ELEMENTA

-9.BÖLÜM

★ÖNCEKİ BÖLÜMDEN★

Bu şekilde aradan iki hafta geçmiş beklenen gün gelmişti.
Alexis ve Leo kararan havayla birlikte gizlice sarayı terkettiler.
Sarayın sınırlarını geçtiklerine Alexis başını gökyüzüne doğru kaldırdı ve yolunu aydınlatan dolunay ile gülümseyerek Draco'ya doğru ilerlemeye başladı.

***************************************************************

Issız gecede dolunayın ışığı altında durmaksızın ilerliyorlardı Alexis ve Leo.
Kimseye görünmeden şehri geçmiş herkesin korkuyla bahsettiği lanetli ormanın girişine ulaşmışlardı.
Bu ormana iki asırdır hiç kimse girmemiş girenlerde canlı çıkamamıştı.
Çünkü bu ormanın kendi iradesi vardı.
Ormana girmek kolaydı fakat zor olan ormandan çıkmaktı çünkü orman ve içinde yaşayanlar için kalbinde kötü bir niyet besleyen hiç kimse o ormandan canlı çıkamazdı.
Ancak iyi niyet ve temiz bir kalple o ormandan çıkmak mümkündü.
Alexis ve Leo hiç bir tereddüt göstermeden ormana girmiş ve dolunayın ışığı altında ilerlemeye başlamışlardı.
Alexis hislerine güveniyor bir an önce Draco'ya ulaşmak istiyordu.
Alexis rüyalarında gördüğü yere ulaştığında durdu ve etrafını incelemeye başladı burası ormanın tam merkezindeydi ve devasa bir mağara dışında oldukça açık bir alandan oluşuyordu.
Alexis mağaraya doğru yaklaştı ve:

-Draco ben geldim bize kendini göstermeyecek misin Leo seni çok merak ediyor.

Alexis'in sözleri üzerine Draco yavaşça mağarasından çıkmıştı.
Draco'yu gören Leo reflexle bir adım gerilemişti.
Alexis ise Draco'yu gördüğü anda ona doğru koşmuş ve sarılmaya çalışmıştı.
Ama ne kadar uğraşırsa uğraşsın bir türlü Draco'nun boynuna ulaşamamıştı.
Draco kendisine doğru koşarak gelen sonra ise kafasına ulaşmaya çalışan kızın amacını anlamamıştı ta ki Alexis'in ağlamaklı sesini duyana kadar.
Alexis Draco'ya ulaşamayacağını anladığında Draco'ya bakmış ve küskün sesiyle:

-Draco lütfen biraz eğilir misin yıllardır seninle buluşacağım anı hayal ediyordum sana sarılmak istiyorum fakat sana ulaşamıyorum çok uzunsun.

Draco Alexis'in sesiyle donup kaldı şimdiye kadar hiç bir insan değil dokunmak yanına bile yaklaşmamıştı fakat şimdi Alexis ona sarılmak istiyordu.
Draco Alexis'in kendisine umutla bakan gözlerini gördüğü an onu reddedemeyeceğini anladı ve yavaşça eğildi.
Alexis kendisiyle aynı hizaya gelen gözlerle gülümsedi ve kollarını başarabildiği kadar Draco'nun boynuna doladı.
Draco boynundaki kollarla gülümsedi ilk defa biri ona sarılmıştı Alexis Draco'dan ayrıldıgında Draco'ya baktı ve gülümseyerek.

-Draco gerçekte çok daha etkileyici ve güzel görünüyorsun.

Leo Alexis'in sözleriyle yavaşça Dracoya yaklaştı ve:

-Alexis senin için hayatında görebileceğin en harika varlık dediğinde bu kadarını beklemiyordum .

demiş ve hayranlıkla Draco'ya bakmaya başlamıştı.
Draco kendisine hayranlıkla bakan ikiliye gülümseyerek baktı ve:

-Alexis ay neredeye tepeye ulaştı artık ritüel için hazırlanmalıyız.

Alexis Draco'nun gözlerine baktı ve: