LOVE IN A PHOTOGRAPH

Chapter 4

Mas lalo akong naging emosyonal sa sinabi niya, tinatambol ang puso ko lalo pa't magkalapit kami ngayon at ang lalim ng paghinga niya, nag angat ako ng tingin kaya nakita ko kung gaano siya kaseryoso sa mga binitawan niyang salita, alam kong kailan lang, alam kong masyadong mabilis ang mga nangyayari lalo pa't kailan lang naman, ngunit para sakanya matagal na, dahil sa unang kita pa lang niya saakin iyon na ang naramdaman niya, samantalang ako binubuo ko pa lang ang nararamdaman ko, hinahanap ko pa ito.

" You were watching the sunset that time, and I was standing from the other side ." he said while looking at me, I scanned his face admiring it's perfect built, god how can this person love me?.

Buong buhay ko hindi ko pa naranasang may nagtapat ng pagmamahal saakin, may mga nalalaman akong nagkakagusto pero walang naglalakas loob lumapit, hanggang sulat, pa rosas at regalo lamang sila, pero itong lalakeng nasa harapan ko ngayon, siya lang ang naglakas loob na magpahayag ng nararamdaman niya.

" You were admiring its beauty... I'm admiring two different scenery at the same time but you were the most beautiful." he never looked away, he just stared at me, medyo nagulat ako nang haplusin niya ang likod ko kaya napababa ang tingin ko, pero nang kumalma ako tumingin ulit ako sakanya.

" So... you were there all the time, palagi akong nakakarinig ng tunog ng camera ." he chuckled and pulled me closer.

" Yes baby I'm the one taking pictures of you... secretly ." naginit ang pisngi ko at umiwas ako ng tingin pero sinundan niya ang paningin ko, nang tumingin ulit ako sakanya nakangiti siya, pinaglaruan ko ang mga kamay ko na nakapulupot sa batok niya dahil sa hiya.

" You're even more beautiful when I saw you smiled ." dagdag niya, kinuha niya ang kanang kamay ko at nilagay iyon sa dibdib niya.

" It beats faster when I'm with you baby ." I can feel its endless beats, I can even hear it, inside this quiet room with him and feeling his heartbeat makes me nervous but when I will look at his eyes it calms me.

Namumuo na naman ang mga luha ko dahil sa mga sinabi niya, dahil bawat salitang binibitawan niya nararamdaamn kong totoo lahat iyon, dahil yung mga paraan ng pagtingin niya saakin, doon pa lang masasabi kong totoo ang nararamdaman niya, hindi ko man ito maihalintulad sa iba dahil sabi ko nga, ngayon ko lang naranasan ito kahit tignan ko lang ang mga mata niya, mga mata niya na naluluha na din dahil sa emosyong pinapahayag niya saakin, kahit iyon lang sapat na, sapat na iyon saakin para maramdamang mahal niya talaga ko.

" How can you love me right away Mav? ." tanong ko sakanya kaya bumuntong hininga siya't tinignan ulit ang kamay kong nakahawak pa rin sa dibdib niya.

" After I saw you for a few times that time and went back to Manila, your face keeps on showing in my mind, every single details of you, your eyes, your smile, how you take pictures, how you tie your hair, hindi ko makalimutan, ang mga litrato mo lang na kinuhanan ko ang nagsilbing memorya ko." binitawan niya ang kamay kong nakahawak sa dibdib niya at hinawakan ang pisngi ko at hinaplos iyon ng marahan kaya tumulo na ang luha ko at agad niya iyon pinunasan gamit ang hinlalaki niya.

" Did you follow me here? ." imposibleng nahanap niya ako ng ganoon kabilis dahil hindi naman niya alam ang pangalan ko at kung taga saan ako.

" No baby... I want a new life, new experience, baguio was the best choice, pero hindi ko naman alam na andito rin pala yung gusto kong makita ulit." natawa siya habang hinahaplos ang pisngi ko kaya umiwas ako ng tingin habang nakangiti pero hinawakan niya ang baba ko para tumingin ulit sakanya.