•My Feelings• Jinsoo ✿

•6•

"Birşeyler eksik biliyorum! Ne olduğunu söyle bana!" Odanın kapısını kilitledi. Sinirle yumruklamaya başladım.

"Sus Jisoo!" Elimin tersi ile yaşımı sildim. Hayır pes etmeyecektim. Irene ile konuşmalarını duymuştum. Benden birşey gizliyorlardı.

"Aç kapıyı Will!" Birkaç saniye cevap bekledim fakat gittiğini anlamıştım. Ne yapıyordu o şuan? Ne gizliyordu?

Birkaç gündür yoktu ve geldiği andan itibaren Irene ile gizli konuşmalarına şahit olmuştum. Benim ile ilgiliydi.

"Ya herşeyi hatırlarsa? Bize siktiri çeker! Seni de boşar Will anlıyor musun? O çocuğu hatırlamamalı Jisoo!" Elimde ki telefondan kaydettiğim sesi bir kere daha dinledim.

Herşey yerine oturuyordu. Fakat bana ne olmuştu? Kimi hatırlayacaktım? Neden unutmuştum? Cevaplara ihtiyacım vardı.

Beni odaya kilitlemiş ise cidden hafızam ile ilgili bir sorun vardı.

Telefonumu da alıp yatağa ilerledim ve aniden odaya dalması düşüncesi ile arkamı kapıya dönüp oturdum.

Bir şekilde öğrenebilirdim hafıza kayıp sebebimi. Nereden başlayacağımı bilmiyordum ama birşeyler bulabilirdim.

Tam o saniyede odanın kapısı açıldı. Hızlıca telefonu saklayıp ayağa kalktım.

"Bana ne olduğunu anlat Will!" Yanıma hızlı adımlarla yaklaştı. "Jisoo sen bizi yanlış anladın." Söyledikleri kahkaha atma isteği oluştururken kendimi tutamadım.

"Yanlış anladım öyle mi? Neden kilitledin beni buraya o zaman?" Nefesini verip bakışlarını yere indirdi..

"Beni dinleyecek misin?" Kafamı sallayıp onu onayladım. Dudaklarımı birbirine bastırdı ve elimi tuttu.

"Bak Jisoo, sana saçma gelebilir ama.." derince nefes aldı. "Sen lise de bir kaza geçirdin, sebebi ise eski sevgilindi." Şaşkınca yüzüne baktım. Şuan şaka yapıyor olmalıydı. "Hafızan bu yüzden bu kadar bulanık. O şerefsizi hiçbirimiz hatırlamanı istemiyoruz. Çünkü.." birkaç saniye bekledi ve ardından bakışlarını bana çevirdi. "Çünkü o şerefsiz seni en yakın arkadaşlarından biri ile aldatmıştı."

"Sen kafayı mı yedin Will?! Böyle bir olayı benim hatırlamamam çok saçma! Beni birinin aldattığı ile ilgili anılarım var fakat böyle birşey olmadığına eminim!" Omuzlarından tuttu. Hızlıca onu ittim.

"Bana yalan söylüyorsun!" Kafasını iki yana salladı. "Sana yalan söylemiş olsam, neden seninle evleneyim?" Öylece donup kalmama sebep olan cümle ile nefesimi verdim.
"Bana olan biten herşeyi anlat." Beni onaylayıp anlatmaya başlamıştı.

Dakikalar süren konuşmasına karşı ben öylece kaldım.

Biri beni aldatmış ve en yakın arkadaşım ile. Sonucunda Will ile birlikte olmuşum. Fakat herşey çok saçmaydı. O olaydan sonra arkadaşlarım ve beni aldatan sevgilim beni yalnız bıraktıktan sonra Will ve kızlar ile arkadaş olarak kalmışım.

Herşey anlam kazanıyordu. Fakat bana basit bir olay gibi gelmiyordu.

Will'in biri ile kavga ettiğini yeni fark etmiştim. Yüzünde ki morarıklığı sormadım bile. Çünkü nedensizce umurumda değil gibiydi. İçimde hiçbir şey kalmamıştı ona karşı.

Beni aldatan o insanı görmek istiyordum.

Saatler içinde evden çıkıp dışarı hava almak için çıktım. Alış veriş yapmam gerekiyordu.

Alışveriş merkezinden içeri girdim.Ya burada gördüğüm herhangi bir insan benim eski arkadaşlarımdan biriyse?

