15. BÖLÜM

15 1 0
                                    

Eve geri geldiğimizde her yer dağılmıştı.Korkulu gözlerle Baran' a baktığımda o da bana bakıyordu.Nasıl tepki vericeğimi ölçmek istermiş gibiydi.İçerden annemin sesi geldiğinde cam kırıklarına aldırmadan çıplak ayaklarımla koşarak yanına gittim.Annemin boynundaki izi görmemle şoka uğradım.Aslında gelenler annem için değil benim için gelmişti.Annem benim yüzümden bu haldeydi.

JANSET-Açelya hiç bir şey senin yüzünden değil.

NUR-Kendini suçlama.

Onlara aldırış etmeden annemin yanına oturdum,onlar için yapabiliceğimiz bir şey yoktu.Annem elini zorlukla kaldırıp saçlarıma dokunduğunda zorla tuttuğum göz yaşlarım işsyan bayrağını kaldırıp yanaklarımdan aşşağı süzülmüşlerdi.Ne yapıcağımı şaşırmıştım annem ilk sırdaşım ilk oyun arkadaşım şimdi gözümün önünde ellerimden kayıp gidiyordu ve ben hiç bir şey yapamıyordum,elimden bir şey gelmiyordu.

AYLİN-annesi-Kızım s-sakın ken-kendini suçlama.

AÇELYA-Anne...

AYLİN-S-sen ben-benim her şeyimsin.

AÇELYA-Biz seninle daha Los Angeles 'a gidicez hadi kalk lütfen.

AYLİN-Han-hani s-sa-sana küçükken hep derdim ya annelerde bir gün gider ama ben gittiğimde senin kalbinde olucam diye.İşte şimdi zamanı geldi yanında değil kalbinde olma zamanım geldi.

AÇELYA-Beni bırakma.

AYLİN-Baran eğer kızım z-za-zarar gelirse seni affetmem.

AÇELYA-Anne hiçbir yere gidemezsin böyle konuşma.

AYLİN-Seni seviyorum meleğim.

Annemin eli yanağımdan kaydı düştü ve kollarımın arasında cansız bedeni kaldı.Bağıra çağıra ağlamak herşeyi yok etmek istiyordum ama kolumu kaldıramıyordum.Baran yanıma gelip beni kaldırmaya çalıştığında hareket edemidm.Annem benim melek annem şimdi gerçekten melek olmuştu.

BARAN-Açelya her yerinde cam var hedi kalk güzelim lütfen.

AÇELYA-Baran annem beni bırakıp gitmez dimi,bana bırakmadı annen ölmedi de lütfen.Yalan olduğunu söyle.

Ben tekrar sarsılarak ağlamaya başladığımda Batuhan hızlı adımlarla dıarı çıktı ve Emir de arkasından.Nur hala çöktüğü yerde ağlıyordu ve Janset ona sıkıca sarılıyordu.Ben mi , ben oturuyordum.Annemin melek yüzlü o kadının cansız bedeninin başında boş bakışlarla oturuyordum.

BARAN-Güzelim kalk hadi seni temizleyelim.

Ruhsuzca annemi yere bırakıp ayağa kalktım o sırada da Emir ve Batuhan içeri girdi. Yüzüme suçlu gibi bakıyorlardı, ne olmuştu?Baran beni banyoya götürüp küvetin içine soktu.Ellerimdeki teker temizleyip çöpe attı.Üzerimde ki kan ve çamura bulanmış şortumla büstiyerimide çıkardı.Onun karşısında ilk kez böyle kalmıştım ve utanmam gerekiyordu ama hayır utanamıycak kadar üzgündüm şu an.Sıcak suyu başımdan aşşağı akıtırken aynı zamanda saçıma köpük sürüyordu.Beni durulayıp havluya sararken kendimi çocuk gibi hissediyordum,annesinin banyo yaptırıp uyumaya götürdüğü küçük bir çocuk gibi tek fark benim annem ölmüştü.Artık onun bana yapması gerektiği şeyleri ben kendi kendime yapıcaktım.O artık yoktu.Kafama yeni dank etmiş gibi korkulu gözlerle Baran'a baktım annem yoktu.

AÇELYA-Baran annem artık yok.

BARAN-Güzelim annen her zaman senin kalbinde olucak.

AÇELYA-Baran annem öldü mü?Ama benim annem kızını bırakıp gitmez ki,gidemez o benden ben ondan ayrı kalamam ki.

ATEŞ KRALI ve SU PERİSİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin