Chapter 4.

48 0 0
                                    

VOTE.COMMENT && BE A FAN <3

Godbless :'D Keep Reading! :)))))) Sana magustuhan niyo. *u*

---------------------------------------------------------------------------

Ipinilig niya ang kanyang ulo at nag-concentrate na sa pagluluto ng pagkain.

She needed to do her job first before planning her revenge because of her broken dignity.

Nagpasya ang Doktora na mag-leave ulit ng ilang araw pa, para i-instruct sakanya ang mga gagawin sa ginoo. Ipinakita nitong lahat ang dapat niyang gawin para sa lalake.

Sinabi rin nito na laging ipasyal si Lolo Gener sa labas. Mag aala-una na iyon pero ang kaninang gwapong lalake ay hindi pa rin gising.

"nasaan na kaya ang anak kong iyon?" -napalakas na tanong ni Doktora Olive.

"Ay, si Sir Grant po ba yung tinutukoy niyo? Kadarating lang po kaninang alas kwatro. Matutulog daw"

"Ala-una na ha. Pakigising mo nga at ako na muna ang bahala dito kay Dad."

"Ay sige po, Doktora." -sabi niya at pumunta nang kwarto kung saan sa tingin niya doon ito naglalagi. Kumatok siya ng tatlong beses pero wala pa rin siyang marinig na sagot mula dito kaya naman nagpasya siyang pasukin ito.

Napakunot npp siya nangwala siyang makita sa kama na bulto ng lalake. She opened the door wide. Na-shock siya nang mapalingon siya sa kabubukas lang na pintuan ng banyo.

There he is, half naked, wet hair and body with a shock but still gorgeous eyes. Dahil na rin siguro sa sanay na siyang makakita ng mga half naked or fully naked na body ay wala na masyadong epekto ito sakanya.

Kaya nga lang ay hindi pa rin siya masyadong makamove-on dahil na rin sa perpekto at well-toned na katawan ng lalake.

"Tapos ka na?" -nakakunot ang noo na tanong ng lalake sakanya.

"Ha?" -napapatulala pa rin siya sa katawan nito pero napilitan siyang itaas ang tingin sa mukha nitong gwapo pa rin sa paningin niya.

"I said.... are you finish staring at my body? Bakit ka ba andito?"

Doon siya parang nabuhusan nang malamig na tubig.

"I-Im s-sorry. Kumatok kasi ako ng ilang beses pero walang nasagot, so I went and opened the door. Nagtaka naman ako ng wala ka sa kama and was about to look around nang lumabas ka. Sorry lang ha.."

"Bakit ka nga andito?"

Sumisilip sa katawan mo. "Ahh, kasi sabi ng mama mo na gisingin na kita at siya na muna ang bahala sa lolo mo."

"Okay. Lumabas kana para makapagbihis na ako at makalabas na ako para makita na ako ni Mama."

"Okay." Ang sungit mo! Napasimangot na tumalikod na siya at bumaba. 

Wala na ang mag-biyenan sa pinag-iwanan niya so she walked out of the door at lumakad sa malawak na garden ng bahay sa likuran. Naandoon nga ito.

Tumabi siya sa Doktora habang tinitingnan ang nagsasayang matanda sa kakatingin ng mga bulaklak.

"Alam mo ba na si Mama ay mahilig sa bulaklak? Siya lahat ang nagtanim ng mga iyan. I am the one maintaining it kapag off ko at naghi-hire ako ng hardinero para na rin sa ikagaganda ng mga bulaklak." -mahabang sabi ng Doktora.

Nakangiti ito pero makikita mo sa mga mata nito na malungkot ito. "Si Grant nga pala?"

"Ayun gising na po. Sinungitan nga ako eh. Malay ko ba na naliligo siya." Hindi niya maitago ang iritasyon sa lalake.

Natawa naman ang ginang sakanya. "Ngayon lang kita nakitang nairita sa isang tao. Everytime na nakikita kita sa hospital, you are ver helpful, happy, lively, and very professional. Wala akong nakikitang iritasyon sa mukha mo kahit na nga ba ang mga ibang pasyente ay masusungit at mahirap pakisamahan. Si Grant pa lang ang nagpairita sayo?"

"Kapag nasa trabaho ako, my only goal is to help people that needed my help. Kapag kasi nasa ospital tayo, it's either malungkot ang mga tao or nagdadalamhati at ayaw ko pa na mahawa ako sa kanila na malungkot. I wanted to try to lead them by smiling and be happy helping them."

"Well said, Hija. Pagpasensyahan mo nalang ang anak ko. Medyo moody yan kapag bagong gising. Don't worry, napakabait na bata nyan mamaya ay magso-sorry yan sayo for saying some irritable stuff on you." -nakangiti pa nitong sabi ^______^

"Sana nga po." 

"Good Morning, Ma! Lolo!" -masayang bati na ni Grant sa mga ito. Nakangiti na rin ito at parang gusto niyang masilaw dahil sa puti ng mga ngipin nito.

"Morning ka dyan. It's already one in the afternoon, son. Your Grandfather wanted to go somewhere. Samahan mo si Vanilla kasi hindi siya marunong mag-drive. Si Mang Isko naman ay busy kasi may pinapaasikaso ako."

"Sure, Ma." -sagot nito sa ina pero nakatingin lang ito sakanya and she doesn't have any reason para hindi rin gumanti ng tingin dito. 

I Knew you From the StartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon