ရင်ခုန်သံနွေးနွေထွေးထွေး

အပိုင်း❤၁၄❤

""ရင္ခုန္သံႏြေးႏြေးေထြးေထြး´´(Boy love story)
💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞
##အပိုင္း(၁၄)##
💖💖💖💖💖💖
              သွ်င္မင္းအသိစိတ္ျပန္ဝင္လာေတာ့..ေခါင္းတစ္ခုလုံး  နာက်င္ၿပီး..ကိုက္ခဲေနေလသည္။မ်က္ေမွာင္ေလးၾကဳပ္ၿပီး   အသာမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ႏႈတ္ကေနလည္း.
ညည္းၫူ သံတစ္ခ်ိဳ႕ထြက္သြားေလသည္။
""အင့္.. အင္း...""
""Smile(စမိုင္း.)...မင္းသတိရလာၿပီလား...""
စိုးရိမ္တႀကီးနဲ႕..ေမးလာတဲ့.ခန့္ထည္ဝါကို..သွ်င္မင္း.ေဖ်ာ့ေတာ့စြာနဲ႕ ၿပဳံးျပလိုက္သည္။တစ္ဆက္တည္းဆိုသလိုပင္..ရွိုင္းနဲ႕မင္းယု၏အေၾကာင္းမ်ားကို..သတိရသြားေသာေၾကာင့္..ရင္ထဲ.တစ္ဆို႔လာၿပီး..မ်က္ရည္မ်ားပါဝဲတက္လာခဲ့၏။ဝဲတက္လာေသာ.မ်က္ရည္မ်ားကို..
သူ၏မ်က္ေတာင္ရွည္မ်ားႏွင့္ပုတ္ထုတ္လိုက္ရ​ေလသည္။
""Smile(စမိုင္း)..ရာ..ငါ..အရမ္းကိုစိတ္ပူသြားတာပဲကြာ...""
""အြန္း..sorryပါကြာ..ဒါနဲ႕  ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဟင္..""
""ကိုးရဲ႕အိမ္မွာ..ကိုးရဲ႕ဦးေလးက ဆရာဝန္ေလ..အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔..မင္းကို..ကိုးအိမ္ကို..ေခၚလာတာ..မင္း..ေသြးအားအရမ္းနည္းေနလို႔မူးလဲတာတဲ့...""
""ေၾသာ္..ဟုတ္လား..""
""ေၾသာ္..ဟုတ္လား.လုပ္မေနနဲ႕​..ေဟ့ေကာင္..မင္း.ကိုယ့္က်န္းမာေရးကို.ဂ႐ုမစိုက္ဘူးကြာ..""
ဟုေျပာရင္းႏွင့္....ပါးျပင္ေပၚသို႔..မ်က္ရည္မ်ားစီးက်ေနသည့္ခန့္ထည္ဝါကို..ၾကည့္ရင္းသွ်င္မင္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမိ၏။..အေပၚပိုင္းကိုယ္ေလးကို....မတ္လိုက္ၿပီး..ခန့္ထည္ဝါ၏ပါးျပင္ေပၚက...မ်က္ရည္စမ်ားကို..အသာ..လက္ႏွင့္သုတ္ေပးလိုက္ေလသည္။
""ခန့္ထည္ကလည္း..ကေလးလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႕...ဘာျဖစ္လို႔..ငို​ရတာလဲကြာ..""
""ငိုမွာဘဲကြာ....မင္းသာ..တစ္ခုခုျဖစ္သြားလို႔ရွိရင္...ငါ..ငါရင္ကြဲမွာကြ...""
ဟု..ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ပဲ သွ်င္မင္းကိုယ္ေလးကို..သူ႕ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းၿပီး.တင္းၾကပ္စြာႏွင့္ဖက္ထားလိုက္သည္။႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့..သွ်င္မင္း..
လည္းလန့္ၿပီး႐ုန္းလိုက္မိသည္။သို႔ေပမယ့္..အားျခင္းကလည္းမမွ်တာေၾကာင့္..သွ်င္မင္း မ႐ုန္းေတာ့ပဲ..အသာေလးၿငိမ္ၿပီး..ခန့္ထည္ဝါ၏.ေက်ာျပင္ေလးကို..သူ႕ရဲ႕လက္ေလးမ်ားႏွင့္.ညွင္သာစြာပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။
         ခန့္ထည္ရာ..ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကေလ..မင္းရဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ေတြ..အခ်စ္စိတ္ေတြနဲ႕..မတန္ေတာ့ပါဘူးကြာ...။
         ထိုအခ်ိန္..တံခါး​အကြယ္ေလးဆီက..ႏူးညံ့ ညွင္သာစြာႏွင့္ၾကည့္ေနရွာသည့္.အျပာေရာင္မ်က္ဝန္းတစ္စုံကိုေတာ့..သူတို႔ႏွစ္ဦး..သတိမျပဳလိုက္မိေခ်..။
ကိုး..
           မင္းရင္ထဲမွာ ငါ့အတြက္ေနရာမရွိဘူးဆိုတာကို  သိပါတယ္..ဒါေပမယ့္ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္..။မင္းရဲ႕ႏွလုံးသားကို..smile(စမိုင္း)က..ပိုင္စိုးထားသလိုမ်ိဳး..ငါ့ရဲ႕ႏွလုံးသားတစ္စုံကလည္း
..မင္းရဲ႕လက္ထဲမွာဆိုတာကို....မင္းသတိထားမိေစခ်င္တယ္..ခန့္ရယ္...။
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
          ""Smile(စမိုင္း)  တကယ္​ျပန္ေတာ့မို႔လား...မျပန္ပါနဲ႕လား..ေနလဲသိပ့္မေကာင္းေသးပဲနဲ႕..ကိုးအိမ္မွာဘဲ..ဒီေန႕တစ္ည​ေလာက္အိပ္လိုက္ပါလား..ဟင္.."
ကိုးက..သွ်င္မင္းလက္ကေလးကို..ကိုင္ၿပီး..ကေလးငယ္ေလးတစ္ဦးလို..ခြၽဲႏြဲ႕ၿပီးေျပာေနေလသည္။
""ဟုတ္သားပဲ..smile(စမိုင္း)ရာ..ဒီေန႕ည..တစ္ညေလာက္ပဲ..ကိုးအိမ္မွာအိပ္လိုက္ပါလား..ၿပီးေတာ့..မင္းအိမ္မွာ..မင္းအေမလည္းရွိတာ..မဟုတ္ဘူး..ေတာ္ၾကာ..ညအခ်ိန္မေတာ္ႀကီး..တစ္ေယာက္တည္း..မူးလဲေနရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...""
""ကိုးေရာ..ခန့္ထည္ေရာ..ငါ့ကိုသိပ္​ၿပီး
စိတ္ပူမေနၾကပါနဲ႕...ငါဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..အခုလည္းၾကည့္..ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေနပါေသးတယ္.ဟ..ေနာက္ၿပီးဦးလဲေျပာတယ္မလား..စိုးရိမ္စရာမရွိပါဘူးဆို..""
""ေအး..စိုးရိမ္စရာ  မရွိ​ဘူးလို႔ေျပာေပမယ့္...မသက္သာရင္..မနက္ျဖန္.
အားေဆးသြင္းရမယ္လို႔လဲ..ေျပာေသးတယ္ေလ..အဲ့ဒါ.အခ်ိန္မေ႐ြး..မူးေမ့နိုင္ေသးတယ္လို႔ဆိုလိုတာနဲ႕အတူတူပဲ
..smile(စမိုင္း)ရာ .ငါမင္းကိုစိတ္မခ်ဘဴး..""
""ခန့္ထည္ဝါကလဲကြာ..ငါက.စိတ္မခ်ရေအာင္...ကေလးမွမဟုတ္ေတာ့တာ..ငါ့ကိုယ္ငါ ဂ႐ုစိုက္နိုင္ပါတယ္..""
""ေအး..ကေလးမဟုတ္လို႔..စိတ္ပူေနရတာေပါ့...မင္းသာကေလးဆိုရင္...ငါ.အိမ္မွာ..ေမြးစားဖို႔..ေခၚထားလိုက္တာၾကာၿပီ...""
""ခိခိခိ..မင္းကြာ..ေတာ္ေတာ္ေနာက္တဲ့.ေကာင္..""
""ေနာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး...အတည္ေျပာေနတာ...""
သွ်င္မင္း.......
❤❤❤အင္း...မင္းေျပာသလိုပဲ..
ငါတကယ္ကို႔...အပူပင္မရွိတဲ့..ကေလးေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရင္..သိပ္ေကာင္းမွာဘဲကြာ.။အဲ့ဒါဆိုရင္..အခ်စ္အေၾကာင္းလည္းနားမလည္..အလြမ္းေဆြးဆိုတာ..ဘာမွန္းလဲသိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး..။ငါအရမ္းပင္ပန္းေနၿပီ...။ငါအသည္းက..ႏွစ္ခါအကြဲမခံနိုင္ဘူးနဲ႕တူတယ္..။ငါေလ..ျပန္ၿပီးမနိုးထနိုင္ေတာ့တဲ့..ထာဝရအိပ္စက္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႕..အိပ္စက္ပစ္ခ်င္လိုက္တာ..။အိပ္မက္ထဲမွာဆိုရင္..ငါ.ေပ်ာ္ခ်င္ေပ်ာ္ေနမွာေပါ့..။ရက္စက္လွတဲ့..ကံၾကမၼာရယ္..ငါ့ကို ဘယ္ေၾကာင့္မ်ား..အခ်စ္နဲ႕..ႏွစ္ခါဆုံစည္းေပးခဲ့ရတာလဲ.။ႏွစ္ခါလုံး..အခ်စ္ေရးမွာကံမေကာင္းခဲ့တဲ့ငါက...အတိတ္ဘဝမွာ  ဘာေတြမ်ားလုပ္ခဲ့မိလို႔လဲ..။ငါဘာ အမွားေတြလုပ္မိလို႔လဲ...။ျဖစ္နိုင္မယ္ဆိုရင္..အခ်စ္ေတြနဲ႕ေဝးရာဆီကို..ငါ႐ြက္လြင့္ၿပီး​ေျပး
ထြက္သြားခ်င္လိုက္တာ..❤❤❤
💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞
             ေျပာမရသည့္အဆုံး သွ်င္မင္း
.ကို..ခန့္ထည္ဝါ အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔လိုက္ရသည္။.ကိုးရဲ႕ဦးေလးကေတာ့..
အားေဆးတစ္လုံးထိုးေပးလိုက္သလို..ေသာက္ေဆးမ်ားလည္းေပးလိုက္၏။သို႔ေပမယ့္  ခန့္ထည္ဝါရင္ထဲ.ကစိုးရိမ္စိတ္တို႔ကေတာ့ တစ္စက္ကေလးမွပင္..မေလ်ာ့..။
   ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ေနသည့္..ခန့္ထည္ဝါေရွ႕ကို..သွ်င္မင္းေကာ္ဖီတစ္ခြက္ခ်ေပးလိုက္သည္။
          ""Smile(စမိုင္း)..ငါမင္းကို.တစ္ေယာက္တည္း..ထားခဲ့ရမွာ..စိတ္မခ်ဘဴး..""
""ခန့္ထည္ရာ..ငါဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..""
""ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးဆိုတဲ့..စကားကို.မင္းမေျပာနဲ႕..smile(စမိုင္း)..ေန႕လည္ကအေအးဆိုင္မွာလဲ..မင္းအဲ့လိုေျပာၿပီး..မူးလဲသြားတာမဟုတ္ဘူးလား...""
""အခု..ကိုးရဲ႕ဦးေလးက..ငါ့ကိုအားေဆးေတြထိုးေပးလိုက္တယ္ေလ..အခုဆို..ငါအားေတြျပည့္ေနလို႔..မင္းကိုေတာင္လက္တစ္ဘက္တည္းနဲ႕မ..လို႔ေတာင္ရတယ္..သိလား""
ခန့္ထည္ဝါ၏.စိုးရိမ္စိတ္တို႔..ေျပေလ်ာ့လိုေျပေလ်ာ့ျငား...သွ်င္မင္းအ႐ႊန္းေဖာက္ၿပီး..ေျပာလိုက္ျခင္းသာျဖစ္သည္။အမွန္တကယ္ကေတာ့..မီး​ဖိုေခ်ာင္နဲ႕..ဧည့္ခန္းေလး  ကူးတာေတာင္..လူက..ေမာဟိုက္ေနတယ္ဆိုတာ.သွ်င္မင္းသာအသိဆုံးျဖစ္သည္။
""မင္းက...ငါ့ကို.လက္တစ္ဘက္တည္းနဲ႕..မ..ျပမယ္ဟုတ္လား..""
""အင္း...ဟုတ္တယ္ေလ..မယုံလို႔လား..အခုမင္းကို..ငါ..မ.ျပရမလား..""
အိုက္တင္ ေကာင္းလွသည့္ သွ်င္မင္းက.အခုခ်က္ခ်င္းပဲ..ခန့္ထည္ဝါအား.မခ်ီျပေတာ့မလိုလို...ပုံစံမ်ိဳး.လုပ္ျပေနေသာေၾကာင့္..ခန့္ထည္ဝါ.တစ္ေယာက္
.ဟက္ဟက္ပက္ပက္..ရယ္လိုက္မိေလသည္။
""ဟား...ဟား..ဟား...မင္းကြာ..ေတာ္ေတာ္အေျပာႀကီးတဲ့ေကာင္.""
""ဟီး..အေျပာႀကီးတာမဟုတ္ပါဘူး..
တကယ္လက္ေတြ႕သမားပါေနာ္..""
""ေအးပါ...ဒါေပမယ့္..မင္းေခါင္းနည္းနည္းေလးပဲမူးလာရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္..ေနမေကာင္းခ်င္သလိုမ်ိဳး..ျဖစ္လာရင္ပဲ.ျဖစ္ျဖစ္..ငါ့ဆီကို..တန္းၿပီးဖုန္းေခၚေနာ္...ေပကပ္ၿပီး..ႀကိတ္မွိတ္ခံစားမေနနဲ႕..ဟုတ္ၿပီလား..""
""အင္းပါ...ငါေနမေကာင္းျဖစ္လာရင္..မင္းဆီကိုဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ေနာ္..ေကာ္ဖီေတြ.ေအးကုန္ေတာ့မယ္.ေသာက္လိုက္ဦး..""
                 ခန့္ထည္ဝါနဲ႕သွ်င္မင္း.တို႔ႏွစ္ေယာက္..ညေန၅နာရီေက်ာ္..ကတည္း..စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ၿပီးေျပာေနလိုက္ၾကတာည၇နာရီထိုး သြားတဲ့အထိပင္..။
""ကဲ..ငါျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္..""
""အြန္း..ကားကိုလည္း.ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းဦးေနာ္.."
""အင္းပါ..မင္းလည္း..ေဆးေသာက္ဖို႔မေမ့နဲ႕ေနာ္...တစ္ခုခုျဖစ္တာနဲ႕..ငါ့ဆီကိုဖုန္းဆက္..ၾကားလား.""
""အြန္းပါ..""
ခန့္ထည္ဝါကားက..ၿခံေရွ႕မွာရပ္ထားတာေၾကာင့္..သွ်င္မင္း..ခန့္ထည္ဝါကို.ၿခံအျပင္ဘက္ထိလိုက္ပို႔ေလသည္။.
ၿခံတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး..ခန့္ထည္ဝါေရွ႕ကေန..ေလွ်ာက္ေနေသာသွ်င္မင္းတစ္ေယာက္..ခန့္ထည္ဝါအား
""ငါ့ကို..သိပ္ၿပီးလည္းေတြးပူမေနနဲ႕ဦး...ဒီေန႕ည..ကိုယ့္ဘာသာကို..အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္လဲ..အိပ္...အိပ္..အား..အမယ္ေလး"".
""ဟာ..smile(စမိုင္း)..""
ေနာက္လွည့္ၿပီး ေျပာေနတာေၾကာင့္
ေရွ႕က..ခဲလုံးကိုမျမင္မိဘဲ..ခလုတ္တိုက္ၿပီ..ေရွ႕ကို..လဲက်သြားမလိုျဖစ္သြားေလသည္။ခန့္ထည္ဝါလဲ..သွ်င္မင္း..လဲက်သြားစိုးလို႔..ေနာက္ကေန
သွ်င္မင္း၏ခါးေလးကို..လွမ္းဖက္ၿပီး..ထိန္းလိုက္မိေလသည္။.
