"Saçının her bir teli imtihanım olsaydı da keşke yanımda olsaydın..."
Melek, Luna Yayınları farkıyla raflarda!
Instagram:
*lunayayinlari
*semabayramoglu0
Başlayacağınız bu hikaye, Luna Yayınları farkıyla kitaplaştırılmıştır. Tanıtım amaçlı sadece bir kaç bölümü yayımdadır.
İndirimli halini satın almak isterseniz Wattpad biyografimdeki linke tıklayabilirsiniz. ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar!
***
"Mezarlığında bir kuş olup süzüle süzüle saatlerce başını beklemek isterdim."
Gün daha yeni başlamıştı. Hava da bir hayli güzeldi, güneşliydi ama tatlı bir esintisi vardı. Kim sevmezdi ki bu mevsimi? Havanın güzelliğinden yararlanmak adına kendini sokaklara atmış insanlar vardı. Kimi işe giderken kimi sokaklarda köpeğini gezdiriyordu. Bazıları ise aile kahvaltısına çıkmıştı.
İşlek bir cadde yolunda siyah bir araba son sürat gelirken, arabanın içindeki kadın huzursuzca çantasını karıştırıyordu. Bir terslik varmış gibi direksiyona vurdu. Yollar araba kaynarken, birden arabalar azaldı. Farkında olmadan ters yöne girmişti. Kadın sinirle saçlarını sağ tarafa savurdu.
Daha neler olduğunu bile anlayamayan kadın, bir anda önüne küçük bir kızın çıkmasıyla afalladı. Gözleri korkuyla büyümüştü, frene basmak için debriyaja yüklendi. Aradaki mesafe azalırken arabanın durmayacağını anladığında el frenini çekti. Hızla duran arabanın arkası hafifçe havaya kalkmıştı. Arabanın gazabından kurtulamayan kızın gövdesiyse yerle çoktan buluşmuştu.
Karşı kaldırımda uzunca bir adam yarım ağız yere yığılan kızı izledi. Genç adamın elindeki kese kâğıdından dökülen portakallar bir bir yola yuvarlanırken araçların altına girdiler. Portakallarla beraber yolda alem yapan diğerleri, yani kahvaltılık birkaç şey, mükemmel bir haftanın kahvaltısını yapacaklarını anlatıyordu ama gelin görün ki öyle olmamıştı.
Genç adam kendini toparlayıp, "Melek!" diye haykırdı. Koşarak, duran arabanın önündeki küçük kızı kucağına aldı. Kadın arabadan şokla inerken bir an ne diyeceğini bilememişti. Daha sonra aklına gelen ilk şeyi söyledi.
"Arabaya binin, hemen hastaneye gidelim!"
Adamın yüzündeki korku hiçbir şeye benzemiyordu, genç kadın dehşetle saçlarını karıştırdı. Adam arabanın arka koltuğuna önce küçük kızı bindirdi, sonra da kendisi bindi, "Çabuk ol!" diye sertçe çıkıştı kadına. Şu an tavırlarını kimse önemsemiyordu. Genç kadının korkudan eli ayağı birbirine girmişti. Avuç içlerinin terini bir çırpıda dizlerine sildi, saçlarını kulak arkasına sıkıştırdı. Arabayı çalıştırdı ve büyük bir hızla en yakın hastanenin yolunu aldı.
