💎Bölüm 20💎

2.3K 177 47
                                    

Marinette
Dediği sözlerle onu itip dışarı çıkmıştı. Gerizekalı
-Luka: Nereye gittiğini sanıyorsun?
-Marinette: Sana ne?!
Karanlık ve boş sokakta koşarak ilerliyordum. Luka peşimdeydi tabi.
-Luka: Beklesene Marinette!!
24 saat çalışan markete girip elime sepet aldım. Omzuma değen elle irkilmiştim.
-Luka: Sana bekle demedim mi?!
-Marinette: Konuşma benimle!
Elindeki ceketi zorla bana giydirip, kaşlarını çattı.
-Luka: Gecelikle dışarı çıktın aptal. Peşinden gelmesem böyle yarı çıplak mı girecektin markete?!
Doğru söylüyordu. Ben neden böyle aptalım?

Hangi bölüme gitsem peşimdeydi.
-Marinette: Sen hep peşimde mi olacaksın?
-Luka: Evet. Ne alıyorsan al artık.
Ne yapa bilirim ki artık? Ped ve çikolata ile doldurup sepeti kasaya geçmiştik. Luka kartını çıkartıp paranı ödedikten sonra oradan çıkmıştık.
-Luka: Demek o yüzden sinirlisiniz Marinette hanım.
-Marinette: Susar mısın?!
Kıkırdayıp susmuştu. Gıcık!!
Binanın kenarında duran erkek toplusundan korkup Luka'nın kolanı girdim.
-Luka: Ben yanındayım.
Kolunu belime koyup beni kendine çekmişti. Erkekler arasında kavga çıkmış, şişeler kırılmıştı.

"Hey! Neye bakıyorsun lan?!" Dediğin de işler hiç iyi gitmeyecekti.
Luka kaşlarını çatıp ona seslenen sarhoş erkeğe baktı.
-Luka: Önünüze bakın!
Beni arkasına alıp korumaya çalıştı. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki, yerinden çıkacak gibiydi.
-Adam: Ne diyorsun lan!!
-Luka: Önüne bak!!
Sarhoş adam gözlerini Luka'dan alıp beni süzdü, gözleri çıplak bacaklarıma takıldı. Luka bunu fark etmiş erkeğe saldırmıştı.
-Luka: Lan!! Seni öldürürüm!!
Diğer erkekler de gelince işler kızışmıştı.

...

Elimi beline salmış eve doğru ilerliyorduk.
-Luka: Nasıl dövdüm ama?
-Marinette: Nasıl dayak yedin ama
-Luka: Haksızlıktı yani. 1e 5 olmaz. Şerefsizler!!
Dudağı patlamış, yanağı morarmıştı. Vücudun da bazı yaraların olduğuna emindim. Polisler gelince hepsi kaçmıştı.

Eve varmıştık.
-Marinette: Otur burada ilk yardım çantasını alıp geliyorum.
Kafasını olumlu şekilde salladı. İlk işim banyoya gitmek olmuştu. İşimi halledip çantanı aldım.
Salona geçtiğim de Luka yoktu.
Hızla odasına çıkıp kontrol ettim.
-Marinette: Luka?

Ses gelmeyince bir daha adını çektim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ses gelmeyince bir daha adını çektim.
Yine cevap gelmemişti. Yanına gidip oturdum.
-Marinette: Luka?!
Koluna vurdum ama tepki vermemişti. Yoksa.. öldü mü?!
-Marinette: Luka!!! Bana bak, haraket et. Korkuyorum!!
Yine tepki yoktu.
-Marinette: Luka!! Bırakma beni!! Bana bak!!
Gözyaşlarım serbest kalmış, korkuyla elimi yüzüne koydum.
-Marinette: Luka!!! Seni kaybedemem.
Elime değen sıcak havayla kaslarımı kaldırdım. Kandırıldım mı?! Gözyaşlarımı silip kafamı çıplak beline koydum.
-Marinette: Az önce ilaç içtim, biliyor musun? Öleceğim...
Dediğin de Luka hızla kalkmıştı. Kafam yatağa düşmüş, ağlıyormuş gibi yaptım.
-Luka: Naptın sen?!!
Diyip beni yataktan kaldırdı.
-Marinette: Delirdim mi?! Galiba ölüyle konuşuyorum.
Şaka öyle değil böyle olur.
-Luka: Hayır ben yaşıyorum.
Gülmeye başladım.
-Marinette: ölüyorum galiba. Ölüyle konuşuyorsam sonum geldi demekdir.
-Luka: Hayır, hayır ölemezsin. Ben yaşıyorum.
Diyip bana sarıldı. Gözlerimi kapatıp kendimi serbest bıraktım. Biraz da sen kork Masum bey
-Luka: Marinette?! Bana bak..
Elini yanağıma koyup burnunu çekti. Ağlıyor muydu?
-Luka: Beni bırakma!! Bana bak!! Aç gözlerini
Içim parçalanmıştı. Ama bana yaptıklarını bende ona yapmalıydım.
-Luka: Seni seviyorum. Benimle kal, yalvarırım.
Dediğin de gözlerimi yavaşça açmıştım.
-Luka: Marinette?! Uyandın...
Bana sarılıp saçlarımı okşadı. Hala şaka olduğunu anlamamıştı galiba. Söylersem kızar mıydı? Benimle asla konuşmazdı. O yüzden daha sonra söyleyeceğim.
Beni kucağına alıp aşağı inmişti.
-Luka: Hastaneye gidiyoruz.
-Marinette: Hayır, hayır.
-Luka: İlaç seni zehirler
-Marinette: Hayır ben şaka yapıyordum!! Hastaneye gidemem!!
Dediğim de duraksamıştı.
-Luka: Şaka mı?!
-Marinette: Senin yaptığın şakadan

