The zoo keeper

Chapter 4

Alle Safari dieren zijn binnen en we lopen nu een rondje door het park. Soort van rondleiding door het park, alleen dan met wat minder dieren. "Hey je hebt mijn vraag nooit beantwoord. De vraag waarom je geswitched ben." Ik kijk hem vragend aan. "Oh ja sorry. Ik ben niet geswitched." Zegt hij en kijkt mij aan.

"Huh wat? Ben je niet aangenomen door mijn vader?" Ik snap er echt even niks meer van. "Oh nou ja beide kan ook. Of kan je geen acteer werk vinden? Wat no way zo is want je bent echt een super goede acteur dus dat zal gek zijn als niemand je in zijn film wilt hebben. Moet ik een paar mensen sla-" "Olivia!" Onderbreekt hij mij. Ik kijk hem geschrokken aan. "Wat? Ging ik te ver? Oh nee hè ik praat zeker weer te veel. Het spijt me." Schamend kijk ik naar de grond. "Hoef je niet sorry voor te zijn gek. Maar misschien een tipje, als je iets vraagt aan mensen he." Ik kijk hem aan. "Moet je ze ook laten uitpraten." En hij geeft me een knipoog.

"Dus om antwoord op je vraag te geven. Jawel ik ben wel aangenomen door je vader en nee ik ben niet gestopt met acteren. Ik ga juist in een nieuwe film spelen, we beginnen pas met filmen over een jaar maar het is een film waarin veel dieren spelen en de personage die ik moet dan ben gaat veel met dieren om. Dus omdat ik nog genoeg tijd heb dacht ik dat ik wel in een dierentuin of iets in die richting kon gaan werken zodat ik een beetje kan gaan wennen om met dieren om te gaan en om niks verkeerd te doen met die diertjes."

Bewonderend kijk ik hem aan. Hij is echt oprecht een speciale jongen. Ik bedoel hij neemt een normaal baantje om te zien hoe hij met dieren om moet gaan! En ja het is ook wel weer zodat hij beter kan acteren, maar dan nog. Ik bedoel maar ik ken niet veel mensen die iets nieuws proberen om beter te presteren. Ik heb door dat ik hem nog steeds zo aan kijk, maar nu dringt het me pas binnen dat hij ook mij aan kijkt. Meteen schrik ik uit mijn soort trance en kijk direct weg.

"Is er iets?" Vraagt hij. "Nee nee ik vind het gewoon speciaal dat je jezelf iets nieuws aanleert zodat je zelf beter kan presteren. Dat hoor je gewoon niet vaak. Dat vind ik iets moois."
Hij glimlacht lief naar me. "En ik vind het leuk om met dieren te werken trouwens." Ik lach terug naar hem terwijl hij dat zegt.

We lopen door en ik leid hem rond de dierentuin en leg wat dingen uit over waar het is en wat over de dieren.

"Ben je hier trouwens wel eens eerder geweest?" Vraag ik hem. Ik zie hem denken. "Mhh denk het niet, misschien toen ik klein was met mijn ouders maar niet meer dat ik kan herinneren. Erg hè?" "Haha nee joh maar dat ik juist goed want dan is deze rondleiding niet voor niks." "Dat sowieso niet." Met die woorden gooit hij alweer, gewoon alweer, een knipoog naar mij. Damn that just hit different. "Maar dan komt het goed uit want dan kan ik je nog 1 van mijn favoriete plekken laten zien hier. Kom volg mij." Ik maak een deur open en laat hem naar binnen gaan.

"Welkom in het aquarium." Ik glimlach en loop door. Deze plek heeft echt een speciaal plekje in mijn hart. Het is zo mooi en romantisch. Niet dat dat romantische iets uit maakt trouwens, het is wel romantisch obviously maar zo mag ik niet denken. Anders gaat het de verkeerde kant op.
Maar het heeft gewoon iets magisch. Vooral als je onder het aquarium loopt, zo'n koepel zeg maar dat je er door kan lopen. Ik loop daar echt meteen heen en hoor hem achter me aan lopen. "Het is echt prachtig." Hoor ik hem zeggen. "I know right. Het heeft echt iets." Ik ga zitten op een bankje met mijn rug teen een pilaar die tegen het glas zijn gemaakt zodat je rustig naar de dieren kunt kijken die rond zwemmen. Terwijl Timothée nog wat rond kijkt, kijk ik naar de zee schildpadden die langs komen zwemmen. Na een tijdje naar het aquarium kijken merk ik pas op dat hij tegenover mij is gaan zitten. Ook met zijn rug tegen een pilaar en rustig naar die dieren kijkt. Omdat hij zo intens naar de dieren in het water kijkt kan ik rustig even naar hem kijken. Niet op een enge manier gewoon even observeren.

Natuurlijk wist ik al dat het geen lelijke jongen was maar nu ik zo kijkt zie ik pas echt hoe aantrekkelijk hij is. Zijn kaaklijn. De cheekbones. Zijn haar. Dan hebben we het nog niet over zijn lieve warme lach gehad. Oké dit gaat te ver ik moet echt stoppen voordat hij door heeft dat ik naar hem kijk. Net op tijd kijk ik weg want hij draait net zijn hoofd bij. Daar is de lieve warme lach weer die hij mij schenkt. Ik voel mijn wangen rood worden en kijk snel weer naar de dieren in het water.

Ik mag zo echt niet denken over hem. Hij heeft een vriendin remember?