη σε κάποιον τον βλέπεις τελειο. Δεν μπορείς να πιστέψεις τα λόγια των άλλων αν δεν το δεις με τα ματια σου. Αυτό έγινε και με μένα. Αν μου το έλεγε κάποιος άλλος ότι ο Γιώργος και η Ελένη είναι μαζί και ότι τόσο καιρό με χρησιμοποιούσε για να έρθει πιο εύκολα κοντά της δεν θα το πίστευα με τίποτα. Ακόμα και όταν τους είδα με τα ματια μου νόμιζα πως κάποιος μου κανει πλάκα. Γι αυτό δεν θέλω να μιλήσω ακόμα στην μαμά για τον Στέλιο. Θέλω να μαζέψω κι άλλες πληροφορίες γι αυτόν και τα μυστηριώδη ραντεβού του και στο τέλος θα τα μάθει όλα. Φεύγουν... που πάνε; Θέλω να τους ακολουθήσω αλλά πρέπει να ειμαι προσεκτική για να μην με δουν.
Τώρα κάθισαν σε ένα φαγάδικο.
Θα καθίσω κι εγώ σε ένα τραπέζι πιο μακριά από αυτούς όμως για να μην με δουν. Πεινούσα κιόλας ευκαιρία να πάρω κάτι να φάω. 😋
Η ώρα πέρασε είχε πάει 11:30 το βράδυ και έφυγαν από το μαγαζί. Την χαιρετάει και οι δρόμοι τους χωρίζουν. Ώρα να φύγω κι εγώ τώρα.
Στο σπίτι:
Μολις μπήκα στο σπίτι και ακούω πολύ ησυχία λογικά θα κοιμούνται όλοι.
«Που ήσουν εσυ;» Είπε ο Χρήστος καθισμένος στο τραπέζι.
«Αχχ με τρόμαξες ρε Χρήστο. Στην Ειρήνη είχα πάει.» Αποκρίθηκα κλείνοντας την πόρτα.
«Τέτοια ώρα;»
«Ναι τέτοια ώρα. Τι έχετε πάθει όλοι με την ώρα;» Απάντησα εγώ νευριασμενη.
«Η ώρα είναι 12:00 τα ξημερώματα Ροζα.»
«Ε εντάξει νωρίς είναι ακόμα.» Ειπα καθως ανέβαινα τις σκάλες.
«Δεν θα το έλεγα και νωρίς.» Αποκρίθηκε και με ακολουθούσε.
«Θα με ακολουθείς για πολύ ακόμα;»
«Θέλω να πάω στο δωμάτιο μου ξέρεις και οι σκάλες είναι κοινές στον διάδρομο.» Απάντησε ο Χρήστος ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου του.
«Τελος πάντων. Καληνύχτα.» Αποκριθηκα και μπήκα στο δωμάτιο μου.
«Καληνύχτα.»
Χευυυ👋
Σας ευχαριστώ για τους 109 readers❤️
JE LEEST
«ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ»
RomantiekΜερικές φορές η ζωή δεν τα φέρνει όπως επιθυμούμε και πολλές φορές καταλήγουμε να γίνουμε η δεύτερη επιλογή για κάποιον. Τι είναι όμως χειρότερο; Η προδοσία ή η εκμετάλλευση;
