Short Stories

Story No. 2

HIS BIRTHDAY GIFT

Grade 2 kami nung una kaming nagkakilala ni Ustin. Actually, wala nga akong pakielam sa kanya non. I don't care about his presence.

Naiinis ako sa kanya kasi lagi nya ko kinukulit kaya lagi tuloy akong napapagalitan ng teacher namin.

He is my worst enemy.

Buti nalang kaklase ko Shantal, half sister ko, lagi niya kong pinagtatanggol everytime na napapagalitan ako ng teacher namin.

____

"Oyy! Pssst!"

Nagtaka pa ako kung ako yung tinatawag nya, eh kita ko na naman na sa akin sya naka tingin.

Di ko nalang siya pinansin baka mapagalitan na naman ako noh!

"Woy bata. " He whispered in a cute voice.

"Wow! Kung makapagsabi to ng bata kala mo hindi siya bata ah!" I shouted.

Sa sobrang inis ko nakalimutan ko na nasa klase pa pala kami. Nakatingin na sakin ngayon yung teacher kong ako lagi ang target.

"Pia! Pasimuno ka naman ng kaingayan!"

"Nye nye. Taray mo kasi eh." He laughed at me.

Nag sorry nalang ako sa teacher namin at hindi ko nalang pinansin si Ustin. Naghintay nalang ako hanggang mag time.

Ganito nalang lagi setting namin araw-araw. Lagi nya ko kinukulit, hindi ko nalang pinapansin baka magalit na namin sakin yung teacher namin. Para daw hindi ako babae kung kumilos.

One time binuhat nya pa ako and then said, "Can you be my Mary?"

Hinampas ko lang siya at nag walk out. That day, my heartbeat was faster than before and I don't even know why. Well, I'm just a kid that time.

Christmas party came and each section needs to cooperate in the program. Kaya ang section namin ay pinagawa ng play about sa "Birth of Jesus."

My role was Mama Mary and his role was Joseph. He was smiling at the whole play without any reason.

"Pia, I'm sorry for everything I'd done. Can we be friends?" He asked while smiling shyly.

"Umm, sige pero wag mo nako kukulitin ulit ha? Promise?"

"Promise."

Months had passed we became friends. We always play and laugh together. We both even shared our secrets together.

Habang naglalaro kami, may bigla syang binulong sakin.

"P-pia p-pia, may sasabihin ako sayo."

"Anow yun?"

"U-umm guwsto k-kita." sabi niya sabay sapak sa ulo.

Ano yun?! Meron bang nagcoconfess na nananapok?!

"Yieee!!" sabi ni Shantal.

Iniwan niya ko dito kasama ang half sister ko habang hinihintay ang sundo namin. Hindi ko pinansin sinabi niya kasi that time wala akong pake sa mga crushy tingy na yan. I'm too young for that.

Another day for school, nandito na naman ako sa classroom. Ustin is starting to be weird. Hindi na niya ko pinapansin minsan nakikita ko nalang nakatitig siya sakin sabay iwas ng tingin.

Hanggang sa matapos na ang school year ganon ang setting namin.

My mom said, kailangan ko na daw lumipat ng school due to financial problem namin. Simula nung lumipat ako hindi ko na ulit nakita si Ustin.