"ကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႔ေနာ္ကေလး အိမ္မွာေစာ့မေနနဲ႔ဦး
လိုတာ႐ွိရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုခိုင္းလိုက္
အေရးႀကီးကိစၥေတြဆို ကိုယ့္ကိုလွမ္းေခၚေနာ္
. အျပင္လည္းမထြက္နဲ႔ဦး
စားခ်င္တဲ့မုန္႔႐ွိရင္ကိုယ္ျပန္လာရင္ဝယ္ခဲ့မယ္
အိမ္မွာလြတ္လပ္ေနတယ္ဆိုၿပီး
အစက္ေတြသိပ္မစားနဲ႔ေနာ္..ၿပီးေတာ့.အေပၚနဲ႔ေအာက္..."
"ေတာ္ပါေတာ့..အလုပ္ကိုသြားမွာမလား သြားေတာ့. ညကတည္းမွာေနတာမၿပီးေတာ့ဘူး.."
ကိုယ့္မွာ အလုပ္သြားရမွာမို႔သူ႔ကိုစိတ္မခ်ႏိုင္
သူကေတာ့စကားနားမေထာင္
မိုးလင္းကတည္းကေခၚထားေပးတဲ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔
ႏွဖူးေတာက္ေၾကးကစားေနသည္
လိုအပ္တာ႐ွိရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုခိုင္းလို႔ေျပာရင္
က်ိရန္နဲ႔ က်န္းခ်န္ရဲ႕မ်က္ေစာင္းႀကီးကေရာက္လာေသးတာ
မတတ္ႏိုင္ဘူး ကိုယ္ကစိတ္ပူတာကို
"ဒါဆို.သည္းငယ္ကိုယ္သြားၿပီေနာ္..စိတ္ခ်မယ္ေနာ္က်န္းခ်န္တို႔.."
"စိတ္ခ်ပါဗ်ာ.ကြၽန္ေတာ္တို႔ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္.."
စိတ္မခ်ႏိုင္ေပမဲ့လည္း စိတ္ခ်ခဲ့ၿပီး အလုပ္ကိုသြားရသည္ သံုးေကာင္လံူးဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔
"ငါတို႔အျပင္ထြက္လည္ရေအာင္.."
ထြက္သြားတဲ့သူကအလုပ္ေတာင္မေရာက္ေသး ေ႐ွာင္းတို႔ဗီဇကႂကြလာၿပီ
"မသြားဘူး ေဟ့ေကာင္ မင္းဘိုးေတာ္ႀကီးက
ဒီေလာက္မွာသြားတာ..မင္းလည္းကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႔
အိမ္မွာေနစမ္းပါ.."
"မင္းကလည္းကြာ.ငါ့ဗိုက္ကိုလည္းၾကည့္ပါဦး
အဲ့ေလာက္လည္းမပူေသးပါဘူး.."
သူ႔ဗိုက္ပူပူကိူဘက္ညိဳးထိုးၿပီးစူပြပြနဲ႔ယုန္
လူပ်ိဳေလးဗိုက္သာေျပာတယ္
ဗိုက္က ၅ပတ္ေလာက္႐ွိေသး
အရင္အက်ီၤေတြနဲ႔မေတာ္ေတာ့ဘဲ
YOU ARE READING
ႏွလံုးသားရဲ႕ သည္းငယ္(complete)
Fanfictionဆိုးလိုက္စမ္းပါသည္းငယ္ ကိုယ္႐ွာထားတာေတြက မင္းအတြက္ပဲ ••ဝမ္ရိေပၚ•• ငါေျပာသားပဲ ငါ့လင္က ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္တာပါဆို ••ေ႐ွာင္းက်န္႔•• ဆိုးလိုက်စမ်းပါသည်းငယ်ကိုယ်ရှာထားတာတွေက မင်းအတွက်ပဲ ••ဝမ်ရိပေါ်•• ငါပြောသားပဲ ငါ့လင်က ငါ့ကိုသိပ်ချစ...