မ်က္စိတမွိတ္အတြင္း   ခန့္ထည္ဝါ၏
ရင္ခြင္ထဲသို႔  သွ်င္မင္းေရာက္ရွိသြားေလ​ေတာ့သည္။သွ်င္မင္း၏ခါးေလးကို
အေနာက္ကေန..တင္း​ၾကပ္ေနေအာင္..
ခန့္ထည္ဝါက..ဖက္ထားတာေၾကာင့္.
.သွ်င္မင္း..မလႈပ္သာမယွက္သာျဖစ္ေနေလ​သည္။..ခန့္ထည္ဝါ၏ရင္ခြင္ျပင္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္.သွ်င္မင္း၏ကိုယ္ေလး..နစ္ျမႇပ္ေနေလၿပီ..။ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာသည့္.သွ်င္မင္း၏.ကိုယ္သင္းရနံံ့..ခပ္သင္းသင္းေလးေၾကာင့္..ခန့္ထည္ဝါတစ္ေယာက္.မိန္းေမာေတြေဝသြားေလသည္။အသိစိတ္တခ်ိဳ႕တို႔..လြတ္ထြက္သြားခဲ့ၿပီး..သတိလက္လႊတ္ ႏွင့္..သွ်င္မင္း၏လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးကို..သူ.နမ္းရွိုက္လိုက္မိ၏။.အမွတ္မထင္..လည္တိုင္..ေပၚသို႔....က်ေရာက္လာသည့္..ခပ္ႏြေးႏြေး.အနမ္းတစ္ပြင့္ေၾကာင့္.သွ်င္မင္း
လန့္ျဖန့္သြားရသလို..ခႏၶာကိုယ္ေလး.လဲ..တြန့္သြားေလသည္။
""ခန့္ထည္...ခန့္ထည္ဝါ..မင္း..မင္း.
.ဘာလုပ္တာလဲ..ငါ့ကိုလႊတ္ေပးဦး..""
ခန့္ထည္ဝါရင္ခြင္ထဲကေန  ႐ုန္းထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားေနသည့္..သွ်င္မင္းဆီကေန..
ထြက္ေပၚလာသည့္စကားသံေၾကာင့္.သူ..အသိစိတ္ျပန္ဝင္လာကာ..
သွ်င္မင္း..ကိုယ္ေလးကို.ဖက္ထားသည့္လက္မ်ားကို..​ေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္သည္။
""Sorry..smile(စမိုင္း)..ငါ..ငါ..""
မ်က္လုံးဝိုင္းေလးမ်ားႏွင့္..စိုက္ၾကည့္ေနသည့္..သွ်င္မင္းမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္း...ခန့္ထည္ဝါေျပာစရာ..စကားလုံးမ်ားဆြံအ​..သြားေလသည္..။
အဆမတန္ ..အလိုက္ကမ္းဆိုးမသိ.ခုန္ေပါက္ေနသည့္..သူ၏ႏွလုံးသားတစ္စုံကိုလဲ.အသံတိတ္က်ိန္ဆဲလိုက္မိ၏။
သူ႕ေရွ႕တြင္..ရပ္ေနသည့္..သွ်င္မင္း
၏အူတူတူအမူယာေလးကလည္း..အခုခ်ိန္မွာ..အသည္းယားစရာေကာင္းလြန္းလွသည္။တစ္ခဏတာ..ေပြ႕ဖက္လိိုက္ရသည့္..သွ်င္မင္းကိုယ္ေလးကို..ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္..ေပြ႕ဖက္ခ်င္ေနမိ၏။၄ႏွစ္ေက်ာ္လုံးလုံး..သူအရမ္းလြမ္းခဲ့ရတဲ့..သွ်င္မင္းရဲ႕အထိေတြ႕ေတြ..အနမ္းေတြ...အခုခ်ိန္မွာ..သူျပန္လိုခ်င္​ေနမိ၏။သူရဲ႕အသ္ိစိတ္ေတြ
ေနာက္တစ္ခါ..ျပန္လြတ္ထြက္မသြားခင္..သွ်င္မင္း၏ေရွ႕ကေန..သူ.ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
""Smile(စမိုင္း..)..ေစာေစာက..ငါတကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္...
