Gece Olana Kadar

Herkes İçin Bir Rüya Benim İçin Bir Kabus

Arkadaş ne demekti?Bir kardeş mi,uğruna herşeyi yapabileceğin bir kişi mi yoksa bir sevgili mi?Ateş'e daha önceden aşık olmuştum ama bunu far edememiştim şimdi ise bunu far edememenin acısını yaşıyorum.Artık arkadaş bile değil birer yabancıydık.Hem Ateş ile ilişkimizi yürütmeye çalışırken bir de başımıza bu not işleri bulaşmıştı.Çıkmaza girmiştim ve yardım edecek kimsem yoktu.Ahsen bana notlarla ilgili birşeyler sorsa bile ona hiçbir şey söylemiyordum.Yaşadıklarımı artık sır olarak saklayacaktım.Onlar herkes için bir rüya benim için bir kabus olacaktı.

"Su buraya da girelim makyaj malzemesi almam gerek."demişti Ahsen bana.Ahsen ile alışverişe çıkmıştık aslında evde uyumak istiyordum çünkü dün gece hiç uyumamış ilkokuldayken kolunu kırdığım kişiyi araştırıyordum.Ama o kişiyi bulsam bile bu mafya adamların ne peşinde olduklarını öğrenmeden vermezdim o çocuğu onların eline.Ahsen'in arkasından yürürken söylenmeye başladım:
"Ya Ahsen hadi lütfen çıkalım şuradan,çok darlandım."dememle o an aklıma birşey geldi.Ateş'le aramızda olan şeyleri Ahsen'e anlatmak.Böyle bir düşünce neden beni buldu bilmiyorum ama bunu söylemem için gelmişti aklıma.Ateş'le aramızda şu anlık birşey yoktu fakat ilişkimizi saklamayı neden söylediğimi bile bilmiyordum.Yani evet bana çok doğru gelmese bile ilişkimizi saklamak istiyordum.Doğru olanı yapmalıydım.Yoksa başıma bela alırdım.Sevdiğim insanları kaybetmek gibi.

"Ahsenciğim işimiz bittiğinde bir yerlere oturup konuşalım mı?"

"Ne oldu?Yoksa başka bir şey mi oldu,not mu var?"dedi telaşla.Herşeyi açıkladığımda çok büyük bir azar işitecektim neden ona söylemedim diye ama ne kadar azar işitsem bile bunu yapacaktım.

"Hayır Ahsen bir şey olduğu falan yok.Ayrıca seninle konuşmak istediğim konu notların dışında bir konu."

"İyi tamam zaten benimde burada işim bitti sayılır"Ahsen küçüklüğünden beri hep süsü sevmişdir.Hatta bir an ilkokuldayken okula da makyajla geliyordu.Yani güzellik kraliçesi falandı.Bense yalnız ve ezik bir kızdım ama böyle olmak umurumda değildi.Çünkü ben de benim krallığımda bir prensestim.Ahsen'nin işi bitince bir yere geçip oturduk ve açılışı ben yaptım:

"Ahsencim şimdi sana anlatıcaklarımdan sonra bana kızmak yok tamam mı?Çünkü birşey oldu ve bitti o kadar tamam mı?"dedim sakince.

"Kuşum benim o şey senin söyleyeceğin şeye bağlı.Hadi bakalım anlat,ne yaptın?"

"Şey biz Ateş'le bir hafta öncesine kadar sevgiliydik."Tak diye söyledim,niye böyle birşey yaptım acaba ya?Keşke daha uzun ve açıklayıcılı bir şekilde anlatsaydım.Ahsen bunu duyduktan sonra gözlerini kocaman açtı ve konuşmaya başladı:

"Ne!Sen niye bunu en başında gelip bana söylemedin ki?Hem ne oldu,hala beraber misiniz?"

"Size söyleyecekti Ateş ama ben istemedim yani nedenini de bilmiyorum.Ayrıca ayrıldık yani herşey çok hızlı gitti, ben de ayrılmak istedim.Bu kadar,ilk ilişkimin böyle geçeceğini bilseydim yüzüne bile bakmazdım."dedim hafiften gözlerim dolarken.Aklıma o ayrılma anı gelince bile gözlerim doluyordu.İşte bu da çok hızlı gelişmişti.Hayat çok hızlıydı ama en kötüsü ise ölüme daha hızlı yaklaşmaktı.Bu nedenle hayatın hızlı olmasını sevmiyordum.

"Ah kuzum öyle deme herşey yolunu bulur tamam mı?"demişti Ahsen.Gerçekten herşey yolunu bulur muydu yoksa çoktan yanlış yolda ilerliyor muyduk?

'Selllaaammmm tekrardan.Biraz geç bir bölüm oldu.Resmen bir haftadırdan beri bu kısa bölümü bitirmeye çalışıyorum jfluwahfıuwhdfıluw.Sanırım bu ilk kısa bölümümüz.Olsun ilkleri severim.Su'nun ilk ilişkisi gibi.Neyse ben şimdi Uyumlu'yu yazmaya gidiyorum size de güzel geceler diliyorum.Görüşmek üzere >3'