💎Bölüm 54💎

1.6K 161 122
                                    

Marinette
Prensesim uyanmış mı? Ayayay minnoşum benim.
-Luna: Hah
-Marinette: Ay senin sesine kurban olurum ben... Annesi gibi güzel. Biraz büyüsende aynı şeylerden alıp giysek.  Çok güzel olurdu.
-Harry: Bencede güzel olurdunuz.
-Marinette: Oh... Günaydın Harry bey
-Harry: Günaydın Marinette. Normal günlerde ismimle hitap etmen yeterli.
-Marinette: Peki...
-Harry: Şirkete gitmeliyiz, Marinette. Paris'den gelicek olan misafirler zamanından önce gelmeye karar vermişler ve 1 saat sonra varacaklar.
-Marinette: Tamam. Hemen hazırlanıyorum
-Harry: Luna burada kalsa iyi olur. Sally burada ve sizin için bakıcı çağırdım.
-Marinette: Çok teşekkür ederim Harry.
Harry gülümseyip odadan çıkmıştı.

...

Bu topuklular beni öldürüyor ya...
Zorlukla elim dolu dosyalarla toplantı odasına girdim. Birazdan toplantı olacaktı. Son olarak hepsini düzenleyip derinden nefes aldım.
-Marinette: Sonunda...

20 dakika sonra
Harry heyecandan ne yapacağını bilmiyordu.
-Marinette: Sakin ol. Her şey güzel olacak.
-Harry: Bu iş benim için çok önemli.
-Marinette: Tüm her şey yerinde. Dosyalar falan hepsi. Bence bu işi aldık biz.
-Harry: Bakalım...

Bir kaç dakika sonra Konukların geldiği haberini almıştık.
-Marinette: Sakin ol, Harry. Her şey güzel olacak.
-Harry: Evet her şey güzel olacak. Bana şans getir
Diyip yanağımdan öpmüştü. Yaptıgı şeye şaşırıp yerimde donup kalmıştım.

2 yaşlı erkek ve 1 kadın içeri girmişti. Harry hepsini selâmladıktan sonra basa geçip oturdu.
-Harry: Başlayalım mı?
Kapı bir daha açılmış içeri sarışın bir erkek girmişti...

Adrien?!

Onu görmemle yerimde donup kaldım. O da beni fark edip şaşkınca bana bakıyordu.
-Adrien: Marinette?
Ne yapacağım?

...

"Marinette kapıyı!!" Diye bağırıyordu Harry. Açamam, üzgünüm. Gözyaşlarımı silip ayağa kalktım. Ne yapacağım?! Ne yapmalıyım şimdi?!
Kapıdan gelen seslerle geri çekildim. Bir kaç saniye sonra kapı açılmış içeri Adrien ve Harry girmişti.
-Adrien: Marinette...
-Marinette: Git buradan Adrien!
-Adrien: Önce konuşalım.
-Marinette: Hayır git.
-Harry: Konuşmak istemiyor. Giderseniz sevinirim
-Adrien: Lan o benim karım! Sen karışma!
-Harry: Konuşmak istemiyor!! Zorla mı?!
Adrien Harry'nin yakasından tutmuştu. Harry'de karşılık olarak Adrien'in yakasından tutmuştu.
Kavga çıkacaktı galiba. Galiba değil oluyordu.
-Marinette: Durun! Tamam Adrien konuşalım. Daha sonra ama gideceksin!
-Adrien: Peki...
-Harry: Gitmek zorunda değilsin
-Marinette: Sadece konuşacağım Harry.

...

Sade bir kafede oturmuştuk. Yüzüne bile bakamıyordum. O kadar kırgınım ki ona...
-Adrien: Bana bak, meleğim.
-Marinette: Bana meleğim deme.
-Adrien: Üzgünüm... Ben sana inanmadım.

Flashback
Adrien: Sonuç ne, Nino?
Nino: Luna senin kızın... Baban sonuçları değişmiş!
Adrien: Babam?!

...

Adrien
Şimdi
Olan her şeyi ona anlatmıştım. Beni dinliyordu ama gözleri eskisi gibi bana bakmıyordu. Kırgın ve üzgündü.
-Adrien: Affet beni... Sizi bulmak için çok çalıştım ama babam her seferinde bir şeyler yapıp işlerimi bozuyordu.
-Marinette: Üzgünüm Adrien. Seni affedemem. Ben bunu yapamam
-Adrien: Bunu telafi ede bilirim. Affet beni lütfen... Yeniden başlayalım.
-Marinette: Artık git. Ben o evden çıktığımda bir kere olsun bizi sormadın.
-Adrien: Günlerce arabada uyudum. Günlerce o evin önünde camdan sizi izledim! Günlerce seni izledim, her gece  camın kenarında oturup gökyüzüne bakışını...
Bir şey bile demeden çantamı alıp hızla oradan uzaklaştım.
-Adrien: Marinette!!

...

Hızla Harry'nin evine gidip Luna'yı kontrol ettim.
-Sally: Sakin be kızım.
-Marinette: Olamam! Luka gidelim buradan. Başka şehir olur, başka ülke olur
-Luka: Ne oldu?
-Marinette: Adrien... Burada
Olan bitene tek nefese anlatmıştım.
-Luka: Sakin ol. Luna'nı senden, bizden alamaz
-Marinette: Korkuyorum
-Luka: Korkma
-Marinette: Gidelim buradan
-Luka: Gidelim ama sakin ol ilk önce.
Bir kaç saniye sonra zil çalmıştı. Korkuyla Luka'ya bakıp kim olduğunu  düşündüm. Lütfen Adrien olmasın.

...

Onu benden alacak... Kızımı benden alacak.
-Marinette: Onu benden alma lütfen, Adrien.
-Adrien: Sakin ol, meleğim. Sadece kızımla zaman geçiriyorum.
-Marinette: Sana yenik düşmem için mucize mi benden alma
-Adrien: Marinette böyle bir şey yapmayacağım.
-Marinette: O zaman neden geldin?!
-Adrien: Sizi götürmek için
-Marinette: Hayır! Bana güvenmeyen biriyle asla bir yere gitmem!
-Adrien: Gitmeyeceksin. Benimle geleceksin. Ait olduğun yere, yanıma!
-Marinette: Sana gitmiyorum dedim!
-Adrien: Peki. O zaman kızımla bir kaç gün geçirmek istiyorum. Daha sonra geri getiririm
-Marinette: Hayır!
-Adrien: Bana güven. Ben onun babasıyım. Asla zarar vermem. Geçmişte yanlış şeyler yapmış ola bilirim...
-Marinette: Luna'yı götüremezsin!
-Adrien: Kızımla zaman geçireceğim. Bize katıla bilirsin
-Marinette: Hayır dedim! Luna ve ben burada kalıyoruz. Sen gidiyorsun!
-Adrien: bize katılmak istersen araman yeterli.
Yanımdan geçip gitmişti. Peşinden koşup Luna'yı ondan almaya çalışmıştım. Ama Luna'ya zarar gelir diye korkmuştum.
-Luka: Agreste! Luna'yı bırak!
-Adrien: İyi günler
-Luka: Lan!! Sana bebeği bırak dedim
-Marinette: Bekle bende geliyorum!
Dediğimde Adrien'in dudakları yukarı kıvrılmış bana bakıp sinsice gülümsemişti.

...

Helloo. İstekler üzere attım. Aklıma pek bir fikir gelmiyor açıkçası.

Bu arada yeni bir seriye başlıyorum. Şu an aklımda adrinette konusu hakkında harika fikirler var. Yeni seriye başlarsam kimler gelir?

Seviliyorsunuz💛

Gün IşığımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin