Loving You So Deep. (ORIGINAL)(COMPLETED)

[52] Hospital.

Chapter 52

"Lark.." tawag niya sa lalaking nasa sala, nakaupo sa sofa habang hawak ang anak niyang babae na nag lalaro ng hawak nitong barbie.

"Mommy!!" tuwang tuwang wika ng bata at bumaba mula sa pag kakandong kay Lark at tumakbo papunta sa kanya, niyakap siya nito ng mahigpit sa binti. "Mommy! Mommy!"

"Vainy." natatawang wika niya at binuhat ang anak papunta kay Lark na nakangiting nakatingin sa kanila. Naupo siya sa tabi nito. "Kamusta golf?"

"Hindi na ako tumuloy. Nawalan ako ng gana eh." wika nito at tinitigan ang mukha niya na para bang sinusuri iyon. "You look stress Xandra?" he said frowning. "Ayus kalang? Kamusta ang naging meeting kanina?"

"Mommy? Stress ka po?" hawak ni Vainixandra sa kanyang pisngi at nag pout ito na para bang naiiyak. "Mommy? Am I stressing you so much? Is Vainy a bad baby?"

"No anak." yakap niya dito at natatawang hinawakan ang mag kabilang pisngi nito. "And mommy is not stress okay? Mommy is fine."  halik nito sa kanyang noo. "Maybe you should go to your room okay? Me and daddy,  mag uusap lang kami."

Ngumiti ito at hinalikan siya sa pisngi. "Yes mommy-- daddy."  baba nito sa kandongan ni Alexandra at humalik sa daddy niya. "I'll go ahead."

Nang tuluyang nakaalis si Vainixandra ay agad niyang hinarap si Lark. "Lark, Cathaleah is back."

She knew that matagal nang hinihintay ni Lark na makita muli si Cathaleah pero pare pareho sila hindi alam kung kailan at kung sa paanong paraan. Kinuwento ni Alexandra lahat ng nangyari kanina at nanlalaki lamang ang mga matang nakinig sa kanya si Lark.

"Oh my God.." naibulalas lamang ng lalaki..

"And one more thing, boyfriend niya si Zadkiel at siya ang nagtraining kay Cathaleah."

Lark gasped and stopped breathing.. "M-may boyfriend na siya?"

She saw how his faced turned from shock to look like in pain. "Yeah.." she sigh. "I never expected her na mag kakaboyfriend ulit. Sa dami ng nangyari noon, I know her. Itataboy niya ang mga pangyayaring nakasakit sa kanya."

Lark sigh shaking his head and whispers. "After so many years.. Iniisip ko kung anong naging lagay niya, kung anong nangyayari sa kanya at kamusta ba siya. Gustong gusto ko siyang puntahan at yakapin at paulit ulit na humingi ng tawad pero.." umiling ang lalaki. "Durog na durog na nga siya noon. Lalo ko pa siyang dinurog."

Alexandra started crying and sobbing heavily. "Its all my fault.. I'm sorry.."

"Shh.." yakap sa kanya ni Lark. Its not her fault..

Lark's phone started ringing. Not letting go of their hug, kinuha niya ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa at sinagot ang tawag. "Lauren?"

[Hindi sinasagot ni Alexandra ang phone niya.]

"Hindi mo daw sinasagot phone mo." wika niya kay Alexandra.

"Naiwan ko ata sa kotse." hiwalay niya ng yakap kay Lark at pinunasan ang kanyang mukha. "Bakit daw ba?"

"I laloud speaker ko."

[Its your mom. She scaped and no one knows where to find her.]

Her eyes widen. "Ano?!"

[Sugatan ngayon ang lahat ng sumama papunta sa prisinto. Nandito kaming lahat sa hospital.]

"Which hospital?" Lauren said the address and they looked at each other like they were talking. "Is Cathaleah there?"

Lauren took a few second before answering. [Yes..]

"Okay. Pupunta kami."

-