Destined Neighbors

CHAPTER 18- Harana

AUDREY'S POV

Maaga akong nagising pero ang hirap dumilat dahil sa bigat ng talukap ko kakaiyak. Bumangon na ako at agad na nag hilamos saka lumabas para kumain. Bago pa ako kumain may kumatok bigla sa pintuan kaya pinagbuksan ko.

"Audrey?" tang ina netong lalaking to mag papakita pa sa akin pagkatapos akong gahasahin? gago ba toh?. Agad kong sinarado yung pinto kaya wala siyang nagawa doon.

"Sige kung ayaw mo akong pagbuksan mag papaliwanag ako dito sa labas sana pakinggan mo ko" sabi niya sa akin at ako pinag patuloy ko yung pagkain ko.

"I'm so sorry sa nagawa ko, mahal na mahal kasi kita kaya ko nagawa yun. But i realize i love you at the same time i am so obsessed with you. Diba dapat kung mahal mo yung isang tao hindi mo ipipilit yung sarili mo sa kaniya kung ayaw nya hahayaan mo siya sumaya sa gusto niya at maging masaya ka nalang para sa kaniya? I'm so sorry Audrey alam ko sa sarili kong sinadya ko yun, pero kung iisipin mo na natuloy yun dun ka nag kakamali. I was about continue it pero si Ben dumating, agad agad akong sinuntok hanggang sa mawalan ako ng malay deserve ko naman dahil sa ginawa ko. Alam ko Audrey mahirap akong patawarin dahil sa ginawa ko pero nandito parin ako humihingi ng tawad sayo at nag babaka sakali din na maging okay na tayo. Pero hindi kita pinipilit na patawarin ako ang gusto ko lang na malaman mo na nag sisi na ako" he sincerely said, it's okay i forgive him but i don't know if i can give him my full trust again. I guess no... Niligtas niya ako kay Nick? kaya siya nandoon kahapon? Tapos ang ginawa ko ipagtabuyan siya ng ipagtabuyan? Ganon na ba ako katanga o ganon na ba ako katakot na iwan niya ulit ako ng wlang paalam. Nag paalam siya sa akin kahapon pero natakot pa rin ako? tang ina naman.... May mali ba sa ginawa ko? mali ba ako? mali ba na pinairal ko yung takot ko at hindi siya hinayaang mag explain.... siguro nga mali ako. Kaso uuwi na siya mamaya anong magagawa ko san ko siya hahanapin? Agad kong inayos yung pinag kainan ko at gumayak pero kakatapos ko pa lang gumayak may narinig ako sa labas.

Wise men say only fools rush in

But I can't help falling in love with you

There he is standing in-front of my house singing and staring straight at me. At heto nanaman ako lumuluha ng walang hinto patuloy parin yung pag agos. Ganto ba pagminahal kita lagi akong iiyak o sadyang di pa tayo nag kakaayos kaya ganto. Hindi kita hinayaang mag explain ng side mo hindi manlang kita pinakinggan..

Shall I stay?

Would it be a sin

If I can't help falling in love with you?

"Anak halika dito umupo ka" narinig kong sabi ni Mommy na agad kong nman ikinalingon at sumunod sa sinabi niya.

"Anak nahihirapan ka ba mag desisyon?" tanong sa akin ni Mommy at tango lang ang naisagot ko sa kanya. Hinawakan niya yung mukha ako at pinunasan ang mga luha kong tumutulo gamit ang kamay niya.

"Alam mo anak nung minahal ko ang Daddy mo madami akong natutunan ang isa na don ay sumugal kahit masaktan pa ako lalo na ito" sabi niya habang tinuturo yung puso niya at hinawakan naman niya agad yung kamay ko.

"Okay nang masaktan ako ng masaktan basta kasama ko ang taong mahal kong lumalaban para sa aming dalawa. Huwag kang matakot anak ko ganyan talaga mag mahal. Mas gustuhin mo na yung mga bukas na sumusugal ka kasmaa siya kaysa sa mga araw na wala sitya kasi mag sisi ka." nakangiting sabi sa akin ni Mommy.