Aşk 101 Hayal Et

Kerem "Yara"

"Ay baksana ! Kuşlar !" dedi Işık , yanındaki koltuktan. "Hem de bir sürü ! " diye devam etti heyecanlı heyecanlı . " Hı , aynen." Geçiştirmen üzerine sana yan bir bakış attı ve kollarını bağladı.Bu onun "trib" atma şekliydi. "Öf Işık, git Sinan'a at tribini ! Hiç çekecek halim yok..." dedin gözlerini devirerek. " Hem ne varmış ki 'kuşlarda' ? " Konuşmayı ve açıklamayı severdi ; çiçek , böcek fark etmezdi. Hemen gülümsedi ve başladı " Kuşlar aşkın habercisidir..." dedi , klişelerine alışkındın.Sana baktı ve arkasına yaslandı . "Öf , hiç eğlenceli değilsin Y/N ... " 

Ama o senin dikkatini çekmeyi iyi biliyordu. "Ee , Kerem ne yapıyormuş?" diye sordu sana bakmayarak. Kerem dediği anda kafanı kaldırdın. " Ne Kerem'i ya ? " dedin , has.., sesin yalan söylediğini %500 belli ediyordu. Eee , Işık da o kadar saf değildi. Özellikle de aşk konusunda. "Y/N , sırf Kerem'i görmek için son dersten kaçtık ! Ve son ders İngilizce'ydi , en sevdiğin ? Ayrıca beden dersinde sırf belki yardım eder diye basketbol oynadığını da görmediğimi mi sanıyorsun..." Işık sesli söyleyince ne kadar çaresiz olduğunu fark etmiştin , okulun "akıllı ve iyi" kızıyken bir anda bu senin tam tersin olan bir çocuğa tutulmak , kontrol edemediğin bir şeydi. 

Belki , olur ya bir ihtimal ; seni görürdü bir maçta , görse anlardı zaten ama işte sorun da görmemesiydi. "Hödük" diye geçirdin içinden. Sonra düşüncenle güldün , ne zamandan beri böyle olmuştun sen...

Ve evet , olur ya hep zaten. Gözleriniz buluşmuştu , -durun , durun , durun. İşte o sahne geliyor.- sanki zaman yavaşlıyor , her şey bulanıklaşıyor , o hariç. O , en güzel anılarından kopup gelen şekliyle duruyor. Ve galiba bir 10 saniye geçmesine karşın halen bakışıyorsunuz. Ne oluyor demeye kalmadan Kerem'i birisinin ittirdiğini görüyorsun , dengesini toplamaya çalışırken bir anda yere düşüyor. Tüm o sihirli hava birden bire sönüyor. Sana seslenen Işık'ı duyuyorsun." Y/N , bir şey oluyor! Ay , napalım , Y/N !" Kafanı sallıyorsun , bir anda Kerem'in ittiren çocuğa "yumuşak" bir şekilde dokunduğunu görüyorsun. Hakem düdüğünü çalıp , Kerem'i ve diğer çocuğu ayırmaya çalışıyordu. Işık'ın seni çekiştirmesiyle ne zaman olduğunu anlamadan dışarıdaydın. Işık nefes nefese " Bu çocuğu sevdiğine emin misin ? "dedi elini beline koyarak. 

Ama aklına güzel bir fikir gelmişti.Okuldaki ilk yılında kurulmasına yardımcı olduğun sağlık kulubü geldi. Eğer , Kerem bir yerini yaraladıysa ki öbür türlüsü pek olası değildi. Nereye gideceğini biliyordun , doğruca koşturmaya başladın. Oraya ondan önce gitmeliydin , bu yüzden birazcık daha kendini zorlamanın zararı olmaz diye düşündün.

Tabii , önüne bakmak daha yararlı olabilirdi aslında... Bir anda çarpmanın etkisiyle yere düştüğünde karşında Kerem Öz'ü bulmayı beklemiyordun. Ağzından hiçbir kelime çıkmak istemiyordu ya da çıkamıyordu. Değişik olan şey ise Kerem'in de aynı durumda olmasıydı. Kafasını salladı ve elini uzattı. İstediğin şey de bu değil miydi zaten , elini uzattın ve seni kaldırdı. Sonunda konuşacak cesareti bulmuştun , aslında nereden bulduğunu da bilmiyordun. " Özür dilerim , şey yetişmeye çalışıyordum da..." dedin , BU NASIL BİR BAHANEYDİ ?! Ne diyecektin " Sana pansuman yapacaktım da ona" mı ?.. Şükürler olsun ki Kerem gülümsedi ve " Sorun değil , bu arada dizin çok güzel gözükmüyor. İyi misin ? " Bunu dediğinde fark edebilmiştin dizinin kanadığını. Başına vurdun , ilgilenmen gereken 1 yaralı varken şimdi 2 olmuştu. Belki durumu kendi lehine çevirebilirdin...

"Ah , sorun değil.Yara bandı ve pansuman eşyalarının olduğu yeri biliyorum.Sağlık kulubündeydim... " dedin ve başını yaralarına çevirdin. Dudağı ve kaşı kanamıştı. Klasik Kerem işte , " İstersen yardım edebilirim." dediğinde Kerem'in ters bir tepki vermesinden korkuyordun. Dudağına dokundu ve "Aslında iyi olur..." dedi. İkiniz yavaş bir biçimde pek kullanılmayan etkinlik sınıfının yolunu tutarken ara sıra Kerem'e göz atıyordun. Aptal yine dudağını patlamıştı, ne zaman akıllanacaktı bu ?