"ကုိကိုေယာက်ာ္းေရ...မႁပီးေသးဘူးလား..ဒီမွာကေလး အင္အင္းပါေနတယ္..လာလုပ္ေပးဦး."
"လာၿပီသည္းငယ္...ကိုယ္အငယ္ေလးကိူလုပ္ေပးေနလို႔..လာၿပီေနာ္."
ေရခ်ိဴးခန္းထဲကေန ကေလးကိုခ်ီၿပီးထြက္လာတဲ့ရိေပၚ
တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေခြၽးေတြလား ေရေတြလားမသိ
ကေလးကိုေ႐ွာင္းက်န္႔နားမွာ ခ်ေပးၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေခၚသြားရျပန္သည္
ခ်စ္လွစြာေသာသည္းငယ္ေလးကေတာ့
ကေလးနဲ႔ေစာ့ေနသည္ လသားအရြယ္သားေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေဘးမွာခ်ထားၿပီး
အ႐ုပ္ေတြနဲ႔ထိုင္ေနသည္ သူ႔မွာေတာ့ အလုပ္ကိုမသြားႏိုင္ မိုးလင္းထဲကလုပ္လိုက္ရတဲ့ကေလးအလုပ္ေတြ
ကုမၼဏီကိစၥေတြကိုေတာ့
ရႊယ္ယမ္ကူေပးေနလို႔ေတာ္ေသးသည္
"ေမာလိုက္တာကြာ...ခဏေနာ္.သည္းငယ္စားဖို႔ထမင္းသြားခ်က္ဦးမယ္."
ေသးခံလဲေပးၿပီးကေလးကိုသည္းငယ္နားခ်ေပးလိုက္သည္
သူလည္းဆုိဖာေပၚေတာင္မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ
ေအာက္မွာ ေျခပစ္လက္ပစ္နားလိုက္သည္
နားေနလို႔လည္မရႏိုင္ပါ သည္းငယ္စားဖို႔ထမင္းခ်က္ရမွာမို႔ထရဦးမယ္
"ဗိုက္ပူမေရ ငါတို႔လာတယ္ေဟ့ "
အထုတ္ေတြဆြဲၿပီးေရာက္လာၾကတဲ့ႏွစ္ေယာက္ ခံုေပၚကိုအထုတ္ေတြပစ္တင္ၿပီး ကေလးေတြကိုေကာက္ခ်ီလိုက္သည္
"ေသမလို႔ဗိုက္ပူမလို႔ေခၚတာလား ငါ့မွာဗိုက္မွမ႐ွိေတာ့တာ.."
သူ႔ကိုဗိုက္ပူလို႔ေခၚတာကိုမေက်နပ္ေၾကာင္းရန္ေတြ႔ေနသည္ ဟုတ္တာေပါ့သူလည္း၉လေလာက္ပူေပးခဲ့ၿပီပဲ
"ကိုကိုေယာက်ာ္း. မခ်က္နဲ႔ေတာ့ ဒီႏွစ္ေကာင္ယူလာေတြစားၾကမယ္ေလ."
"ဒါဆိုကုိယ္မခ်က္ေတာ့ဘူးေနာ္ "
သူလည္ပင္ပန္းေနၿပီမို႔ ပါလာေတြသာပန္းကန္ထဲထည့္ၿပီးမနက္စာျဖည့္လိုက္သည္
ေန႔လည္ အစည္းေဝးလည္း႐ွိတာမို႔ သည္းငယ္ကိုေျပာၿပီး အလုပ္ကိုသြားရသည္ သည္းငယ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းေရာက္ေနေတာ့ အေဖာ္ေတာ့ရမွာပါ
YOU ARE READING
ႏွလံုးသားရဲ႕ သည္းငယ္(complete)
Fanfictionဆိုးလိုက္စမ္းပါသည္းငယ္ ကိုယ္႐ွာထားတာေတြက မင္းအတြက္ပဲ ••ဝမ္ရိေပၚ•• ငါေျပာသားပဲ ငါ့လင္က ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္တာပါဆို ••ေ႐ွာင္းက်န္႔•• ဆိုးလိုက်စမ်းပါသည်းငယ်ကိုယ်ရှာထားတာတွေက မင်းအတွက်ပဲ ••ဝမ်ရိပေါ်•• ငါပြောသားပဲ ငါ့လင်က ငါ့ကိုသိပ်ချစ...
