Gün Işığım

💎Bölüm 6💎

Bu Keremle bizim şarkımız. Yorumlara kankanızla sizin şarkınızı alayım.

...

Sabah saat 06:07
Lanet olası telefonun sesiyle açmıştım gözlerimi. Zorlada olsa ayağa kalkmayı başarmıştım. Hızlıca banyoya girip işlerimi halletim. Bu gün iş gezisi olduğu için erken kalkmıştım. Başımıza taş yağacaktı. Ben 7de kalkmam hiç bir zaman.
Üzerimi değişip, Luka'nı uyandırdım.

-Marinette: Luka!
-Luka: Hı?!
-Marinette: Luka, Luka, Luka, Luka, Luka ( 20 defa daha söylüyor)
-Luka: Allah kahretsin ki, uyandım.
Luka sinirlenip kolumdan tutmuştu. Yatağa çekip gıdıklamaya başladı.
-Marinette: hahah.. Dur!!. Haha
-Luka: Cezan! Beni uyandırmaya kalkarsın ha!
Elimi göğsüne koyup itmeye çalıştım. Bide yarı çıplaktı. Kendimi kötü hissettim. Ay bir fesat, fesat düşünmeye başlamıştım. Tövbe, tövbe.
-Marinette: Senin ateşin mi, var?
-Luka: Neden?
-Marinette: Vücudun sıcak.
Dediğime pişman olmuştum. Dudağının kenarı tehlikeli bir şekilde kırılmıştı. P*ç herif çok yakuşukluydu.

...

Luka kendi şirketi ile gideceği için hazırlanıp çıkmıştı. Bide bavul almamak için kıyafetlerini benim bavuluma koymuştu. Gıcık!!

Yelloz arıyor...

-Marinette: Alo
-Adrien: Ben senin gönderdiğin konumdayım. Binanın önünde.
-Marinette: Tamam. Geliyorum

Bavulu zor, bela çıkartıp aşağı indim.
Adrien siyah Jeep ile gelmişti. Gösteriş meraklısı! Arabanın içinde eğilip bana baktı. Daha sonra inip yanıma geldi.
-Adrien: Günaydın
-Marinette: Sensin günaydın!
-Adrien: Hı?
Ay ben niye sinirliydim. Tabi ben bu saatlerde uyuduğum için benimseyemedim.
-Marinette: Yani günaydın.
Bavulu elimden alıp bagaja yerleştirmişti. Bu neden bu gün yakışıklı gözüküyordu. Allahım bir fesatlık olmasın bu gün. Herkes bi yakışıklı gözüküyor gözüme. Tövbe ya. Neler düşünüyorum böyle.

...

Ön koltukta oturmuş dışarını seyrediyordum. Yol uzun olduğu için ne yapacağım diye düşünüyordum. Dışarıda gördüğüm şeyle çığlık atmıştım.
-Marinette: Arabanı durdur!!
Adrien şaşkınca arabanı durdurmuş bana bakıyordu.
-Adrien: Noldu?!
-Marinette: Ondan alalım lütfen...
Adrien eğilip işaret ettiğim yere baktı.
Derinden nefes alıp verdi.
-Adrien: Gerek yok. Yolumuza devam edelim.
-Marinette: Ama
-Adrien: Zaman yok.
Deyip arabanı çalıştırdı. Tüm modum düşmüştü. Ya âmâ ben böyle yolculuğa devam edemem ki. Sıfır modla yola devam ediyordum.
-Marinette: Çok mu, kaldı?
-Adrien: 1 saat 30 dakikaya falan varırız.

5 dakika sonra
-Marinette: Varmadık mı?
-Adrien: Hayır.

5 dakika sonra
-Marinette: Ne zaman varırız?
-Adrien: Hala yolumuz var.