Beklemeden sebze reyonuna ilerledim ve birkaç sebze ile diğer reyonlara ilerledim.

Kafamı dağıtmak istiyordum ama düşüncelerim buna engeldi.
Ne olursa olsun eski arkadaş ve eski sevgilimi görmek istiyordum. Cidden beni hiç mi merak etmiyorlardı? Hiç mi ne halde olduğumu düşünmediler?

Alışverişim biter bitmez elimde ki poşetler ile kendimi dışarıda buldum.

Birkaç adım attığım anda bana çarpan beden ile birkaç adım sendelesemde arkamda ki duvara tutunup dikleşebilmiştim.

Bebeğimi tamamen unutuyordum.

"Dikkat eder misiniz lütfen." Bana çarpan sarışın kız yüzüme döndü. "Özür dilerim. İyi misiniz?" Mahçup duruşuna karşı kafamı sallayıp gülümsedim.

Birkaç saniye sonra kızın yüzü değişmişti. "Soya?"

"Soya! Birtanem!" Elimle hızlıca kafamı tuttum. Gözlerim kararmıştı.

"İyi misiniz?" Kız yanıma yaklaştığında birkaç adım geriye gittim. "İyiyim. Adım Jisoo."

Kız birkaç saniye yüzüme öylece bakarken çenesinin titrediğini fark ettim. Ağlayacak mıydı?

"Doğru. İyi günler." Koşar adımlarla yanımdan uzaklaşması ile dumura uğramıştım.

Sarı saçları,gözleri, ses tonu,yüzü.  Herşey çok tanıdıktı.

Elimde ki poşetleri kenara bırakıp kızın gittiği yöne koştum. Fakat çoktan gitmişti. Onu tanıdığıma yemin edebilirdim.

"Jisoo?" İrkilmiştim. "Ne oldu. Poşetlerde bomba mı var? Fırlatıp kaçtında." Gülmesi ile kendime gelip güldüm. "Birini gördüm de peşinden gidecektim ama yetişemedim." Dudaklarını birbirine bastırıp kafasını salladı.

O an gözüme çarpan şey dudağının kenarında ki yaraydı. "Dudağına ne oldu?" Elini dudağına değdirip gülümsedi.

"Kız meselesi." Anlamışçasına kafamı sallayıp elimi elinde ki poşetlere uzattım. Fakat o geriye çekildi. "Seni eve bırakayım. Arabam burada."

"Teşekkür ederim ama biraz hava almak istiyorum. " Poşetlere tekrar uzandım fakat yine geri çekildi. "O zaman sana eşlik edeyim." Fazla kurcalamadan kabul ettim. Bel ağrısı ve bu yorgunluk ile gurur yapmayacaktım.

Sokak yavaş yavaş karanlığa gömülürken biz sanki bilerek bu yavaşlık ile gidiyorduk.

"Bugün iyi gibi değilsin." Yüzüme döndüğü sırada bende bakışlarını yerden kaldırıp yüzüne döndüm. "Geçmişim ile ilgili bazı gerçekleri öğrendim." Olduğu yerde durdu. Tam o anda bende durdum. "Nasıl gerçekler?" Kaşlarımı çattım. "Saçma şeyler boşver." Gitmek için yürümeye başladığımda bileğime dolanmıştı eli.

Poşetlerin içindeki herşey yere dökülürken ben gözlerine takılı kalmıştım. Daha önce bakmış mıydım bu kadar yakından o gözlere.

"Ne öğrendin geçmişin ile ilgili?" Sorusu beni şaşırtmıştı. Fakat beklemeden cevap verdim. "Hafızamın kötü olduğunu ve aldatıldığımı öğrendim." Kaşları çatılmaya başlarken öylece takılı kaldım.

Bu anı daha önce yaşadım biliyorum. Hemde aynı kalp çarpıntısı ile.

Dudaklarını yaladı ve hafifçe gülümsedi.
"Seni aldatmak mümkün mü? Dillere destan bu güzellik ile kim seni aldatabilir ki?" Şaşkınlığımı korumaya çalışırken neredeyse ağlayacağını fark ettim.

O birşeyler biliyordu.

Hızlıca onu ittim ve poşetlere bile dokunmadan koşarak orayı terk ettim.

Bir bölümde bu kadar kaos nasıl olur madafaka dediğinizi duyar gibiyim.

Yeni kurgular adım atmak için bu kurguları biraz daha hızlandırıyorumm.