MELEK (Raflarda)

5.Bölüm♡

Multimedya: Berk Tuna

Keyifli okumalar meleklerim♡

***

"Beni takip ettiğine eminim!" Dedi Biricik.

"Ah, aynısı ben sana söyleyecektim." Onunla karşılaşmaktan zevk aldığı kesindi. Liseli çocuklar gibi birbirleriyle itişip duruyorlardı.

"Ay Deniz kusura bakma ama bu mükemmel kahvaltıda bana ve yardımcına katlanmak zorundasın." Diyerek Beril'i gösterdi Biricik.

"Lütfen hanımlar buyurun diyeceğim de... Buyurmuşsunuz zaten."

Biricik, "Zahmet etme sen." dedi. Oturduğu sandalyeye yerleşirken garsona el salladı. "Ben kaşarlı bir menemen istiyorum yanına da çay, ekmekte cimrilik yapmazsak sevinirim." Sahte bir gülüş attı.

Beril de istediklerini söylediğinde garson siparişleri getirmek için masayı terk etmişti.

"Buradan da kovulmam diye düşünüyorum."

"Kızımla çıktığım kahvaltıda babalığımla sorgulanmam diye düşünüyorum."

Onlar birbirlerine bir düşman edasıyla bakarken Beril, "Araya giriyorum ama ikiniz de Melek'e kötü örnek oluyorsunuz. Ayrıca bu ne ya liseli çocuklar gibi..."

Deniz kendini toparlarmış ve Beril'in haklı olduğuna kanaat getirmişti. Çocuk edalarında sürekli atışıyorlardı, bu artık kendilerini bile rahatsız etmeye başlamıştı. 

Deniz aklına gelen fikri hayata geçirmek için Biricik'e bakıp, "Öncelikle gel seninle bir anlaşma yapalım." dedi.

"Ne anlaşması?"

"Çocuk gibi atışmaktansa arkadaş olmayı demeyelim. Ateşkes ilan ediyorum, arkadaşız." Diyen Deniz elini Biricik'e uzattı.

Biricik gülümseyerek bu anı beklercesine Deniz'in havadaki elini sıktı,

"Arkadaşız." dedi gülümseyerek.

"Güzel o halde artık yemek yiyebiliriz çünkü kurt gibi açım." Dedi Beril de. Siparişleri gelmeden masada olan envaı çeşit kahvaltılıklardan yemeye başlamıştı.

Beril gülümseyerek telefonu eline aldı. "Bakın ne diyeceğim, şöyle hep beraber bir fotoğraf çekilelim hatıra olsun."

Deniz ağzındaki lokmayı bitirdiğinde gülümseyerek onayladı. Biricik saçını düzeltirken Beril kadraja herkesi almıştı. Mutlu bir kahvaltı sofrasından..

Melek durgundu, o iştahlı hallerinden eser kalmamıştı. Ağzında döndürüp duruyordu yediğini, bunu fark eden Deniz kızına tuhaf tuhaf bakıp, "Meleğim neyin var böyle?" diye sordu.

"Düşünüyorum baba."

"Ne düşünüyorsun kızım, söyle biz de düşünelim."

"Bebek nasıl oluyor?"

Biricik ağzındaki zeytinin çekirdeğini masaya fırlattı. Beril, Biricik ve

Deniz'den küçük olduğu için daha çok utanmıştı ve arkasına yaslanıp utancını saklıyordu. Deniz ise çatal ağzında kalakalmıştı. Sakin olmaya çalışarak Biricik'e baktı sonra da Melek'e, "Bebek..." dedi. Kafasını karıştırmadan anlatması gerekiyordu. Düşündü, düşündü.

"Kızım, bebek bir erkekle bir kadının birbirini gerçekten sevmesiyle dünyaya gelir." Ellerini masada birleştirmiş sakin bir dille anlatıyordu.