Cumayı cumartesiye bağlayan gece... Etrafta derin bir sessizlik, serin serin esen rüzgar ve gökyüzünün incisi dolunay...
Köyde yaşam durmuştu sanki. Herkes evlerine çekilmiş, sabahı bekliyordu. Kimsenin sabahtan bir beklentisi yoktu fakat birazdan ne olacağını bilseler çok şey beklerlerdi.
Leyla, odasında oturmuş uyumadan önce saçlarını tarıyordu. Uykunun verdiği tatlı yorgunlukla esnedi genç kız. Saçlarını taramayı bırakarak başını yastığa koydu ve gözlerini kapattı.
O sırada köye yaklaşmakta olan Selim ve Adnan, oldukça gergin bir o kadar da heyecanlılardı. Hele Selim... Yüzünden ufak gülümsemesi silinmiyordu.
"Kızı nasıl bulacağız? Saat çok geç oldu," dedi Adnan.
Selim bir süre düşündü. Dedesinin evinin karşısında yeşil bir ev vardı. Küçükken oynadığı bir kız vardı. Onun Leyla olması gerekiyordu.
"Ömer bulmuş Leyla'yı. Ayrıca küçükken köye her gittiğimizde oyun oynadığım birisi vardı. Leyla olması gerek! Üç yıl önce dedemin cenazesinde de görmüş olmam lazım fakat hiç hatırlamıyorum."
Nihayetinde köye giriş yapmışlardı. Köye girince Selim, arabanın hızını biraz azalttı. Adnan merakla etrafa bakınıyordu.
Selim, cami duvarının yanına arabayı park ettikten sonra Adnan'a döndü.
"Burdan sonrasını yürüyelim," dedi ve arabadan indi. Adnan da indikten sonra dedenin evine doğru yürümeye başladılar.
Bahçeye girdikten sonra Selim bir süre düşündü. Buraya en son üç yıl önce girilmişti. O günden beri giren kimse olmamıştı.
Selim, hissettiği yoğun enerji ile Adnan'a döndü. İki arkadaşta aynı şeyi düşünüyordu. Buradaydılar.
Selim kapıya yaklaştı. Cebinden çıkardığı anahtarı deliğe soktu. Fakat anahtar bir türlü açmıyordu. En sonunda Selim, attığı tekme ile kapıyı kırdı.
"Selim birileri uğramadı mı hiç?"
"Hayır. En son cenazede uğradık. 27 haziran 2017 den beri kimse girmedi buraya."
Selim telefonunun feneriyle içeriyi incelemeye başladı. Fakat her şey yeni gibiydi. Kaşlarını çatarak ilerlemeye devam etti. Toz bile yoktu. Sanki daha yeni temizlik yapılmış gibiydi.
Adnan elini duvara yasladı.
"Oğlum burası niye bu kadar temiz lan? Sanki birileri hala yaşıyor gi..."
O sırada Adnan elini koyduğu yerden ışığı istemeden açmıştı. Selim de Adnan da çok şaşırmıştı. Adnan dehşet içinde Selim'e baktı. Selim de şaşırmıştı.
"Oğlum bu ışık niye yandı?"
"Bilmiyorum. Işığın yanmaması gerek. Buraya birisi girmiş!"
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
Şükranların evinde herkes uyuyordu. Şükran hariç herkes... Kadın aylardır doğru düzgün uyuyamıyordu.
Düşüncelere daldı. Her şey onun yüzünden olmuştu. Keşke büyüyü hiç yaptırmasaydı. Olan kendisine olmuştu. Kendisi dışında kimseye bir şey olmamıştı.
Bin pişmandı fakat son pişmanlık bir ise yaramazdı. Şükran yine de günahının farkındaydı. Tek korkusu ölümdü.
Şükran bir anda göğsünde ağrı hissetti. Kadın inleyerek doğruldu. Kocasını dürtmeye başladı ama kocası cevap vermedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MÜHÜR (TAMAMLANDI)
ParanormalUYARI: Hassas psikolojilere uygun değildir. Herhangi bir şikayet konusunda sorumluluk kabul edilmez. "Şeytanlar, insanlara sihri ve Babil'deki Hârût ve Mârût adlı iki meleğe ilham edilen (sihr)i öğretmek suretiyle küfre girdiler... Hâlbuki onlar, Al...
