Aşk 101 Hayal Et

Osman " Özledim Seni"

Karakter : Osman Demirkay

Başlık : Özledim Seni

Tür: Angst 

Soğuk bir ekim günüydü , üstündeki mont seni sıcak tutsa da içindeki soğuk sızıya engel olamıyordun.Ona baktın , her zamanki ağacın altında beklerken çok yakışıklı gözüküyordu , İstanbul soğuğu yanaklarını hafif kızartmıştı. Burası sana ilk tanıştığınız günü hatırlatmıştı.

Flashback

"Osman ben gelemeyeceğim oğlum da sen kendin gelebilir misin ?" Yanındaki yabancıya baktın , aslında çok da yabancı değildi. Okulda genellikle iddia , ödev ticareti veya o tür , kısaca içinde para olan her şeyde adı geçerdi. Biraz üşümüş gibiydi , eh normaldi. Bardaktan boşanmışcasına yağmur yağıyordu ve hava da dondurucuydu.

"Tamam ben gelirim ... Sorun değil ya." Beklediği yere göre otobüs bekliyordu. Şanslıydı ki yanında şemsiyesi vardı , seninse eh işte çantan. Annenin sözünü dinlemeyip hava güneşli 2 saate yağmur yağacak sanki demiştin , yağmıştı. Öyle bir şanstı işte seninki...

Çantanı başının üstüne aldın ve ıslanmamaya çalıştın , Osman telefonunu kapatmış otobüsü bekliyordu. Bir anda gözleriniz buluştuğunda başını çevirdin. Şimdiden ıslanmıştın , eh mevsim değişlerine göre bile alerji olurken bu yağmurun altında ne olurdu Allah bilir. Sadece ikiniz vardınız. Sana seslendiğini duydun " Ah y/n gelmek ister misin ? Islanacaksın." dedi. Normalde naz yapardın ya da kabul etmezdin ama paşa paşa gidecektin. "Aslında iyi olur." dedin ve şemsiyenin altına girdin. Daha önce pek konuşmamıştınız ama o gün yağmurun da etkisiyle baya tanışmıştınız aslında. 

Birkaç zaman sonra

"Y/N ! Buraya gelsene !" yanına koşarak gittiğinde yine yağmurlu bir gündü.Kollarını kocaman açmıştı ve hemen sarıldın. Şemsiyenin altında sarıldığınızda kafasını eğdiğini fark ettin. Kızarmış yanağına minik bir öpücük kondurduğunda başını sana döndürdü. Alınlarınız birbirine değerken elini tuttuğunda soğuk olduğunu fark etmişti. Osman'la birlikteyken soğuk işlemiyordu oysaki. Elini tutup ısınsın diye üflediğinde daha da sarıldın. Daha mutlu olamazdın.

Flashback sonu

"Osman oğlum ben gelebilirim ister-" Osman hızlıca babasının sözünü kesip " Gerek yok baba , kendim gitmek istiyorum." dediğinde direğe yaslandın.Stresli ve üzgün gözüküyordu. Onu özlemiştin , neden sana konuşmadığını anlayamıyordun.Sanki seni yok sayıyor gibiydi.

Osman yürümeye başladığında onu takip etmeye başladın , etrafta pek insan yoktu. Ellerini cebindeydi , üşümüştü.

"Keşke ellerini tutabilseydim..."

Dediğini duyduğunda içindeki cızı artmıştı , madem o da istiyordu neden tutmuyordu ellerini ?! Yavaşlamıştı , demek gideceği yere varıyordu. Etrafına baktığında nereye geldiğini anladın : Mezarlık.

Elindeki çiçekler anlam kazanmıştı.Konuşmayalı uzun zaman olduğundan neden geldiğini anlayamamıştın.Annesine mi bir şey olmuştu ? Hiç kimseye bir şey olsun istemezdin , hepsi iyi insanlardı ve Osman mutlu olmayı hak eden birisiydi.

"Keşke sarılabilseydim sana."

Sonunda bir mezar taşının önüne geldiğinde gözündeki yaşları tutamıyor gibiydi.Çöktü , yüzü ellerinin arasındaydı.Ağlıyordu.  İçindeki cızı daha fazla büyüyemez diye düşündün , artık dayanamayacaktın. Hızlıca yanına doğru giderken onu bir kez daha duydun:

"Neden izin verdim gitmene Y/N !"

dediğinde şok oldun ve sonunda önünde duran mezar taşını okuyabiliyordun.

----------------------------

"Y/N Y/SN"

1981-1999

--------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------

Yazar Notu: Bölüm bölüm diyordunuz alın noldu şimdi ehehe

Hep neşe nereye kadar deyip böyle bir bölüm yazdım , pişman mıyım ?

Yoo Bir daha olsa bir daha yaparım.

Neyse ehehe , bu arada aklımda bir kaç bölüm herkesi kapsayan preference'lar yapmayı düşünüyorum , fikirlerinizi belirteniz sevinirim. Öpüldünüz :3♥