ငါ..ငါ.ျပန္ေတာ့မယ္..""
ေျပာၿပီး..ကားေပၚကို အလ်င္ျမန္ေျပးတက္ၿပီး..သွ်င္မင္းနဲ႕ေဝးရာဆီကို..သူအျမန္ေမာင္းထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
         အူလည္လည္ေလးနဲ႕..က်န္ရစ္ခဲ့သူကေတာ့သွ်င္မင္း..။ခန့္ထည္ဝါ..နမ္း​သြားေသာ..သူ႕ရဲ႕လည္တိုင္ေလးကို
လက္ႏွင့္ကိုင္ရင္း...အေတြးစေတြက.အမွ်င္မျပတ္ထြက္ေပၚလို႔လာ၏။
ခန့္ထည္ဝါ..ငါနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး..မင္းရဲ႕စိတ္ေတြတည္ၿငိမ္ေနၿပီလို႔..ငါထင္ေနတာ..မွားသြားၿပီလား...မင္းအခုခ်ိန္ထိ
..ငါ့အေပၚမွာ..ခံစားခ်က္ေတြက်န္ရွိေနေသးတာလား...ဟင့္အင္း..မင္းမရွိသင့္ေတာ့ဘူး.ခန့္ထည္ဝါ...ငါအခုမွ...ငါ့ရဲ႕..သူငယ္ခ်င္း..ခန့္ထည္ဝါကိုျပန္ရ
ကာစပဲရွိေသးတယ္....မင္းနဲ႕ငါ့ၾကားက..အျဖဴေရာင္..သံေယာဇဥ္​ႀကိဳးေလးေတြကို..ေနာက္ထပ္တစ္ခါ.အေရာင္မဆိုးပါနဲ႕ေတာ့လားကြာ...ငါ့..ဒီထက္ပိုၿပီး
မင္းကိုအဆုံးရႈံးမခံခ်င္ေတာ့လို႔ပါ..
ငါ့ရဲ႕..အခ်စ္ဆုံးသူငယ္​ခ်င္းေလး..
ခန့္ထည္ဝါ..။
          သွ်င္မင္း..သက္​ျပင္းတစ္ခ်က္ကို
ေလး​ပင္စြာႏွင့္ခ်လိဳက္ၿပီး..ၿခံထဲကို.ဝင္ဖို႔ရန္အလွည့္...သူ႕ေနာက္ကေန...စူးစိုက္ၿပီးၾကည့္ေနသည့္..ေဒါသမီးမ်ားႏွင့္ျပည့္ႏွက္ေနသည့္..မ်က္ဝန္းတစ္စုံႏွင့္.အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားေလသည္။
""ရွိုင္း...""
သွ်င္မင္းရင္ထဲ..ေအာင့္သက္သက္..ခံစားလိုက္ရသည္။သူ.အခုခ်ိန္မွာ.ရွိုင္းနဲ႕မေတြ႕ခ်င္ေသးေပ..။ေန႕လည္က..အေအးဆိုင္မွာ..ရွိုင္းေျပာခဲ့တဲ့..စကားလုံးေတြကို..ျပန္လည္ၾကားေယာင္ရင္း..ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးနာက်င္လာ၏။ဝမ္းနည္းစိတ္ေၾကာင့္..ဝဲတက္လာသည့္မ်က္ရည္မ်ားကို
ပါးျပင္ေပၚသို႔မက်ေအာင္..အားတင္းရင္း...အၾကည့္ေတြကိုလြဲလိုက္သည္.။ၿခံထဲသို႔ဝင္ဖို႔ရန္အလုပ္...႐ုတ္တရက္..
သူ၏လက္တစ္ဘက္ကို..ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲရမ္းလိုက္သည့္..ရွိုင္းေၾကာင့္.သူထိတ္လန့္သြားရေလသည္။
💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