"သူေဌး ဒီလရဲ႕စာရင္းပါ အားလံုးလည္းျပန္စစ္ထားပါတယ္
ၿပီးေတာ့ေလ သူေဌးကြၽန္ေတာ့္ကို ခြင့္၃ရက္ေလာက္ေပးလို႔ရမလား.."
စာရင္းစာအုပ္ကိုစားပြဲေပၚတင္ေပးၿပီး ေခါင္းငံု႔ေနတဲ့စစ္ေကြၽး
အရင္ကခြင့္ေတြဘာေတြမေတာင္းဖူးပါဘူး
"ဘာကိစၥ႐ွိလို႔လည္း အေရးႀကီးလို႔လား.."
သူေမးမွာကိုသိေနတဲ့ ေဘးစားပြဲက ရႊယ္ယမ္ကလွမ္းေမးလာသည္
သူလည္းသိခ်င္တာမို႔နားေထာင္လိုက္တယ္
"ဟို..အဲ့ဒါေလ..ဘယ္လိုေျပာရမလည္း."
ေခါင္းကုိကုပ္လိုက္ လည္ပင္းပြတ္လိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ စစ္ေကြၽးေၾကာင့္ စကားလမ္းေၾကာင္းဖြင့္ေပးရသည္
"ေျပာပါ.."
"ဟုတ္ကဲ့.သူေဌး.ကြၽန္ေတာ္အိမ္ေထာင္က်သြားၿပီ. အဲ့ဥာကြၽန္ေတာ့ခ်စ္သူက ဟန္းနီးမြန္းပို႔ေပးခ်င္တယ္တဲ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ပါတကယ္လို႔အဆင္မေျပရင္း ကြၽန္ေတာ္မသြား..."
"ရပါတယ္သြားေလ...ေပ်ာ္ေပ်ာ္လည္ခဲ့ၾက.."
သူေဌးကသူ႔စကားေတာင္မဆံုးေသး သြားဆိုတာေၾကာင့္ေပ်ာ္မိတာအမွန္ သူ႔ကိုခြင့္မေပးေလာက္ဘူးေနတာ
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္သူေဌး သံုးရက္ျပည့္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္အလုပ္ျပန္ဆင္းမွာပါ.."
"ရပါတယ္..မင္းသြားလို႔ရၿပီ.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ရိေပၚ မင္းဘယ္တုန္းကအဲ့ေလာက္ခြင့္အၾကာႀကီးေပးဖူးလို႔လည္း.."
စစ္ေကြၽးထြက္သြားတာနဲ႔ သူ႔ေဘးကိုေရာက္လာတဲ့ရႊယ္ယမ္
ဟုတ္တာေပါ့ ကြၽန္ေတာ္ရိေပၚက အလုပ္သမားေတြက၂ရက္ထက္ပိုမွခြင့္မေပးဘူးတာ
"သည္းငယ္ကို ေတြးမိလို႔ပါ ကေလးသံုးေယာက္ရလာတာေတာင္ ငါသူ႔ကိုဘယ္မွမပို႔ေပးခဲ့ရဘူး လက္ထက္ပြဲကိုလည္းႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္မလုပ္ေပးခဲ့ရဖူး ငါစဥ္းစားေနတာ သည္းငယ္ကို အပန္းေျဖခရီးေလးလိုက္ပို႔ေပးမလားလို႔.."
YOU ARE READING
ႏွလံုးသားရဲ႕ သည္းငယ္(complete)
Fanfictionဆိုးလိုက္စမ္းပါသည္းငယ္ ကိုယ္႐ွာထားတာေတြက မင္းအတြက္ပဲ ••ဝမ္ရိေပၚ•• ငါေျပာသားပဲ ငါ့လင္က ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္တာပါဆို ••ေ႐ွာင္းက်န္႔•• ဆိုးလိုက်စမ်းပါသည်းငယ်ကိုယ်ရှာထားတာတွေက မင်းအတွက်ပဲ ••ဝမ်ရိပေါ်•• ငါပြောသားပဲ ငါ့လင်က ငါ့ကိုသိပ်ချစ...
