"ကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႔ေနာ္ကေလး အိမ္မွာေစာ့မေနနဲ႔ဦး
လိုတာ႐ွိရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုခိုင္းလိုက္
အေရးႀကီးကိစၥေတြဆို ကိုယ့္ကိုလွမ္းေခၚေနာ္
. အျပင္လည္းမထြက္နဲ႔ဦး
စားခ်င္တဲ့မုန္႔႐ွိရင္ကိုယ္ျပန္လာရင္ဝယ္ခဲ့မယ္
အိမ္မွာလြတ္လပ္ေနတယ္ဆိုၿပီး
အစက္ေတြသိပ္မစားနဲ႔ေနာ္..ၿပီးေတာ့.အေပၚနဲ႔ေအာက္...""ေတာ္ပါေတာ့..အလုပ္ကိုသြားမွာမလား သြားေတာ့. ညကတည္းမွာေနတာမၿပီးေတာ့ဘူး.."
ကိုယ့္မွာ အလုပ္သြားရမွာမို႔သူ႔ကိုစိတ္မခ်ႏိုင္
သူကေတာ့စကားနားမေထာင္
မိုးလင္းကတည္းကေခၚထားေပးတဲ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔
ႏွဖူးေတာက္ေၾကးကစားေနသည္
လိုအပ္တာ႐ွိရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုခိုင္းလို႔ေျပာရင္
က်ိရန္နဲ႔ က်န္းခ်န္ရဲ႕မ်က္ေစာင္းႀကီးကေရာက္လာေသးတာ
မတတ္ႏိုင္ဘူး ကိုယ္ကစိတ္ပူတာကို"ဒါဆို.သည္းငယ္ကိုယ္သြားၿပီေနာ္..စိတ္ခ်မယ္ေနာ္က်န္းခ်န္တို႔.."
"စိတ္ခ်ပါဗ်ာ.ကြၽန္ေတာ္တို႔ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္.."
စိတ္မခ်ႏိုင္ေပမဲ့လည္း စိတ္ခ်ခဲ့ၿပီး အလုပ္ကိုသြားရသည္ သံုးေကာင္လံူးဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔
"ငါတို႔အျပင္ထြက္လည္ရေအာင္.."
ထြက္သြားတဲ့သူကအလုပ္ေတာင္မေရာက္ေသး ေ႐ွာင္းတို႔ဗီဇကႂကြလာၿပီ
"မသြားဘူး ေဟ့ေကာင္ မင္းဘိုးေတာ္ႀကီးက
ဒီေလာက္မွာသြားတာ..မင္းလည္းကိုယ္ဝန္ႀကီးနဲ႔
အိမ္မွာေနစမ္းပါ..""မင္းကလည္းကြာ.ငါ့ဗိုက္ကိုလည္းၾကည့္ပါဦး
အဲ့ေလာက္လည္းမပူေသးပါဘူး.."သူ႔ဗိုက္ပူပူကိူဘက္ညိဳးထိုးၿပီးစူပြပြနဲ႔ယုန္
လူပ်ိဳေလးဗိုက္သာေျပာတယ္
ဗိုက္က ၅ပတ္ေလာက္႐ွိေသး
အရင္အက်ီၤေတြနဲ႔မေတာ္ေတာ့ဘဲ
YOU ARE READING
ႏွလံုးသားရဲ႕ သည္းငယ္(complete)
Fanfictionဆိုးလိုက္စမ္းပါသည္းငယ္ ကိုယ္႐ွာထားတာေတြက မင္းအတြက္ပဲ ••ဝမ္ရိေပၚ•• ငါေျပာသားပဲ ငါ့လင္က ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္တာပါဆို ••ေ႐ွာင္းက်န္႔•• ဆိုးလိုက်စမ်းပါသည်းငယ်ကိုယ်ရှာထားတာတွေက မင်းအတွက်ပဲ ••ဝမ်ရိပေါ်•• ငါပြောသားပဲ ငါ့လင်က ငါ့ကိုသိပ်ချစ...