Ulalume | muke

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 𝐬𝐢𝐱

Luke yaşadığı yoğun duygular ile eve gelmiş, yorgun adımlarla yatağına geçmişti.

Duvarında asılı olan All Time Low posterine bakıyordu, cenin pozisyonunu almış şekilde yastığına sarıldı ve Michael'ın söylediklerini düşünmeye başladı.

Bunu yapacaktı, mısralarını paylaşacaktı. Ama önce bazı kısımalrı düzenlemeliydi, Michael'ı betimlediği ve gözlerini övdüğü satırlar. Bunları ona gösteremezdi.

Yere bıraktığı çantasını aldı ve ön gözünden yıpranmış sayfalı defterini aldı. Kahvenin döküldüğü kabarmış kapağı çevirdi ve birkaç yeri postit ile işaretledi.

Temiz bir sayfaya satırlarını temize çekti ve bazı özneleri düzenledi.

Annesinin yemeğin hazır olduğunu söyleyen sesi ile kağıdı defterinin arasına koydu ve aşağı indi.

Yemek boyunca hiçbir sohbete katılmamış, dalgın bir şekilde önündeki sebze tabağı ile oynamıştı. Doyduğunu söyleyerek tabağını tezgaha bıraktı ve yukarı odasına çıktı.

Yarın için olan matematik ödevini hatırladı ve kitabını açtı, birkaç problemden sonra sıkıldı ve bedenini sandalyeye vererek geriye yaslandı.

Yatağın üstündeki defterine bakarken telefonu titredi.
Bildirim panelinden mesajın kimden geldiğine baktı ve mesajın Calum'dan olduğunu görünce kilidi girdi.

"Hey iki gündür seni ektiğimin farkındayım, yarın okuldan sonra bir şeyler yapalım mı?"

Luke, Calum'un bu mesajına tebessüm etti ve teklifini kabul edip telefonu kapattı.
Arkadaşını seviyordu ama onun son günlerde başka birileriyle takıldığını anlamıştı.

Luke kıskanç biri değildi, karşısındaki mutlu ise kendisinin de mutlu olmasına inan biriydi.

Eşyalarını toparladı ve pijamalarını giyinip yatağına geçti. Bugün aslında güzeldi, ve gelecek günlerinde güzel olmasını umut ederek gözlerini kapattı.

&&&&

Alarm sesini duymasıyla Michael gözlerini açtı ve alarmı kapatıp bunaltıyla yüzünü yastığa gömdü.
Gece kullandığı ilaçlardan yine pek iyi uyuyamamıştı.

Dokuz yaşında yaşadığı zorbalıklar, onu travmatik anksiyete bozukluğu ilaçlarına mahkum etmişti. Çocuklar acımasızdır, ve Michael bunun geç farkına varmıştı.

Henüz kendisinin erkeklere olan ilgisinin, diğer insanlar için acımasız şeyler yaptıracağından haberi yoktu. Sınıfından bir çocuktan hoşlanıyordu ve beraber oyunlar oynuyorlardı.

Bir gün Michael evcilik oynamak istedi ve kendisinin ve onun baba olabileceğini söyledi. Çevresindekiler bunun iğrenç olduğunu söylediler ve Michael'ı dışladılar.

Michael'ı koridorlarda sıkıştırdılar ve dolabına kötü şeyler yazdılar. Michael her geçen gün başka yaralarla eve geliyordu.

Bunun üzerine ailesi öğretmenleriyle görüştü ve her şeyi anladıklarında bunu düzeltilmek zorunda olduğunu düşündüler.

Oğullarının cinsel yöneliminden utandılar ve ona bunun yanlış bir şey olduğundan bahsettiler.

Michael anlayamıyordu, birini sırf cinsiyeti yüzünden sevemez miydi? Buna hiçbir zaman inanamadı ama ailesini üzmemek için bunu kabullendi.

Arada sevmediği ama ailesine göre cinsiyeti uygun olduğundan kızlarla çıktı. Ama hiç biri sürmedi.

O sırada yaşadığı kalp kırıkları için ilaçlarını alıyordu, her geçen gün buna kendine inandırmıştı. Her bir hapın onu düzelteceğini umuyordu ama olmuyordu.

Her gece yaşadığı çığlıklar ve ağlamalar bunun işe yaramadığını gösteriyordu.

Aradan zaman geçti ve yeni bir kasabaya taşındılar. Michael'ın hiçbir konuda umudu yoktu ama ailesine bunu hiçbir zaman belli etmedi.

Hiçbir etkinliğe katılmadı ya da bir arkadaş grubuna. Sadece kimsenin olmadığı zamanlar müzik sınıfına gidiyor ve kendini iyi hissediyordu.

Sonra bazı mavilerle tanıştı. Koridorda bir iki kez gördüğü bu çocuğu merak ediyordu. Edebiyat dersleri ortaktı ve Michael bu sıkıcı bulduğu derste Luke'un dikkatli bir şekilde dersi takip edişi dikkatini çekmişti.

O gün ona çarptığında, tamıştığı bazı satırları ve ağladığı günki korkmuş gözleri onu daha da merak etmesini sağlıyordu.

Luke'un, teklifini kabul ettiği için mutluydu, bu onu daha çok tanımasını sağlayabilirdi.

Karşık saçlarını daha da karıştırdı ve siyah pantolunun üstüne kırmızı oduncu gömleğini geçirdi. Çantasına omzuna taktı ve okula doğru ilerledi.