•My Feelings• Jinsoo ✿

• Final •

Gözlerimi sımsıkı kapattım. Üzülünce hep böyle olurdu.

Gözlerimi sımsıkı kapatırdım. Yaşlarımın son damlarının tamamıyla akmasını beklerdim. Sonra derin nefes alırdım ve hiçbir şey olmamış gibi hayata devam ederdim.

Fakat her zaman bu kadar kolay olmamıştı. Yaşanan herşey bu kadar çabuk kaybolmuyordu.

Her şeye rağmen hayata devam etmek bu kadar kolay olmuyordu.

Etrafımda ki herkesi kaybetmiştim.. onun dışında. Jisoo dışında. Hayatımın anlamı olan o kadın dışında herkesi.

Neredeydin şimdi sevgilim? Ne zaman gelecektin? Tekrar beni öpecek misin? Prensim diyecek misin?

Hiçbirini yapmasan bile beni sakinleştirecek bir sarılış verir miydin?

Kollarını bana açar mıydın?

Ne kadar oldu Jin? Sevgilinden uzak kalalı ne kadar oldu?

Gözlerimi kırpıstırdım. Kazadan bu yana ne kadar oldu? Ya da en basitinden Jisoo o hatayı yaptığından bu yanan ne kadar zaman geçti?

Günler? Aylar? Ya da yıllar?

Birşey değişmiyordu. Hemde hiçbir şey. Onun yeri hep ayrıydı ve o olmayınca bende boşluktaydım.

Kader bizi ne zaman buluşturacak sevgilim? Şimdi mi? Bekliyorum, gel o zaman.

O hatayı yaptığı köprünün başına geldim. Burada yaptın o şeyi değil mi?
Burada kıymak istedin canına. Şimdi bende burada aynı hatayı yapsam ne olurdu?

Gözlerimi tekrar kapattım ve derin nefes aldım. Kollarını bu şekilde açıp ağlıyor ve atlamayı bekliyordun değil mi?

Kollarımı açtım ve derince etraftan gelen çiçek kokusunu içime çektim.

Senin gibi yapsam ne hissederdin?

Altımda akan suya baktım. Yapacak mıydım?

"Seokjin.." fakat ona kavuşmuşken ve hayatımda ki tek parça o iken bunu neden yapacaktım ki?

"Seokjin!" ve tekrar o ince mükemmel sesi duydum. Neşeli ama ağlak sesi. Hayal miydi? Tabi ki değildi.

Yavaşça arkamı döndüm.

Siyah saçları rüzgar yüzünden dağılmıştı. Gözlerini kapatmasın diye zorlukla saçlarını tutuyordu. Gözlerinden yaşlar akıyor ama gülüyordu.

"Jisoo.." ona doğru ilerleyemedim. Sanki ayaklarım yere çivilenmiş gibiydi. 3 yıl sonra. Bu köprü de seni kurtardıktan 3 yıl sonra şimdi tekrar aynı yerde birlikteyiz.

Bana doğru koşarak geldi ve saniyeler içinde bedenime ellerini sarıp sıkıca sarıldı. Kokusu başımı döndürüyordu.

Ağlamak istedim. Tam şuan sadece ağlamak istedim.

Anlından öptüm yavaşça, sarıldım sıkıca bedenine. Özlem duygusu sonunu bilince daha da fazla basıyordu.

O köprüde kurtardım seni. Saniye farkıyla. Hüngür hüngür ağlıyordun. Kendimi o kadar suçlu hissetmiştim ki seninle birlikte atlamak istedim.

Ama olmaz. Hayatımı yaşayamadan ölemem. Hemde seninle yaşayamadan.. olmaz.

Bana söz vermiştin. Bir daha yapmayacağını söyledin. O gün bütün gece omuzumda ağlayıp uyuya kaldın.

Sana yardımcı olmaya çalıştım. Arkadaşlarına götürdüm seni. Yaşadığın travma sonrası, psikolojik destek aldın ve ben bu yaşananlar için 3 yıl boyunca seni başka bir şehirde bırakmak zorunda kaldım.

Beni unutacağını düşündüm, nefret edeceğini, artık istemeyeceğin düşündüm. Çünkü benimle kalmak istemedin. Şimdi ise bana sıkıca sarılıyorsun.

Hayal gibiydi.

Delirmiş miydim?

"Seni çok özledim." Dudaklarından dökülen kelimeler dudaklarımı titretmişti.

Beni özlemiş.

"Bende seni özledim." Ve benim heyecandan titreyen dudaklarıma minik dudaklarını değdirdin.

Düşünsene beni sen öptün. Çekinmeden. Tıpkı eskisi gibi.

Dudaklarımdan ayrılıp elimi sıkı sıkı tuttun. Diğer elimde bulunan çiçeği sana uzattım.

Mutluluktan şaşkın gibiydin.
"Teşekkür ederim." Gözlerini kapatıp içine çektin çiçeğin kokusunu. Fakat senin kokun daha güzeldi.

Avucumda ki elini parmaklarım arasına aldım. Gözlerini açtın, ellerimize bakıp gülümsedin.

Yanağına yaklaşıp bir öpücük kondurduğum da yanakların anında kızardı. Ellerimi sıktın. "Gidelim mi?" Utanç dolu halinle önden ilerlemeye başladın.

Bu haline sadece ağlamak istedim.

Sonunda hızına yetişebildim ve yanında gerçekten eskisi gibi hissettiğim o duyguyu hissettim; sadece sana ait olduğumu.

Ve seninde sadece bana ait olduğunu.

"Birbimizden hiç vazgeçmeyelim.Yıllar geçse bile hep birlikte olalım. Bizi ayıran herkesi yok edip, günün sonunda aynı yastığa başımızı koyalım ve finali olmayan dizimizin ana karakterleri olalım."

×××

Oha Nur öldü. Bu hikaye nasıl iyi son olur? Diyenler gelmeden söylüyim evet Nur'u öldürüp iyi son yaptım ndosmfjepsmdnf

Şaka bir yana başından beri fikrim böyleydi tabi arada kötü son düşündüm ama vazgeçtim jdosnckf. Umarım severek okumuşsunuzdur.

Profilim de başka bir Jinsoo kurgusu var o da yakında final olacak bakmayı unutmayın.

Ve lütfen takipte kalın ♥️♥️