ATEŞ KRALI ve SU PERİSİ

...SEZON FİNALİ...

"1 YIL SONRA AÇELYA"

Uyandığımda saatin 9 olduğunu görüp tekrar uyumak için Baran'ın kolları arasına girdim ama beynim buna izin vermedi.Bu yüzden kalkıp mutfağa  kendime kahvaltı hazırlamaya gittim.Uzun zamandır evde değildim ve açıkcası gitmek de istemiyordum.Baran rahat hareket edebilelim diye 1 yıl önce bir ev satın almıştı.Bu bir yıl içinde hiç bir şekilde saldırıya uğramamıştık,ben hala insandım ve Janset 'le Nur evlenip çocuk evlat edinmişlerdi vekalem adasında kendilerine ev almışlardı.Emir ve Batuhan hala şehir merkezindeydiler.Nur'la birlikte şirketteki bütün hisselerimizi Nur 'un annesine devretmiştik.Mutlu olmaya çalışıyordum annemin ölümünün üzerinden bir yıl geçmişti ama babam yanıma yanlızca ilk zamanlar da bir kere gelmişti.Arkamdan dolanan kollarla korkmuştum.Ne kadar atlattığımı söylesemde yine de biri sessizce gelip bana dkunduğunda korkuyordum.

BARAN:Korkuttum mu özür dilerim.

AÇELYA:Hayır korkutmadın dalmışım öyle.

BARAN:Ne düşünüyordun bakalım?

AÇELYA:Baran sence babam beni görmeye neden gelmedi?

BARAN:Güzelim bu konuyu konuşmuştuk.

AÇELYA:Ama merak ediyorum bir insan bir yıl boyunca öz kızını hiç merak etmez mi?

BARAN:Gerçek babalar kızlarını merak eder sahteleri merak etmez mesela ben bir kızımız olduğunda onu ölümüne merak edicem.

AÇELYA:Kızımız ,bizim kızımız.

Gözümün önüne gelen görüntülerle yüzüme kocaman bir gülümseme yerleşti.Baran gibi sarı saçlı benim gibi gri gözlü ama en önemlisi Baran gibi sıcak ve sevecen bakışlı küçük tatlı bir kız çocuğu.Kollarımı Baran'ın boynuna dolayıp geleceğimizi düşünmeye başladım.Bir gün evlenicek ve çocuklarımız olucaktı.Çok mutlu olucaktık.

BARAN:Seni çok seviyorum.

AÇELYA:Seni senin beni sevdiğinden çok seviyorum.

Kollarımı boynundan ayırıp masaya doğru ilerledim bir de bu mevzu vardı vampir olmak istiyorum ama Baran 'a nasıl söyliyceğimi bilmiyorum.2 Aydır bu konu hakkında uzun uzun düşündüm,bunu gerçekten istiyordum çünkü ne kadar istemesem de almam gereken bir intikam var.Annem berbat bir şekilde ölmüştü, acı çekerek ve üşüyerek.O bunu hak etmemişti ve ben bunu değiştiricektim kimse bir canı alıp yaşamaya devam edemezdi hem de sonsuza kadar ,asla!

AÇELYA:Sana önemli bir şey söylemem gerek.

BARAN:Seni dinliyorum güzelim.

AÇELYA:Bak ben bunu gerçekten düşündüm hem de çok uzun düşündüm.Bunu gerçekten istiyorum ve kararımı hiç bir şey değiştiremez.Baran ben vampir olmak istiyorum.

BARAN:Hayır!

AÇELYA:Baran sormuyorum istiyorum bu konuda çok ciddiyim.

BARAN:Annenin ölüm sebebi benim gibiler yüzündeyken sen benim gibi olmak istiyorsun.Bir katil olmak istiyorsun ama hayır bunu sana yapmıycam.

AÇELYA:Sen bir katil değilsin ve şunu sakın unutma dönüştüğüm zaman onlar gibi bir katil değil senin gibi bir kahraman olucam.

BARAN:Ben bir kahraman değil bir kat-

AÇELYA:Hayır sen bir katil değilsin ve ben de senin gibi olucam,kararımı değiştiremezsin.

Ayağa kalkıp odaya gittim ve üzerime bikinimi giiyip altıma da şrt giydim.Düşünmem gerekiyordu ama şu an kriz geçiricek halim yoktu.Yüzersem her şeyi kısa süreliğine unutuyordum.Evden çıkar çıkmaz sıcak ve yumuşak kumlara bastığımda huzura ermiştim.Kendimi egenin serin sularına bırakıp alışmayı bekledim.Gözlerimi kapatıp suyun altına girdim ve yaklaşık yarım saat kesintisiz yüzdüm.Başladığım yere geri gelip sırt üstü uzandım ve gözlerimi kapattım.Kısa süre sonra suyun hafiften dalgalanmasıyla dik pozisyone geldim.Tam karşımdan bir yat geliyordu ama burası özel mülk girmez.Durdu sanıp yata doğru yüzmeye başladım ama durmamıştı.Üstüme doğru gelmeye devam ederken yüzerek kaçamıycağımı anlayıp suyun altına daldım,yüzerek diğer tarafına geçicektim.Son kısmına gelmeyi başardım da ama pervanesi kolumu derin bir şekilde kesmişti ve artık nefes alamıyordum.Gözlermin kararmasıyla kendimi egenin serin sularına bıraktım.

"BARAN"

Açelya'nın kokusunu aldığımda neye uğradığımı şaşırdım.Başına bir şey gelmiş hatta yaralanmıştı.Dışarı çıkıp karşıma baktığımda etrafına kandan bir örtü oluşturmuş şekilde yatan Açelya'nın yanına koştum.Suya girip onu kucağıma alıp eve giderken Janset ve Nur da arabalarından inmiş bize doğru geliyordu.Açelya'yı eve getirip yemek masasının üzerine yatırdık.Kolu tamamiyle parçalanmıştı ama ama tanrıya minnettarım ki kemikleri zarar görmemişti.Janset kolunu dikmek için iğne iplik getirdiğinde Nur kafasını onaylamazca sallayıp ekledi;

NUR:Dikemeyiz eğer dikersek kas liflerinide dikmemiz gerekir.Belki başarılı olabiliriz ama çok kan kaybı yaşayacağı için yine de ölücektir tek şansımız var.

Gözlerini bana dikip konuşmaya devam etti;

NUR:Onu dönüştürmelisin,belki iki gün belki daha fazla ama eninde sonunda iyileşicektir.

BARAN:Ondan hayatını çalamam!

NUR:Sence onu dönüştürmediğinde yaşamaya devam edicek mi!?

Tekrar Açelya'ya dönüp acı çeken yüzüne ,kapanmak üzere olan gözlerine ve parçalanmış koluna baktım.Eğer yaptığım şey işe yaramazsa kendimi asla affetmezdim.

JANSET:Baran yaşamasını istiyorsan yapmak zorundasın.

Gözlerimi kapatıp Açelya'nın gülüşünü düşündüm sonra sinirli halini,üzgün halini ama ona ölümü yakıştıramadım ,onu beyaz bir yüzle düşünemedim.Gri gözlerini bir kez daha göremiyceğim aklıma düşünce kaşlarımı çatıp yavaşça gözlerimi açtım.Yapıcaktım ,yapmalıydım.

"AÇELYA"

Gözlerimi zorlukla açtığımda karşımda anlar içinde Baran ,Janset ve Nur vardı.Kolum inanılmaz derecede acıyordu.Baran'ın çatılan kaşlarını görünce benim de içimden kaşlarım çatıldı çünkü vücudumun hiçbir zerresini kıpırdatamıyordum. Baran'ın üzerime doğru eğilip boynumu ısırmasıyla hafif bir sızı hissettim.Vücuduma bir sıcaklık yerleşmesiyle hafif bir rahatlama geldi ama hemen ardından kanındaki zehrin damarllarıma yerleşip kanıma karışmaya başlamasıyla vücudum acıdan sarsılmaya başladı.Kendimi olabildiğince tutmaya çalışıyordum ama işe yaramıyordu.Ağzımdan çıkan tiz çığlıkla Nur omuzlarımdan bastırıp beni yatağa sabitledi.Kolumdaki yarayı hissetmeye çalışınca kas liflerimin kaynaşmaya başladığını hissettim cildim yeniden eski haline geliyordu.Acıya daha fazla dayanamayıp kendimi dönüşüme bıraktım.Şimdi gidiyordum ama dönüşüm daha güçlü ve daha sert olucaktı.