...

Salonda sessizce oturmuştuk. Hiç bir şey söylemiyordu.
-Marinette: Üzgünüm Luka. Hem sen de bana yaptın. Yani ödeşmiş olduk.
-Luka: Nasıl korktum biliyor musun?!
-Marinette: Ben de korktum.
Ona sarılıp, saçını okşadım.
-Marinette: Üzgünüm.
-Luka: Eğer bir daha böyle bir şey yaparsan...
-Marinette: Sen de yaparsan seni döverim. Şimdi izin ver yaralarına pansuman yapalım.
Kafasını olumlu şekilde sallayıp beni bıraktı.

....

Sabah hissetiğim ağırlıkla gözlerimi açmıştım. Koca kafası karnımın üzerindeydi. Kafasını itip oradan kalktım. Başı boşluğa düşen Luka gözlerini açıp sinirlenmişti.
-Luka: Napıyorsun ya?!
-Marinette: Hiç.. sen napıyorsun?
Cevap vermesini beklemeyip odadan çıktım. Bu gün iş var tabiki de.
Üzerimi değişip, ağrı kesici aldım.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


...

Şirkete vardığım da hiç kimseyle konuşmayıp odama geçtim. Gece geç yattığım için başım ağrıyordu, hele karnımın ağrısını demiyorum. İlaç bile bir şey yapmamıştı.
Şirket telefonuna gelen aramayla kafamı kaldırıp açtım.
-Marinette: Alo
-Adrien: Odama
Diyip kapattı. Herkes gerizekalı. Herkesten nefret ediyorum.

Elimde dosyalarla odasına girdim.
-Marinette: Bu gün saat 3de topla...
-Adrien: 2 gün sonra evleniyoruz.
-Marinette: Hı?!
-Adrien: 2 gün sonra evleniyoruz ve ben senin paranı evlendikten sonra veriyorum. Kabul etmiyorsan işi bırak git
-Marinette: 2 gün sonra mı?! Ama...
-Adrien: 1 saatin var. Düşün. 1 saat sonra cevabın için odana geleceğim. Şimdi çık.

...

Kafam karışıktı. Neden herşey benim üzerime geliyor? Mutsuzluk ans içmiş, beni bırakmayacak.
Telefonum yine çalmıştı.

Sabine arıyor...

Marinette: Alo?
Sabine: Emma'nın durumu kötüleşti. Ameliyat olmalı 2 hafta içinde... eğer olmazsa ölecek
Marinette: tamam, tamam 2 güne parayı bulacağım. İş çıkışı ziyarete geleceğim.
Sabine: Lütfen Emmaya yardım et. Sana yalvarıyorum.
Marinette: Neyim eksikti?
Sabine: Ne?
Marinette: O çocuktan neyim eksikti? Ona gösterdiğim sevginin 3/1 bana verseydin ne kaybedicektin?
Sabine: Ben...
Marinette: Tamam sonra ararım seni...

1 saat sonra
Adrien odama gelip sessizce koltukta oturmuştu.
-Adrien: Cevap?
-Marinette: Kabul ediyorum.

...

Hello yıldızlarım. Yb yayınladım ama oy sınırı koyacağım. Bu aralar bazı  işlerim var. Demem o ki, siz yb leri bitirmek için oy sınırı koyuyorum.

Oy sınırı: 40 minik yıldız

Seviliyorsunuz💛

Gün IşığımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin