Wolves{Completed}

Ε!Ψιτ!Χωριοο?

Πετάχτηκα πάνω στο κρεβάτι σαν καλό πεντεχρονο που ειμαι ενώ Mark ξάπλωσε σαν κανονικός άνθρωπος.

Σκεπαστηκα τόσο πολύ ωστε να φαίνονται μόνο τα μάτια μου.Τον κοιτούσα καλά καλά που ξάπλωνε.

"Είσαι πενταχρονο το ξέρεις?"χαμογέλασε μαζί μου.

"Νομίζω Όχι..Εγώ ήξερα ότι είμαι τρίχρονο"ξεσκεπασα τη μούρη μου και του έβγαλα γλώσσα.

"Καλά καλά τωρα σαν καλό τρίχρονο κοιμήσου"με πλησίασε και με πήρε αγκαλιά.

"Μα είμαι τρίχρονο και φοβάμαι το σκοτάδι!Ο μπαμπούλας θα με σκοτώσει καθώς κοιμάμαι και μετα θα γίνω φάντασμα και μετ-"με διέκοψε κλείνοντας το στόμα μου.

"Σκάσε και κοιμήσου!"έβγαλε το χέρι του, έκλεισε τα μάτια του και βολεύτηκε καλύτερα στο μαξιλάρι.

"Δεν μπορω"παραπονιέμαι παιχνιδιάρικα"θέλω να ακούσω μια ιστορία για να μην φοβαμαι"τον κουνάω και μόλις ανοίγει τα μάτια τον κοιτάω μέσα σ'αυτά.

"Πφφφφφφ είσαι σπαστικια!"

*αλερτ η ιστορία είναι κλεμμένη από την -ItsMary- μου την είχε πει πιο παλιά και αποφάσισα να την χρησιμοποιησω😂*

"Ήταν μια πατάτα που τον έλεγαν James.Ήταν από τον κήπο του παππού.Η κυρία Κατερίνα πήρε τον James.Τον έκοψε.Τον τηγανησε.Τον έφαγε.Ήταν ένα ασχρο τέλος για τον μικρό James."τελείωσε την ιστορία του.

"Ουαου μόλις έπαθα καταθλιψη."είπα κοιτώντας το ταβάνι.

"Ήθελες μια ιστορία..Να.!Κοιμήσου τωρα"μουρμουρίζει ήσυχα και κουρασμένα.

"Δεν μπορώ γιατί στεναχωρήθηκα!"του απάντησα προσπαθώντας να μην γελάσω.

Με έσφιξε καλύτερα στην αγκαλιά του.

"Τώρα?"ειπε και το συνόδεψε με ένα φιλί στο μάγουλο.

"Χμ.."απαντησα εγω.

"Τώρα?"με φίλησε στο στόμα

"Καλυτερα"κόλλησα πιο πολύ πάνω του.

Και κάπως έτσι μας πήρε ο ύπνος.

Το πρωί ξύπνησα πιο πριν από τον Mark.

Οπότε σηκώθηκα ήσυχα ήσυχα για να μην τον ξυπνήσω και πήγα στο μπάνιο.

Έκανα ένα ντουζ για ξαλαφρωσω το σώμα μου και προχώρησα προς την κουζινα φορώντας μόνο τα εσώρουχα και το παντελονι της πιτζαμας γιατί ζεσταινομουν.