"အရမ္းနာေနလားသည္းငယ္.."
ေခြၽးေတြနဲ႔နစ္ေနတဲ့သည္းငယ္ေလးက္ို တင္းတင္းေလးဖက္ထားၿပီးႏွစ္ေယာက္သားဆိုဖာမွာအေမာေျဖေနသည္
ေမးလိုက္တာနဲ႔ ဒိုင္းခနဲဆိုေရာက္တဲ့မ်က္ေစာင္းလွလွ"နာတာေပါ့လို႔ ငါ့ကိူစက္႐ုပ္မ်ားမွတ္ေနလား အသားကုန္လုပ္ေနတာ..ဘိုးႀကီး..ေနာက္ဆိုငါအေပၚကေနမယ္.."
"သည္းငယ္ကလည္းကြာ စက္႐ုပ္ဆိုလို႔ကေတာ့ ခုခ်ိန္ဆို နားရမွာမဟုတ္ဘူး သနားလို႔အေလ်ွာ့ေပးထားတာ..ၿပီးေတာ့သည္းငယ္ကအေပၚမွာေနခ်င္တာလား ရတာေပါ့လို႔ သည္းငယ္ကအေပၚမွာေနေလ ကိုယ္ကေအာက္ကေစာင့္ေပးမယ္ ျမင္းစီးတာေပါ့.."
"သူေတာင္းစားႀကီး...ငါ့ကိုလုပ္ဖို႔ပဲေခ်ာင္းေနတာ..ေတာ္ၿပီ ဒီညအေပၚမွာလိုက္မအိပ္နဲ႔ အဲ့ဆိုဖာေပၚမွာအိပ္..အေပၚမွာေနရလည္းငါ့ဘဝႀကီးကအေစာင့္ခံရမဲ့ဘဝႀကီးပဲ.."
စကားလံုးအႏုရြေလးေတြနဲ႔ ဆဲသြားသည့္သည္းငယ္ အဲ့ဒါေလးကိုခ်စ္ေနရတာဆိုေတာ့ ျပံဳးယံုသာျပံဳးႏိုင္သည္
အေပၚထပ္ကို ယိုင္နဲ႔နဲ႔ေလးနဲ႔တတ္သြားေသးသည္
လမ္းလည္းေကာင္းေကာင္းေလ်ွာက္ႏိူင္တာမဟုတ္ဘဲ
သူမ်ားလြန္သြားသလားဆိုၿပီး နာရီတစ္ခ်က္ၾကည့္ေတာ့ ၉နာရီ
မနက္က႐ွယ္ယာ႐ွင္နဲ႔ေတြ႔ၿပီးကတည္းကစလိုက္တာ ခုမိုးခ်ဳပ္၉နာရီဆိုေတာ့ နည္းနည္းလြန္သြားတာပဲ
ဒီညေတာ့ဆိုဖာနဲ႔ညားတာေပါ့****
"ေဖ့သားေလးေ႐ွာင္းက်န္႔ အေျခေနအရမ္းေကာင္းေနတယ္ေပါ့.."
အဘိုးႀကီးအလုပ္သြားတာနဲ႔ မေတြ႔တာၾကာတဲ့ ငနာႏွစ္ေကာင္ဆီထြက္ခဲ့ပါတယ္ သူမ်ားကြတေလးျဖစ္ေနတာကုိ ေသေအာက္စေနသည္ အဘိုးႀကီးလုပ္တာ၃ရက္ေလာက္ၾကာေပမဲ့ခုထိ ယိုင္ေနတုန္း ေသာက္အဘိုးႀကီး.
"ဘာျဖစ္လည္း ငါကလုပ္လို႔ေကာင္းလို႔လုပ္ခံရတာ.မင္းကလုပ္မဲ့သူေတာင္႐ွိလို႔လား"
YOU ARE READING
ႏွလံုးသားရဲ႕ သည္းငယ္(complete)
Fanfictionဆိုးလိုက္စမ္းပါသည္းငယ္ ကိုယ္႐ွာထားတာေတြက မင္းအတြက္ပဲ ••ဝမ္ရိေပၚ•• ငါေျပာသားပဲ ငါ့လင္က ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္တာပါဆို ••ေ႐ွာင္းက်န္႔•• ဆိုးလိုက်စမ်းပါသည်းငယ်ကိုယ်ရှာထားတာတွေက မင်းအတွက်ပဲ ••ဝမ်ရိပေါ်•• ငါပြောသားပဲ ငါ့လင်က ငါ့ကိုသိပ်ချစ...