ATEŞ KRALI ve SU PERİSİ

KİMSİN SEN

Ertesi sabah uyandığımda annem evde değildi.Bende kahvaltı etmeye üşenip aşşağı servis beklemeye gittim. Baran yine ordaydı evi yakın dı herhalde. Sahi bu çocuğun evi nerdeydi derken Baran ın yanına çoktan gelmiştim.

-Günaydın bayım.                                                                                                                                                                   -Günaydın hanımefendi.Bu sabah bakıyorum da çok güzelsiniz.                                                                    -Yaa tabi çok güzelim makyajsız ve gelişine toplanmış saçımla harikayım gerçekten.                           -Kendine haksızlık etme sen güzelsin makyaj yapmana da gerek yok hatta sana benden bir sır böyle daha doğal ve çekicisin.                                                                                                                                          -Bunu annemden sonra söyleyen ilk insan sensin.

Daha fazla konuşmadan annem aradı,onunla konuştuktan hemen sonra da servis geldi.Okula vardığımızda ilk günki kızın arkadaşlarıyla birlikte arka bahçeden sesleri geliyordu.Meraklı melahat olan ben hemen atladım tabi üstüne bir de Baranıda peşimde sürükledim.Kızın birinin üstüne çamur falan sürüyorlardı kızda hiç tepki vermiyordu belli o salak kıza işkence ediyordu. Malum haklı olarak sinirlendim çünkü iki sene öncesine kadar bende bunun gibi insanlardan çok çekiyordum.Hemen aptal gibi üstler,ne atladım heralde 7-8 kişi falan varlardı.Ben bunlara dalarken Baranda kızı götürdü kız öneki zamanın acısını çıkarır gibi saçımı eline doluyordu.Bir 5 dk sonra Baran geri geldi.Kaşımın kanadığını elimi değdirince farkettim. Baran beni kolumdan çekerek okulun dışına çıkardı belli oldu bu gün okulu asıyoruz benimde canıma minnet.Kısa bir süre sonra otobüse bindiğimizde yüzüm kan içindeydi.Çantamdan ayna ve ıslakmendil çıkarıp temizlemeye çalıştım ki başaramadım Baran mendil paketini alıp içinden yenisini çıkardı ve yüzümü temizledi.Sonra kendi çantasında yarabandı çıkarıp yapıştırdı kanama çoktan durmuştu.İniceğimiz durak gelene kadar hiç konuşmadık.İndiğimizde bilmediğim garip bir yerdeydik İzmirin böyle yerlrini bilmiyordum daha önce hiç gelmemiştim hoş İzmirede geleli daha iki ay oldu o da ayrı bir mesele.Hiç sesimi çıkarmadan Baran ı takip ettim.Nereye gittiğimiz hakkında en ufak fikrim yoktu.Kısa bir süre sonra bir binaya girdik çatı katına çıkıp ordaki bir daireye girdik.İçerde tanımadığım bir sürü insan vardı.                                                                                        -Baran neden burda olduğumuzu sorsam.                                                                                                                 -Okulu astık ve benim evime gidemeyiz annen falan görür o yüzden burdayız.                                        -Peki.                                                                                                                                                                                            -Rahatsız olduy...                  

Baran daha cümlesini bitirmeden kızıl saçlı bir kız bana doğru koşmaya başladı gözleri kehribar rengindeydi ve korkutucu bakışları vardı.Kız tam benim üstüme atlıycakken Baran onu kolundan tutup durdurdu.Ne oluya lan burda diye bağırasım geldi ma bunu yapmak yerine gidip Baran ın arkasına saklandım.

-Janset kendine gel.                                                                                                                                                                Baran ın bağırışından ben bile korkmuştum.hem ayrıca Janset ne be öyle isim mi olur jant kapağı gibi.Ben böyle düşünürken kız bir anda ayağa kalkıp sana ne be benim ismimden diye bağırdı.Ne yani beni duydu mu ama içimden düşündüğüme eminim.