Gün Işığım

💎Bölüm 41💎

Gece saat 00:40
Marinette
Liam kucağımda uyumuştu. Herkes dışarıda oturmuş sohbet ediyordu. Bende onları dinliyordum. Pek anlamasamda
-Marinette: Yanlış anlamazsan bir şey soracağım Alya
-Alya: Tabi sor
-Marinette: Kaçıncı aydındasın?
-Alya: Yeni 3 oldu.
-Marinette: Sağlıkla büyür
-Alya: Bazen çok sıkılıyorum. Nino benden daha çok anlıyormuş gibi burnunu her işime sokuyor
-Marinette: Demek ki Nino da öyle. Hele Adrien'i görsen. Sanırsın 100 yılın kadını.

Uzun, uzun sohbet edip gülüyorduk.
Liam'ı uyandırmamak için izin isteyip kalkmıştım.
-Liam: Marinette?
-Marinette: Uyu aşkım.
Liam ağlamaya başladığında şaşırmıştım.
-Marinette: kuzum neyin var?
-Liam: Rüyamda sen ölüyordun.
-Marinette: Sadece kabus aşkım. Bak ben yanındayım.
Liam bana sarılmış hala ağlıyordu.
Sırtını okşayarak odada dolaşmaya başladım.
-Marinette: Peki... Sarılıp uyuyalım mı? Ya da uykun yoksa çizgi film izleyelim
-Liam: Çizgi film izleyelim.
Gülümseyip onu yatağa bırakmıştım.
Yatağa oturup kendimi geriye yasladım. Liam'ı ayaklarımın arasına alıp telefondan çizgi film açtım.
Liam kendini bana yaslamış sessizce çizgi filmini seyrediyordu.

20 dakika sonra
Liam uyuduktan sonra onu yatağın diğer tarafına alıp ayağa kalktım.
-Adrien: Marinette?
-Marinette: Sessiz ol
Adrien kolunu omzuma koymuş odadan çıkıyorduk.
-Adrien: Aşırı uykum var.
-Marinette: Git uyu o zaman
-Adrien: Sensiz uyuyamıyorum
-Marinette: Git uyu o zaman
-Adrien: Hadi gel uyuyalım. Zaten Nino ve Alya da uyumaya gitti.
-Marinette: Peki. Geri dönmeye üşeniyorum.
Bunu dememle Adrien beni kucağına almış geri götürüyordu.
-Marinette: Bak benimde uykum geldi.
(Yazarınızın aşırı uykusu olduğu için beyni sadece uyku kelimesini algılıyor. O yüzden aşırı uyku yazıyorum🥴)

Sabah
Adrien'in yüzünü inceliyordum.
-Adrien: Röntgenimi çektin meleğim.
-Marinette: Günaydın.
Yanağımı yanağına sabitlemiş duruyordum.
-Adrien: Günaydın.
-Liam: Günaydın Marinette
-Marinette: Günaydın kuzum. Sen hangi ara uyandın?
Yanımda uzanan Liam'a dönüp yanağına uzun bir öpücük bıraktım.
Liam sevinmiş olacaktı ki, gülümsüyordu.

...

Herkes kahvaltı sofrasında oturmuş gülüp, eğlenerek kahvaltı yapıyordu.
-Marinette: Doydun mu?
-Liam: Hıhı
-Marinette: Aferin hepsini yemişsin.
-Liam: Bence bir öpücük hakediyorum.
Oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi, yanağını bana uzatarak öpme mi beklemişti. İstediğini ona vermiştim, fırsatçı
-Adrien: Bakıyorum alıştırınız karımın sizi öpmesine Liam bey
-Liam: Marinette beni her zaman öpüyor çirkin!
-Adrien: Aynen
-Liam: Çirkin!!
Sofradaki herkes onların bu konuşmasına gülüyordu şuan.
-Adrien: Unutmamışken size acı haberi vermek istiyorum
-Marinette: Ne oldu ki?
-Adrien: Akşam gidiyoruz
-Marinette: Ya biraz daha kalamaz mıyız?
-Adrien: Bu aralar şirketi çok aksattım. Ama zaten burası bizim istediğin zaman geliriz meleğim.
-Marinette: Peki
Adrien bana doğru eğilmiş kulağıma fısıldıyordu.
-Adrien: Şuan aşırı tatlı gözüküyorsun her an elimden bir kaza çıkabilir
-Marinette: Niye ki?
-Adrien: Şuan seni aşırı istiyorum
-Marinette: Pisleşmeyelim bayım!
-Adrien: Peki Adrien'in biricik karısı.

...

Akşam 16:50
Üzgünce toparlanıyordum. Ben gitmek istemiyorum ama.. ühühü
Adrien'in kolları arkadan bana sarılmış haraket etmemi engelliyordu.
-Adrien: neden üzgünsün, meleğim?
-Marinette: Üzgün değilim kocacım
-Adrien: Bak istediğinde geliriz
-Marinette: Söz mü?
-Adrien: Söz. Bi de büyükannem bizde. Yâni ona gözüksek iyi olacak.
-Marinette: Yanlış anlama ama o da kesin soyadımıza yakışmayan gelin almışsın diyecek
-Adrien: Büyükannem sevecen bir kadındır. Hem büyükbabam eskiden fakir bir insandı.
-Marinette: Şimdi sen bana fakir mi diyorsun? Fakir bile olsam gönlüm zengin benim!! 2 yatın, 2 katın var diye havalara bak. Gönlün fakir senin
Dediğim şeylerle Adrien gülme krizine girmişti.
-Adrien: Benim minik sinirli karım.