Maria Leonora Teresa's pov.
Nakasimangot ako. Normal daw yon Sabi ng mga doctor na kapag nagcocoma. Bigla ay Hindi nakaalala. Bat ako lang Hindi niya kilala! Sila kilala niya nakakainis naman!
Andito ako sa hospital ngayon. Kahit na nagtatampo ako binantayan ko pa din siya Mahal ko kasi!
Agad naman akong tumayo muna.
"Hoy pumunta ka nga sa rooftop tawagin mo dun si Nicka masyadong naenjoy Doon!" Utos ni kuya.
Wala naman akong nagawa Kung Hindi sumunod magpapahangin na din ako.
It's been one week since nagising si bakla at hanggang ngayon di niya pa rin ako kilala. Tsk!
Feeling ko tutulo na naman ang luha ko.
Umakyat na ako gamit ang elevator.
Pagkarating ko sa rooftop pagtapak ko pa lang ay biglang may musikang tumugtog.
Na agad kong nakilala. You're still the one ang kantang tumutugtog.
Looks like we made it...♪
Look far have we come,my baby...
We might took a long way...
We knew we'd get there someday...♪
Lumapit sakin ang mga kapatid Niya at isa-isa akong binigyan ng rosas. Pinalakad pa nila ako at nakita ko ang mga pictures namin together.
They said 'ill bet they'll never make it...
But just look at us holding on...
We're still together still going strong...
You're still the one I run to...
That one that I belong to...
You're still the one I want for life...
Biglang may nagshow na video sa harap ko.
Si bakla at nakahospital gown pa.
"You're still the one that I love... Oo ikaw pa rin ang Mahal ko Maria Leonora Teresa.
The only one I dream of...
Oo ikaw ang pa rin ang pangarap ko kahit Alam kong akin ka na
You're still the one I kiss goodnight...
Ikaw ikaw pa rin ang ang mamahalin ko araw man o gabi at Sana sa tanong ko saying mamaya oo lang Ang isagot mo" Sabi niya at namatay na
Inalalayan ako ni Merfos at Marvin at pinaupo sa isang upuan.
Biglang lumabas si bakla habang patuloy lang sa pagtugtog Ang kanta.
"Hi bakla! Kamusta ka na! Surprise! Sorry Kung I pretend na Hindi kita kilala you know never kitang makakalimutan.
Sorry Kung pinagintay Kita. Mahal na Mahal Kita Maria ikaw lang at Wala Ng iba. Salamat sa pagtyatyaga at pagaaruga. And sana oo lang ang isagot mo. Will you marry me?" Sabi niya.
Nanuyo Ang labi ko kasabay ng pagagos ng luha ko.
Sumisigaw sila na yes na daw.
Tumango ako.
"Yes!yes I'll marry you!" Sabi ko.
We sealed it with a kiss.
Looks how far we've come, my baby.
Kasabay ng pagkatapos ng kanta.
Iloveyoubakla!
Written by:CarlaJade.
A/n: 4 chapters to go tapos na tayo! Mamimiss ko kayo mga bakla!
