Chapter 7

98 4 0
                                    

Heerlijk dagje vrij. Wat ik ga doen vandaag weet ik nog niet helemaal maar ik ga me eerst maar even omkleden in normale kleding.

Eenmaal thuis laat ik me op mijn bed vallen. Timothée Chalamet. Wat een vent. Alweer dwalen mijn gedachten af naar hem. Alles wat hij doet of zegt gaat lief. De manier hoe hij het niet erg vind dat ik zo veel praat, de manier hoe hij knipoogt hallo zeg, de manier hoe hij me laat lachen, de manier hoe hij mij ook gewoon laat uitpraten zonder dat hij me onderbreekt en zijn enthousiasme voor dingen. Alles klopt gewoon bij hem. Hoe de wereld hem omschrijft klopt ook gewoon echt.

Na een tijdje te ver in mijn gedachten te hebben gezeten over hem, wat veel te lang was naar mijn idee. Ik pak mijn telefoon erbij en zie dat het al half 11 is. Mij maakt het niet veel uit vandaag heb ik toch alle tijd van de wereld. Zonder dat ik het echt goed doorheb Google ik zijn naam.

Timothée Chalamet
Born: December 27, 1995 (age 24)
Height: 1,78 cm

Rustig lees ik het een beetje door en klik op de films waar hij in heeft gespeeld. Als ik zo kijk heb ik eigenlijk best veel films gekeken waar hij in speelt. Call me by your name, echt waar 1 van mijn favoriete films. Ik heb zelfs het boek. Alle 2 de afdrukken, de ene met Timothée op de cover en de originele. Lady bird, tuurlijk gezien. Saoirse Ronan is ook echt een goede actrice, ik hou echt van haar.
Rainy day in New York. Obviously, het speelt zich af hier in New York en Selena Gomez speelt er in!
The king. Om heel eerlijk te zijn heb ik die alleen maar gezien omdat Timothée er in speelt lol.
Lady bird. Één van de weinige die ik nog moet zien. Ik wil die ook echt heel graag zien Saoirse Ronan speelt er ook in dus de film moet wel goed zijn!

Blijkbaar zit ik alweer te lang niet op te letten en is het alweer kwart over 11. Met moeite sleur ik mezelf van mijn bed al en loop naar mijn kast om te kijken wat ik aan ga doen. Ik kijk even snel wat voor weer het word vandaag, het word een mooie lente dag met 16 graden. Nog prima weer voor een leuk truitje. Ik trek een demin skinny broek aan met een net iets te grote donker blauwe trui die ik crop. Doe een ketting bij om en trek m'n basic vans aan. Ik besluit om mijn vlechten in te houden alleen doe ik mijn bandana wel af.

Tevreden loop ik naar beneden. Mijn ouders zijn beide op kantoor dus ben ik vandaag alleen met middag eten. Ik pak de pannenkoeken van gister en eet er een paar op.

Terwijl ik aan het eten ben probeer ik te bedenken wat ik kan gaan doen vanmiddag. Opzich kan ik wel cupcakes maken vandaag? Vraag ik meer aan mezelf dan aan wie dan ook hier. Aight dat is het plan voor vandaag. Cupcakes maken! Ik eet met een beetje tempo mijn pannenkoeken op zodat ik meteen kan beginnen.

Ik zet muziek aan op de box en begin met het maken van het beslag. Ik besluit om er best veel te maken zodat ik ze kan uitdelen aan de medewerkers aan het einde van de dag. Ik zet alles klaar terwijl het beslag draait en doe de oven aan. Ik gooi wat beslag in de vormpjes en doe ze de oven in voor 20 minuten. Als die in de oven zitten kan ik wel alvast de boter crème maken. Ik maak twee soorten boter crème, chocola en vanille zodat ik de smaken zo in één spuitzak kan doen en dan heb je twee soorten crème op de cupcake!!

Na ongeveer 1,5 uur ben ik helemaal klaar en staan de cupcakes er netjes bij. Ben er best trots op als ik dat mag zeggen. Ik plof weer terug op de bank en besluit maar mijn serie verder te gaan kijken. Anne with an e. Echt een aanrader!
Zo kom ik mijn middag wel door.

Na een aantal afleveringen te hebben gekeken is het al kwart voor 4, tijd om maar even wat mensen blij te maken met cupcakes. Ik trek mijn vans aan, doe de cupcakes in zo'n picknick mand en loop de deur uit. Eerst ga ik maar langs mijn lieve oudertjes. Eenmaal aangekomen bij hun gebouw loop ik naar binnen en geef de mensen die daar nog zitten een cupcake. Meteen daarna loop ik door naar het kantoor waar mijn vader en moeder zitten. Zonder te kloppen loop ik naar binnen. "Hallo lieve ouders, kijk is wat ik voor jullie heb!" Roep ik enthousiast. "Oh wat heerlijk popje!" Roept mijn moeder enthousiast terug. "Wat lief! Dat had je niet hoeven doen." Zegt mijn vader ook bij. "Weet ik daarom doe ik het ook."  Ik geef ze beide een knuffel.

"Oh uh lievie,we eten niet thuis vanavond. We hebben een belangrijk etentje. Sorry dat ik het niet eerder gemeld heb. Maar je krijgt wel wat geld zodat je eten kan bestellen!" Zegt mijn moeder een beetje met schaamte. "Ah joh kan gebeuren, ik overleef het echt wel. Maar ik ga weer verder, ik heb nog meer mensen blij te maken met mij oh zo heerlijke cupcakies. Veel plezier vanavond." Ik geef ze een dikke knuffel en loop weg. "En geen dingen doen die ik ook niet zou doen!!" Roep ik nog als ik weg loop ik hoor mijn ouders wat lachen en ik loop verder het park in.

Ik besluit dat het makkelijker is om de mand gewoon in het personeel gebouwtje neer te zetten en er een briefje bij te leggen. Blij loop ik die richting van het gebouw. Misschien zie ik Timothée nog wel even. Met die gedachten loop ik nog net wat blijer naar de plek.

Ik doe de deur open om te zien dat niemand er is. Helaas. Ik zet de mand op de grote eet tafel die er staat, en pak een papiertje en schrijf er iets duidelijk op.
Heerlijke cupcakes! 1 per persoon graag :) geniet ervan!
xx Olivia <3
Dat moet opzich wel duidelijk zijn.

Ik leg het papiertje er bij en draai me tevreden om. Om zo tegen iemand kei hard aan te draaien. "Omg sorry!" Roep ik verbaast nog steeds niet gezien tegen wie ik ben opgelopen. Als ik eenmaal opkijk zie ik dat het natuurlijk wie kan het anders zijn, Timothée Chalamet is.

"Timothée!" Roep ik geschrokken en zet een paar stappen naar achter. "Het spijt me ik zag of hoorde je helemaal niet aankomen." Beschaamt kijk ik naar de m'n voeten. "Haha maakt niet uit! Kan gebeuren." Langzaam kijk ik weer omhoog waar mijn ogen die van hem ontmoeten. Zijn ogen staan lief. Echt zo'n blik waar je weet ik niet voor hoe lang in kan staren. Wat ik niet moet doen want anders gaat het de verkeerde kant op. Snel kijk ik weg uit zijn ogen en glimlach ik maar terug.

"Dus Chalamet, hoe was je eerste da-." Ik word onderbroken door mijn telefoon die afgaat. Ik kijk wie het is en zie dat mijn vader me belt. "Sorry deze moet ik even nemen." Hij maakt een gebaar van ga je gang en ik neem de telefoon op. En zet hem op luidspreker aangezien ik dan even een doekje over de tafel kan halen.

"Hai vader." "Hoi Olivia, sorry dat ik nog even bel." "Nee joh maakt niet uit wat is er." "Ik wilde gewoon nog even zeggen dat het geld op het keuken eiland ligt om eten te bestellen. Waar ben je nu?" "Ik ben nu even de cupcakes brengen bij het personeelsgebouw, ik ga zo naar huis." "Is goed nou wij gaan nu weg dus geld ligt op het keuken eiland. We zijn laat thuis dus doe voorzichtig. Geen vreemde mensen in het huis laten. Misschien kan je Timothée wel uitnodigen, jullie lijken wel een leuke klik te hebben." Voordat ik echt doorheb wat mijn vader net zei was het al te laat om het af te kappen. "Jaja geld ligt in de keuken. Adios veel plezier!"

Met beschaamde rode wangen hang ik de telefoon op. Dit kan gewoon niet waar zijn. Waarom moest hij dat nou zeggen. Ik durf me niet om te draaien naar hem toe, maar toch zou het wel moeten want de deur is die kant op.
Langzaam echt heel langzaam draai ik me om. Eenmaal omgedraaid durf ik pas op te kijken. Als ik opkijk zie hem half grijnzen. Even weet ik niet wat ik moet zeggen.

"Dus je vader denkt dat we een goede klik hebben." Zegt hij met nog steeds die grijns op zijn gezicht en knipogend. "Uh, ja, ik uh. Ik bedoel, weet ik niet? We hebben het gezellig toch? Like, ik zal het niet erg vinden als die er wel is..?" Met die woorden gezegd te hebben wil ik het liefst gewoon naar buiten lopen, wat ik ook doe want dit kan ik echt niet meer aan. Maar voordat ik de deur open kan doen voel ik een hand die mijn hand pakt. Ik kijk alweer geschrokken om.

"Ik zou het super gezellig vinden om samen te eten."

The zoo keeperWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu