Wolves{Completed}

Θα νικήσουμε

Παίρνω μία βαθιά ανάσα και προχωράω πάλι προς το τραπέζι των υβριδίων εφόσον μου κάνουν νόημα.

Όταν παίρνω από τον πάγκο ο Πολ με κοιτάει ανήσυχος.

Φτάνω στο τραπέζι και τους κοιτάω πάλι με το ψεύτικο χαμόγελο μου.

"Με φωναξατε?"

"Οπως είπαμε πριν θεμε κάτι ως αντάλλαγμα"

"Χμ..Τι ακριβώς?"

"Θα μπεις στην αγέλη μας και θα παρατήσεις την άλλη σου αγέλη..γιατί αποκλείεται να είσαι μοναχικός λύκος"

"Δεν ενδιαφέρομαι"του λέω τελικά και πάω να φύγω.

Μου πιάνει το χέρι ένας και γυρίζω να τον κοιτάξω με δολοφονικό βλέμμα.

"Δεν έχει τέτοια...δέχτηκες τη στιγμή που αποφάσισες να δώσεις την μυτούλα σου σ'αυτα"

"Και θα μας συμφερε να έχουμε μια άλφα στην ομάδα μας.Γιατι κανείς μας δεν είναι άλφα και χρειαζόμαστε κάποιον να παίρνει αποφάσεις χωρίς να σκοτωνομαστε μεταξύ μας"λέει ο χαστουκισμενος

Και έλεγα εγώ να τους αποφεύγεις αλλά δεν με ακούει κανείς εμένα

"Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να δεχτώ"

"Αν δεν δεχτείς τώρα με το καλό θα αναγκαστείς να δεχτείς..Ξέρουμε την αγέλη σου"

ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΜΕΝΑ.

"Δεν θα το κάνατε αυτό"λέω προσπαθώντας να κρύψω το άγχος που με έχει κατακλύσει.

"Ω αλήθεια?Δες μας."λέει απειλητικά σφίγγοντας με.

Τινάζω το χέρι μου κάνοντας τον να με αφήσει.

"Ετοιμαστείτε να πεθάνετε τότε γιατί δεν έρχομαι μαζί σας ούτε νεκρή"συνεχίζω να κρύβω τον τρόμο μου

"Όπως θες"γελάνε όλοι σατανικα.

Προχωράω προς τον πάγκο και βλέπω ότι σε λίγο κλείνουμε.

"Αύριο δεν θα έρθω Πολ.."του ανακοινώνω

"Με τους μπελάδες που έχεις θα είμαι χαρούμενος αν ζήσεις"λέει σιγανα και με κοιτάει τρομαγμένος.

"Θα ζήσω..θα στο αποδείξω ότι ξέρω να προστατεύω τον εαυτό μου.Δεν θα φοβηθω 6 υβρίδια."λέω αποφασιστικά.

Σε λίγο εχουν φύγει όλοι εκτός τα υβρίδια..οι οποίοι φεύγουν γελώντας σατανικά καθώς με κοιτάνε.

Πιάνω το βετεξ και πάω να καθαρίσω τραπεζια προσπαθώντας να βρω τρόπο να πω στον Μαρκ ότι ξεκίνησα πόλεμο προσπαθώντας να μάθω πως να αυξήσουμε τη δύναμη μας.