"သည္းငယ္ေရ.ကိုယ္ျပန္လာၿပီ..ဘယ္မွာလည္းသည္းငယ္ အေပၚမွာလား.."
ရိေပၚမွာ အငယ္ေလးဝမ္ေ႐ွာင္းရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး
အလုပ္ကေနျပန္လာသည္
ကေလးေတြကခုဆို၄ႏွစ္ျဖစ္ေနၿပီ
အငယ္ေလးကအျမဲတမ္းသူနဲ႔အလုပ္ကိုလိုက္သည္
အႀကီးေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သည္းငယ္နဲ႔တူစြာ
.ေလ်ွာက္သြားေနတတ္သည္
အိမ္မွာအသံၾကားပံုမေထာက္ရင္ အျပင္မွာ႐ွိေနတာပဲ
"ပါပါးႀကီး.ပါပါးအရြေလးက ထံုးစံအတိုင္းအျပင္မွာျဖစ္မွာေပါ့."
သူသည္းငယ္ငယ္ကို႐ွာေနမွန္းသိတဲ့သားငယ္ေလးက
သူ႔ကိုေခါင္းေလးေမာ့ၿပီးေျပာလာသည္
သားငယ္ကလူႀကီးေလးလိုမ်ိဳး
အလုပ္ကိုလိုက္ရင္suitအျပည့္စံုနဲ႔
အႀကီးေလးႏွစ္ေယာက္လိုမဟုတ္
စကၠန္႔ပိုင္းေလးကြာၾကတာကိုအက်င့္ေတြကမတူၾက
"သားငယ္ဗိုက္ဆာၿပီလားဟင္.."
"မဆာေသးဘူး.ပါပါးႀကီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပါပါးအရြေလး ကိုသြား႐ွာရေအာင္ မိသားစုေတြတူတူစားခ်င္တယ္.."
သားငယ္ေလးဗိုက္ဆာမွာစိုးတာေၾကာင့္
သားရဲ႕အရပ္နဲ႔ညီေအာက္ထိုင္ခ်ၿပီးထမင္းစားမလားေမးေပမဲ့ မိသားစုေတြတူတူစားခ်င္တယ္ဆိုတဲ့သားငယ္ေၾကာင့္ သူ႔အဆိုးေလးကို႐ွာဖို႔ထြက္ခဲ့သည္
"ခ်ကြ...ငါ့သားေလး..ဟုတ္ၿပီ..မ႐ွံုးေစနဲ႔ေနာ္ ဝမ္ဝမ္ေလး.သူ႔အေပၚခြတတ္..ေ႐ွာင္းေ႐ွာင္းေလးေရာပဲ သူ႔ဆံပင္ေတြကိုဆြဲလိုက္.."
သားႏွစ္ေယာက္ကိုေျမႇာက္ေပးေနတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔
လမ္းထိပ္မွာကေလးေတြနဲ႔လာေစာ့ၿပီး
ဘယ္ကေနစျဖစ္ၾကမွန္းမသိ ခုလိုနပန္းထလံုးေနျခင္း
သူလည္းကေလးတစ္သိုက္နဲ႔ နပန္းလံုးေနသည္
"ပါပါးေလးလည္း.သူ႔ကိုလုပ္..သားတို႔ကိုဒီလိုလာေၾကာလို႔မရဘူး..ခ်ပါပါးေလး..ျဖစ္လာသမ်ွကို ပါပါးႀကီး႐ွင္းလိုက္မယ္."
YOU ARE READING
ႏွလံုးသားရဲ႕ သည္းငယ္(complete)
Fanfictionဆိုးလိုက္စမ္းပါသည္းငယ္ ကိုယ္႐ွာထားတာေတြက မင္းအတြက္ပဲ ••ဝမ္ရိေပၚ•• ငါေျပာသားပဲ ငါ့လင္က ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္တာပါဆို ••ေ႐ွာင္းက်န္႔•• ဆိုးလိုက်စမ်းပါသည်းငယ်ကိုယ်ရှာထားတာတွေက မင်းအတွက်ပဲ ••ဝမ်ရိပေါ်•• ငါပြောသားပဲ ငါ့လင်က ငါ့ကိုသိပ်ချစ...
