17 letnia dziewczyna o imieniu Bianka przenosi się do nowej szkoły w Korei. Poznaje nowe koleżanki i niespodziewała się że kiedyś pozna chłopaka, którego imienia nie znała przez długi czas ale wyczuła zainteresowanie swoją osobą u niego. Nie spodzie...
Ocknąłam się z mocnym bólem głowy. Nie wiem co się stało a tym bardziej gdzie jestem.
Ja:Gdzie ja jestem? Jimin? To ty?
Jimin:Tak Bianka, to ja.
Ja:A gdzie jestem?
Jimin:Yh.. No właśnie, z tym miałem problem.
Ja:Ale z czym?
Jimin:No bo.. Nieee, wiedziałem do końca gdzie mieszkasz, tylko trochę wiem.
Ja:No i co?
Jimin:Jesteś u mnie w domu.
Ja:Co?!?!
Jimin:Eh.. No tak. Rozmawialiśmy i zemdlałaś, no co miałem zrobić?
Ja:Nie no rozumiem, a możesz mnie odwieść do mnie?
Jimin:Nie, nie mogę. Wyglądasz strasznie.
Ja:Co? To tym bardziej.
Jimin:Mój kolega kupił ci jakieś ubrania, żeby by nie było to nie wiem co tam jest. I wskazał na torbę znajdującą się na krześle.
Ja:Jeśli mogę, to pozwól że się ogarnę.
Jimin:Pozwalam
Ja:Dzięki za pozwolenie.
Wstałam z łóżka, złapałam torbę i Jimin zaprowadził mnie do łazienki. Na szczęście miałam w swojej tarebce jakieś kosmetyki, więc mogłam zrobić sobie makijaż.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
(ale moja twarz wyglądał inaczej)
Ubrałam się w zawartość torby, czyli w to:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Weszłam z powrotem do pokoju.
Jimin:Wow! Ładne wyglądasz.
Ja:Dziękuję. Muszę przyznać że twój kolega ma dobry gust.
Jimin:Doradzal się jakieś twojej koleżanki, myślisz że wiedział by jaki rozmiar i wogóle?
Ja:W sumie racja..
Jimin:Chodź na śniadanie, słabo wyglądasz.
Wyszłam z pokoju i myślałam że znowu zemdleje. Dom był ogrąmny.
Jimin:To tylko połowa. Chodź dalej.
Poszłam za chłopakiem do ładne urządzonej kuchni. Z pokój obok wyszedł jakiś chłopak.
-O hej! Widzę że Ci się podoba. Nie wiedziałem co Ci wziąść, Emma powiedziała abym wziął ten komplet i że powinnaś być zadowolona.
Ja:Hej. Tak, podoba mi się, muszę przyznać że nawet dobrze Ci doradziła.
-cieszę się.
Jimin:Dobra, dobra. Wystarczy tych czułości. Wziął portwel z szafki i pociągną mnie za rękę do samochodu.
